به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ در بحث الکل، وضعیت مصرف آن در جامعه به حدی نرسیده است که بخواهیم تشکیلاتی را بهعنوان مراکز ترک اعتیاد الکل راهاندازی و برای آن اعتبار و نیرو در نظر گرفت بلکه باید به مسئولیتهای ذاتی این سازمان باز گردیم و با بررسی موفقیتهای آن نسبت به بازنگری در برخی از برنامههای این مجموعه اقدام و نقاط قوت را تقویت و نسبت به گسترش این برنامهها اقدام کنیم. متاسفانه با وجود فعالیت چندساله مراکز ترک اعتیاد که از سوی سازمان بهزیستی مجوز فعالیت دریافت کردهاند، اخیرا یکی از مسئولان مرتبط از وجود یک میلیون و 320 هزار معتاد رسمی در کشور خبر داده واعلام کرده است با در نظر گرفتن معتادان تفننی این آمار به دو میلیون نفر میرسد.
میدانیم این آمارها تنها بخشی از جامعه معتادان به مواد مخدر را تشکیل میدهد که این موضوع نشان میدهد عملکرد مراکز ترک اعتیاد در کشور موفق نبوده و این مراکز نتوانستهاند بر اساس وظایفی که بر عهده داشتهاند عمل کنند. میدانیم که معتادان برای بهدست آوردن مواد مورد نیاز خود، از انجام هرگونه خطا و جرمی ابا ندارند و با توجه به این موضوع، آنان را میتوان منشا بسیاری از ناهنجاریها در اجتماع دانست؛ نا هنجاریهایی که بعضا منجر به بروز بیمارهای خانمانبراندازی میشود که برای درمان آن چارهای نیست و درنهایت مبتلایان آن را به مرگ سوق میدهد. بارها با رئیس سازمان بهزیستی برای ایجاد اتاق فکری برای هدفمندکردن برنامههای این سازمان صحبت کرده و گفتهایم که در این سازمان باید برنامهها بر اساس عقلانیت، تدبیر و برنامه اجرایی تدوین شود و نباید با ورود به عرصههایی که دارای اولویت اول برای بهزیستی نیست مشکلات و منابع مالی را هزینه کرد.
مشکل دیگری که با آن در این بخش بهویژه مبارزه با موادمخدر روبهرو هستیم، اجرانشدن درست قوانین و مقررات مرتبط با این بخش است بهگونهای که در قانون تاکید شده است در صدور مجوز فعالیت مراکز ترک اعتیاد افراد باید دارای تیمهای تخصصی و کارشناسان مجرب باشند ولی، پس از صدور مجوز فعالیت مراکز ترک اعتیاد شاهد آن هستیم که زنجیره متخصصانی که باید در این حوزه فعالیت داشته و معتادان را حمایت کنند قطع میشود. بر اساس آمارها بیش از 90 درصد افرادی که در این مراکز ترک اعتیاد کردهاند بهدلیل نبود حمایتهای پس از ترک و وجود عوامل اعتیاد در جای خود، بار دیگر و برخلاف میل خویش به اعتیاد کشانده میشوند که این موضوع ضعف مراکز ترک اعتیاد را نشان میدهد. در حوزه ترک اعتیاد به الکل نیز بهدلیل اینکه نظارتهای مناسبی بر روند فعالیت مراکز مشابه در گذشته صورت نگرفته است، استمرار این وضعیت نیز نمیتواند افراد را از اعتیاد به الکل دور کند بلکه، با افزایش اطلاعرسانی و ایجاد آگاهیهای جدید و بیان حرفها به دور از تابوها و ممنوعیتهایی که چندان منطقی نیست میتوان بخشی از مشکل شدت افزایش اعتیاد به الکل را کاهش داد. در این میان رسانههای گروهی، خانواده، مجامع فرهنگی و هنرمندان میتوانند نقش بهسزایی در این زمینه ایفا کنند.
یکی از مشکلاتی که از نظر نگاه مردم با الکل روبهرو هستیم این است که اغلب خانوادهها نگاه به الکل را مانند نگاه به موادمخدر نمیدانند و از اعتیاد الکل بیخبر هستند و برخورد چندانی با آن ندارند و از اینرو، افراد به خیال اینکه برای ساعتی خوش باشند یا از مشکلات، خود را رها کنند به این مواد روی میآورند که باید این موضوع بهصورت جدی مورد توجه قرار گرفته و با برنامهسازی و بیان بیتعارف مشکلاتی که استفاده از مشروبات الکلی بر جای میگذارد، نگاه مردم و جامعه را به مصرف آن تغییر داد. متاسفانه نگاه جامعه به موضوع مصرف مشروبات الکلی بازدارنده نیست و در برخی از مهمانیها و مجالس کاری، افراد نسبت به دعوت دیگران به استفاده از مشروبات اقدام میکنند و درصورتی که مخالفتی با آن شود، فرد متهم به سنتی بودن میشود. به این دلیل استفاده از آن بهعنوان یک ارزش محسوب میشود که بزرگان در هر خانوادهای میتوانند با هدایت و راهنمایی درست و منطقی و نیز ایجاد بسترهای مفرح و با نشاط دیگر برای جوانان، این قشر را به سمت فعالیتهای مناسب هدایت و از مصرف الکل در جامعه جلوگیری کنند.
نظر شما