سلامت نیوز : پیشگیری از «ایدز» بسیار آسان‌ است. بیماری‌ای که طاعون قرن نام گرفته اما با توجه به چند نکته کوچک از جمله تغییر سبك زندگی، دوری از رفتارهای پرخطر و آشنایی با روش‌های پیشگیری می‌توان از ابتلا به این بیماری بدنام د رجامعه جلوگیری کرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه حمایت ؛ کارشناسان معتقدند که باید از همان زمان تحصیل نوجوانان و جوانان را با راه‌های مقابله با ایدز و اعتیاد و ... آشنا کرد و مسئولان مدرسه بهترین گزینه برای توانمند کردن دانش آموزان برای مقابله با چالش‌های زندگی هستند اما مشکل از جایی ناشی می‌شود که برخی مسئولان اعتقاد دارند «نمی‌شود همه چیز را با دانش‌آموزان در میان گذاشت.» و با همین اعتقاد سال‌های سال روش‌های پیشگیری از ایدز و اعتیاد در مدارس نه تنها آموزش داده نشد بلکه آنچه امسال در کتاب‌های دوره نخست متوسطه به چاپ رسیده نیز آنقدر گنگ و نامفهوم است که نمی‌تواند کمترین کمکی به دانش آموزان در خصوص آشنایی با راه‌های پیشگیری از اعتیاد و ایدز و ... کند. «حمایت» در گفت‌وگو با کارشناسان این موضوع را بررسی می‌کند:

به اعتقاد «حسن فرازنده خالدی»، مدیر کل مشاوره وزارت آموزش‌وپرورش «راه‌های پیشگیری از ایدز موضوعی فردی است و بیان سؤال‌هایی در این زمینه در جامعه ما به نوعی تابو محسوب می‌شود بنابراین باید این آموزش‌ها به صورت غیررسمی داده شود.» این در حالی است که مسکوت ماندن چنین موضوع‌هایی در جامعه موجب گسترش هر چه بیشتر برخی بیماری‌ها شده است. اما فقط نباید به این نکته اکتفا کرد بلکه باید دقت کنیم تا این بیماری به مرحله حاد نرسیده، راه‌های پیشگیری از آن را به مردم بیاموزیم.

80 درصد جوانان بی‌اطلاع از ایدز
یونیسف معتقد است جمهوری اسلامی ایران در زمینه آموزش، مسیر قابل تحسینی را سپری کرده است. بر اساس آمار تا سال 1990 حدود 84 هزار مدرسه در ایران وجود داشت و در سال 2010 این آمار به بیش از 120 هزار مدرسه رسیده که رشد 42 درصدی را در این خصوص نشان می‌دهد، با این وجود می‌توان از نهادهای آموزشی به عنوان راهی برای کاهش آسیب‌های مختلف استفاده کرد. پس آموزش‌وپرورش می‌تواند با آموزش‌های مختلف از بروز سونامی ایدز که سال‌هاست کارشناسان نسبت به آن هشدار می‌دهند، پیشگیری کند. اما این در حالی است که بنابر اعلام مسئولان وزارت بهداشت فقط ۱۶ درصد دختران و ۲۰ درصد پسران راه‌های مقابله با ایدز را می‌دانند، یعنی ۸۰ درصد آنان در این خصوص اطلاعاتی ندارند.

مدیر کل امور تربیتی و مشاوره وزارت آموزش و پرورش در گفت‌وگو با «حمایت» آموزش راه‌های پیشگیری از ایدز را به جوانان به نوعی آموزش سبک صحیح زندگی کردن می‌داند و در این زمینه می‌گوید: در نظام جدید آموزشی 6.3.3 کتاب تفکر و سبک زندگی در پایه هفتم تدریس می‌شود که دو بخش تفکر و پژوهش و آداب و مهارت زندگی در ساعت‌های درسی تدریس می‌شود. فرازنده خالدی معتقد است که در درس سبک زندگی به طور مستقیم به راه‌های پیشگیری از بیماری‌ها اشاره نشده است و فقط به طور غیرمستقیم نکته‌هایی درباره دوری از آسیب‌های اجتماعی در آن ذکر شده است.

خالدی می‌گوید: مسئولان آموزش‌وپرورش فقط مجری سیاست‌ها هستند بنابراین در این زمینه باید مسئولان ارشد وارد شوند و در خصوص آموزش مستقیم پیشگیری از ایدز به آموزش و پرورش دستور دهند تا مسئولان این وزارتخانه بتوانند چنین مباحثی را بدون هیچ‌گونه سانسوری در کتاب‌های درسی وارد کنند در این صورت است که با برنامه‌ریزی صحیح می‌توان از بروز چنین مشکل‌هایی پیشگیری کرد. «خالدی» تغییر در روند زندگی افراد را یکی دیگر از مشکل‌های جوانان امروزی می‌داند و در این زمینه توضیح می‌دهد: در گذشته به دلیل یکنواخت بودن وضعیت زندگی راحت‌تر می‌توانستیم آموزش‌های مهارت زندگی را به نوجوان‌ها و جوان‌ها منتقل کنیم اما امروز با پیشرفت علم انسان‌ها در محاصره تغییرهای متعدد قرار گرفته‌اند که بر این اساس باید توانمندی‌های علمی جوانان را نیز بالا ببریم.

سیاست‌هایی که جواب می‌دهد
یک جامعه‌شناس نیز در گفت‌وگو با «حمایت» معتقد است: «ایدز پدیده‌ای است که بسیاری از جوانان را درگیر کرده است و از راه‌های انتقال با سوزن آلوده گرفته تا تماس های کنترل نشده و محافظت نشده دلایل ابتلا به آن است که در این میان با در اختیار قراردادن سرنگ سالم و یا وسایل پیشگیری به صورت رایگان می‌توان از انتقال آن جلوگیری کرد.»سعید معیدفر تاکید می‌کند: باید راه‌حل‌های موفق را که کشورهای دیگر برای مقابله با این بیماری آزموده‌اند بیاموزیم و مطابق با فرهنگ کشور اجرایی کنیم. باید بدانیم که بسیاری از کشورها در این زمینه موفق عمل کرده‌اند بنابراین می‌توانیم با تشکیل کارگروهی متشکل از جامعه‌شناسان، مددکاران و مسئولان در این زمینه برنامه‌ریزی کنیم تا از بروز آسیب‌های مختلف پیشگیری کنیم. معید فر تاکید می‌کند: شاید خطر شیوع این بیماری در حال حاضر چندان گسترده نباشد اما اگر دیر بجنبیم ممکن است دیگر نتوانیم آن را کنترل کنیم.
به گفته این جامعه شناس، این موضوع به این دلیل است که آنها این بیماری را پذیرفته‌اند و واقع‌بینانه برای آن كار می‌كنند ولیكن ما همین طور مانده‌ایم و تكلیف خود را نمی‌دانیم. وی با انتقاد از کم کاری‌هایی که در این زمینه صورت گرفته، می‌‌گوید:‌ اگر بخواهیم در تلویزیون، رسانه‌ها و... درباره این بیماری به صورت واضح و شفاف آگاهی بدهیم ممكن است آسیبی مطرح شود مبنی بر اینكه اساسا در مورد این موضوع‌ها صحبت كردن باعث خدشه وارد شدن به عفت عمومی می‌شود.