دوشنبه ۱۹ دی ۱۳۹۰ - ۲۲:۳۳
کد خبر: 40201
سلامت نیوز: اینکه پدر و مادرها، گاهی اوقات با هم مخالف و گاهی هم بحث می کنند، یک مسئله عادی است. آنها ممکن است راجع به پول ، کارهای خانه یا اینکه وقتشان را چطور با هم بگذرانند، مخالفت کنند.گاهی درباره مسائل مهم که مربوط به خانواده است و البته خیلی وقت ها هم به خاطر مسائل کم اهمیت مثل اینکه شامل چی باشد یا کی به خرید برود، ممکن است مخالفتی پیش بیاید. کسانی که مدت زیادی با هم زندگی می کنند به طور طبیعی، گاهی با هم مخالفت یا بحث می کنند.
بعضی وقت ها آنها با هم مخالفت می کنند ولی با آرامش با هم حرف می زنند و هر دو به هم شانس شنیدن و گفتن را می دهند. گاهی هم مخالفتشان را با دعوا و داد زدن به هم نشان می دهند.

بیشتر بچه ها از این دعواها خیلی نگران می شوند. صداهای بلند و کلمات نامهربان اولیا باعث می شود که آنها احساس ترس یا غمگینی پیدا کنند. حتی وقتی که اولیا با هم قهر می کنند و اصلاً حرف نمی زنند هم، می تواند برای بچه ها آزار دهنده باشد.

گاهی بچه ها فکر می کنند که در دعوای اولیاء مقصر هستند، مثلاً وقت هایی که به خاطر موضوعی که به بچه ها مربوط می شود، اختلاف و درگیری رخ میدهد،در این موقع احساس گناه و تقصیر در بچه ها ایجاد می شود. اما این مهم است که بچه ها بدانند که در رفتارهای اولیاءشان هیچ وقت مقصر نیستند.

●معنی دعوای اولیا چیست؟


بیشتر وقت ها، بچه ها به این فکر می کنند که منظور پدر و مادرشان از دعوا چیست؟ ممکن است با خودشان فکر کنند که  آنها همدیگر را دوست ندارند و حتی ممکن است  فکر کنند که معنی دعوای آنها این است که می خواهند همدیگر را طلاق بدهند. اما دعوای پدر و مادرها معمولاً این معانی را ندارد. این مهم است که بچه ها بدانند که بزرگترها هم گاهی درست مثل خود بچه ها با هم دعوا می کنند و در موقع دعوا ممکن است که حرف هایی زده شود که واقعاً منظور آنها نباشد. بعضی روزها بزرگترها خسته و کم حوصله می شوند و شاید از دست کسی عصبانی باشند، این وقت ها ممکن است در خانه بحث و دلخوری و یا شاید دعوا پیش بیاید.

●احساس بچه ها در موقع دعوای پدر و مادرها چیست؟

شنیدن صدای بلند یا کلمات نامهربان از اولیا، معمولاً بچه ها را غمگین می کند. دیدن ناراحتی و غمگینی اولیا و اینکه نمی توانند عصبانیت خودشان را کنترل کنند، باعث می شود بچه ها بترسند یا احساس تنهایی کنند. موقع دعوا، بچه ها ممکن است بیشتر نگران یکی از اولیا باشند که بیشتر غمگین شده یا حتی بیشتر سرش فریاد کشیده شده است. یا ممکن است یکی ازوالدین آنقدر خشمگین شده باشد که احساس خطر پیش بیاید. گاهی هم اولیای عصبانی با فرزندانشان هم، عصبانی می شوند. بعضی اوقات، بچه ها از دعوای بزرگترها دل درد می گیرند یا گریه می کنند. یا خوابشان نمی برد یا مدرسه رفتن برایشان سخت می شود. یکی از کارهای مهم این است که این احساس را با خود اولیا در میان بگذارند تا آنها به کمک بچه ها بیایند. شاید بزرگترها اصلاً حواسشان نباشد که بچه ها ترسیده اند و یا به آنها علت بحث را توضیح بدهند و احساس منفی بچه ها را برطرف کنند.

●وقتی دعوای بزرگترها زیاد طول بکشد یا زیاد تکرار بشود، چه کار باید کرد؟

هر چند که گاهی پدر و مادرها ممکن است با هم مخالفت کنند، ولی اینکه سرهم داد و فریاد کنند یا حرف های خیلی نامهربان بگویند و خلاصه به یکدیگر بی احترامی کنند، اصلاً کار درستی نیست. گاهی اوقات، دعوای بزرگترها ممکن است با خشونت و هل دادن یا شکستن چیزهایی مختلف یا خدای ناکرده، زدن همدیگر همراه شود، که این کارها هم، هرگز و به هیچ وجه کارهای درستی نیستند. در این وقت ها، اولیا احتیاج دارند که کسی به آنها بیاموزد که چطور عصبانیت شان را کنترل کنند!

شاید بچه ها با یکی از بزرگترهایی که به او اعتماد دارند مثل عمو، پدر بزرگ یا معلم، راجع به اینکه در خانه دعواهای زیاد یا خطرناک، اتفاق می افتد و اینکه ممکن است کسی آسیب ببیند، صحبت کنند و از او بخواهند به خانواده آنها کمک کند. کسانی  مثل دکترها هم می توانند به خانواده ها کمک کنند تا راه های بهتر زندگی کردن و مخالفت بدون خشونت و توهین را به اولیا بیاموزند. هر چند که این کار نیاز به زمان و تمرین دارد، ولی اعضای خانواده را به زندگی آرامتری نزدیک می کند. اینکه اولیا گاهی با هم مخالفت کنند، اشکالی ندارد.

مخالفت، به شرط آنکه آبرومندانه باشد، به افراد کمک می کند تا احساسات خود را به هم بگویند و جلوی پرشدن و منفجر شدن را می گیرد. مهم است که اعضای خانواده بتوانند با هم درباره احساس خود گفتگو نمایند حتی موقع مخالفت. کار خوبی که مخالفت برای آدم ها می کند این است که معمولاً باعث می شود که یکدیگر را بهتر درک کنند و احساس نزدیکی بیشتری پیدا کنند.
اولیا هم درست مثل بچه ها با یکدیگر مخالفت می کنند و بعد با هم آشتی می کنند و سرانجام همه دوباره احساس خوبی خواهند داشت. هیچ خانواده ای بدون اشکال نیست و بالاخره یک نقصی پیش می آید. حتی در خوشحال ترین خانه ها هم، مسئله وجود دارد و بزرگترها گاهی با هم بحث می کنند. معمولاً، همه اعضای خانواده کمک می کنند تا زندگی برای بقیه، شیرین تر بشود. پس، مخالفت، قسمتی از یک زندگی است و با کمک محبت و فهمیدن همدیگر، خانواده می تواند بیشتر مشکلات را برطرف کند.
 منبع: سایت آفتاب
             

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha