با این حال، تنها چند ماه بعد از تصویب این قانون، بطری‌های نوشابه در ادارات دولتی جای خود را به دوغ های كم نمك و بدون گاز دادند و در مدارس، بطری های شیر و آب معدنی و آبمیوه، جانشین نوشابه ها شدند.

سید مرتضی صفوی، مدیرکل دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با بیان اینکه خواستار حذف سیاست های حمایتی از تولید این نوع نوشیدنی ها است، اعلام كرد: "

بر اساس مصوبه شورای عالی سلامت، نوشابه های گازدار از عوامل تهدید كننده سلامت افراد محسوب شده و بر همین اساس سازمان های دولتی موظف به جلوگیری از مصرف آن در بین كاركنان خود هستند. به همین دلیل مصوبه شورای عالی سلامت به زودی در قالب دستور العملی به سازمان ها و ادارات دولتی ابلاغ خواهد شد."

بر این اساس سازمان ها و ادارات دولتی موظف شدند برای اصلاح الگوی تغذیه ‌ای جامعه، میوه و خشکبار سالم و بهداشتی را جایگزین کیک، کلوچه، بیسکویت و سایر محصولات غذایی قند دار کنند.

جرقه آغاز این محدودیت، آمار و ارقامی بود كه نه تنها پشت مسئولان سلامتی كشور را لرزاند، كه جماعت مصرف كننده نوشابه را هم به فكر اصلاح برنامه غذایی انداخت.

آمار ها نشان از این داشت كه سرانه 42 لیتری مصرف نوشابه در ایران، 4 برابر میزان جهانی آن است! نتیجه آنكه ایران از نظر سرانه مصرف نوشابه های گازدار در جهان، در رتبه اول و به لحاظ میزان مصرف لبنیات، در آخرین رده ها قرار گرفت.

مطالعات عمیق تری كه در زمینه مصرف نوشابه در ایران صورت گرفت، نشان می داد كه در بیست سال اخیر مصرف نوشابه هاى گازدار در ایران، نزدیك به ۱۵درصد رشد داشته ولى مصرف شیر و لبنیات در همین مدت، تنها حدود یك دهم درصد رشد كرده است و این در حالی بود كه میزان مصرف نوشابه در مردم کشور ۶ برابر مصرف شیر برآورد می شد.

در ادامه این طرح اصلاحی، شیر، كیك، خرما، میوه، نان، پنیر، مغز گردو، عدسی پخته، لوبیای پخته و خشكبار با مصوبه شورای عالی سلامت، در برنامه غذایی سازمان های دولتی قرار گرفتند و وزارتخانه های بهداشت، رفاه و تأمین اجتماعی و آموزش و پرورش، سازمان مدیریت و برنامه ریزی و کمیته امداد موظف شدند تا به منظور رفع كمبود ریز مغذی ها، این مواد غذایی را به طور رایگان در اختیار دانش آموزان مناطق محروم قرار دهند.

 این طرح اگرچه با این دقت اجرا نشد، اما توانست سرانه مصرف نوشابه را تا 10لیتر كاهش دهد و به 30 لیتر در سال برساند. رقمی كه در مقایسه با سن تصویب قانون اصلاح برنامه غذایی ادارات دولتی و مدارس و دانشگاه ها، چندان چنگی به دل نمی زند.

ثریا نواب پور کارشناس ارشد تغذیه در این باره می گوید: "در کشورهایی مانند آمریکا، خوردن نوشابه در سنین رشد و در مدارس، ممنوع اعلام شده است. در حالی که در کشور ما کودکان حتی قبل از ورود به مدرسه به دلیل استفاده زیاد از این مواد دچار کوتاه قدی مفرط هستند و به طور متوسط در سن شروع تحصیل حدود 5 دندان آنها فاسد است."

او ادامه می دهد: " در حال حاضر یکی از عوامل اصلی موثر در شیوع عارضه چاقی در بین ایرانیان، مصرف نوشابه است. تحقیقات نشان داده افرادی که روزانه حداقل یک بطری نوشابه مصرف می کنند، ۸۳ درصد بیشتر از افرادی که در طول ماه فقط یک بطری نوشابه مصرف می کنند به دیابت مبتلا می شوند."

پوكی استخوان، كم خونی، بیماری های قلبی- عروقی، نارسایی های كلیوی و سرطان از عوارض دیگر نوشیدن زیاد نوشابه های گازدار است كه باید به دیابت و چاقی اضافه كنید تا تصویر دقیق تری از این سم شیرین به دست آورید.

نواب پور می گوید: " میانگین مصرف نوشابه های گازدار در دنیا برای هر فرد ۱۰ لیتر است و در كشور ما 42 لیتر! بنابراین عجیب نیست كه بر اثر نوشیدن بیش از حد نوشابه های گازدار سن ابتلا به پوكی استخوان در ایرانیان به ویژه زنان به ٣٥سال كاهش و میزان شكستگی ها ٣ تا ٤برابر افزایش یافته است."

برای سوزاندن میزان قندی كه با یك لیوان نوشابه وارد بدن می شود، نیاز به یك ساعت راهپیمایی است. در هر لیوان نوشابه ٣٥ تا ٥٥ میلی گرم كافئین وجود دارد كه سبب بی خوابی و افزایش تپش قلب می شود از سوی دیگر نوعی اعتیاد ایجاد می كند.

 رنگ های غیراستاندارد بعضی نوشابه ها نیز با تجمع در كبد به مرور باعث ایجاد نارسایی در این عضو می شود. به گفته دكتر صفوی در حال حاضرمصوبه شورای عالی سلامت وزارت بهداشت در مورد ممنوعیت استفاده از نوشابه در ادارات زیر پا گذاشته می شود كه باعث تذكر جدی وزیر بهداشت نیز شده است.

دكتر حمیدرضا درستی رئیس انستیتو تغذیه ایران نیز در همین رابطه می گوید: "در بسیاری از كشورها، میزان استاندارد برای قند نوشابه ها زیر ٨ درصد است، درحالی كه متخصصان در ایران آن را ١٠ درصد عنوان كرده اند و متاسفانه در حال حاضر میزان قند موجود در نوشابه ها در ایران ١٢ درصد است."

تلویزیون شاید متهم ردیف اول در بالا رفتن سرانه مصرف نوشابه در ایران باشد. دكتر درستی، تأثیر تبلیغات موادغذایى مضرى مثل نوشابه و تنقلات رنگارنگى كه در اصطلاح پزشكى آنها را آشغال غذا مى نامند، عامل اصلى رشد مصرف اینگونه مواد غیرغذایى در كشور می داند و می گوید:

"تلویزیون به عنوان تأثیرگذارترین رسانه در ایران سهم بسزایى در این مسأله دارد. زیرا ذهنیت مردم جامعه ما چنین است كه اگر كالایى مضر باشد از تلویزیون تبلیغ نخواهد شد. با این حال وقتی شما در سریال های تلویزیونی نوشابه را بر سر سفره های حتی عادی ترین خانواده ها می بینید، این تصور ممكن است در ذهنتان شكل بگیرد كه نوشابه جزء لاینفك سفره غذاست."

دكتر درستی می گوید: "روزانه ۸۰۰ تا ۸۵۰نفر در كشور می میرند و از این مرگ و میرها ۳۰۰نفر به علت ناراحتى قلبى و عروقى، جان خود را از دست مى دهند كه عامل اصلى آنها تغذیه غلط است."

در این میان، قانون سخت گیری های دیگری را هم برای تولید كنندگان نوشابه اعمال كرد.
بر اساس بند «ق» تبصره 14 قانون بودجه امسال، از اول سال 86 قرار بود معادل 10درصد قیمت نوشابه‌های گازدار قندی تولید داخل و 15 درصد قیمت نوشابه گازدار قندی وارداتی افزایش یابد و تولید كنندگان و وارد كنندگان مربوطه موظف شدند درآمد حاصل از این افزایش قیمت را به حساب درآمدهای عمومی واریز كنند.

در حقیقت، بر اساس این قانون،‌ 60 درصد درآمد حاصله از این محل تا مبلغ 500 میلیارد ریال در اختیار وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی قرار می‌گیرد تا به منظور پیشگیری، آموزش، تغییر زندگی و غربالگری بیماران دیابتی، بیماران قلبی و عروقی و كمك به هزینه درمان بیماران بی بضاعت مبتلا به دیابت و كمك به انجمن های غیر دولتی هزینه شود.
رقمی كه هیچ وقت به حساب وزارت بهداشت واریز نشد و صدای شكایت این وزارتخانه را تا دیوان عالی كشور هم بالا برد.

با این حال، روی دیگر سكه مسئولانی هستند كه نه تنها نگاه مهربانانه تری به نوشابه دارند، بلكه این عوارض پرداختی به وزارت بهداشت را هم مشكلی بر مشكلات صنف تولید كننده نوشابه می دانند.

محمد حسینی دبیر كل مجمع صنایع غذایی كشور از آن دست مسئولانی است كه بر خلاف جریان حاكم نظام سلامتی، نوشابه را آنقدرها هم مضر نمی داند: "مصرف نوشابه های گازدار در ایران نسبت به كشورهای خاورمیانه پایین و نسبت به متوسط مصرف جهانی بالا است. ما معتقدیم كه نباید در مصرف هر چیزی زیاده‌روی كرد و معتقدیم مصرف هر چیز در حد معین، برای سلامتی مضر نیست."

حسینی ادامه می دهد: "طبق تحقیقات یك نهاد بین المللی، نوشابه مضر نیست و اگر برای تامین قند مورد نیاز بدن مصرف شود بسیار مفید است و لذا باید برای این مهم بر اساس مطالعات علمی پیش رفت!"

او آمریكا و كشورهای اروپایی و حوزه خلیج فارس را بیشترین مصرف كننده نوشابه‌های گازدار در دنیا معرفی كرده و می گوید: "مصرف نوشابه های گازدار در دنیا و ایران این روزها 35 درصد كاهش پیدا كرده است و 70 درصد تولید نوشابه های گازدار به دلیل 10 درصد عوارض دولت و فروش برند‌های تجاری نوشابه ها به دیگر كشورها، پایین آمده است.

 تا جایی كه امسال 140 شركت نوشابه سازی به علت عوارض بالا از جمله 10 درصد عوارض بالای دولت ورشكست شده اند!" عوارضی كه تا پیش از این، پرداخت نشدنش محل سوال بود و حالا به گفته حسینی، پرداخت شدنش باعث ورشكستگی شده است!

وقتی یک نوشابه میخورید، چه اتفاقی میافتد؟

۱۰ دقیقه بعد:
۱۰ قاشق چایخوری شکر وارد بدنتان میشود. می دانید چرا با وجود خوردن این حجم شکر دچار استفراغ نمی شوید؟ چون اسید فسفریک، طعم آن را کمی میگیرد و شیرینی اش را خنثی می کند.

۲۰ دقیقه بعد:
قند خونتان بالا می رود و منجر به ترشح ناگهانی و یک جای انسولین می شود. کبدتان شروع می کند به تبدیل قند به چربی تا قند خون، بیشتر از این بالا نرود.

۴۰ دقیقه بعد:
حالا دیگر جذب کافئین کامل شده؛ مردمک هایتان گشاد می شود، فشار خونتان بالا میرود و در پاسخ به این حالت، کبدتان قند را به داخل جریان خون رها میک ند. گیرنده های آدنوزین مغز حالا بلوک می شوند تا از احساس خواب آلودگی جلوگیری کنند.

۴۵ دقیقه بعد:
ترشح دوپامین افزایش پیدا میکند و مراکز خاصی در مغز، که حالت سرخوشی ایجاد میکنند، تحریک میشوند. این همان مکانیسمی است که در مصرف هروئین منجر به ایجاد سرخوشی میشود.

بعد از ۶۰ دقیقه:
اسید فسفریک موجود در نوشابه، داخل روده کوچک، به کلسیم، منیزیم و روی میچسبد. متابولیسم بدن افزایش پیدا میکند. میزان بالای قند خون و شیرینکنندههای مصنوعی، دفع هرچه بیشتر کلسیم را از طریق ادرار باعث میشوند.

مدتی بعد:
کافئین در نقش یک داروی ادرارآور وارد عمل می شود. حالا دیگر کلسیم و منیزیم و رویی که قرار بود جذب بدن شود، بیش از پیش از طریق ادرار دفع میشود و به همراه آن مقادیر زیادی آب، سدیم و دیگر الکترولیت ها نیز از دست میرود.

مدتی بعدتر:
کم کم آن غوغایی که در بدنتان ایجاد شده بود فروکش می کند و نوبت به افت قند می رسد. در این مرحله یا خیلی حساس و تحریکپذیر میشوید یا خیلی کرخت و بیحال.

حالا دیگر تمام آن آبی را که از طریق نوشابه وارد بدن خود کرده بودید، دفع کردهاید؛ آبی که میشد به جای اسید و کافئین و شکر، حاوی مواد مفیدی برای بدنتان باشد. تا چند ساعت بعد اثر کافئین هم از بین می رود و شما هوس یک نوشابه دیگر می کنید.