سلامت نیوز: یک آسیب شناس گفتار و زبان گفت: شیوع اختلالات صوتی در کودکان 9 تا 6 درصد و در بزرگسالان 1درصد است که در کودکان اغلب ناشی از بد استفاده کردن از صدا است.

لیلا شیرزادی در گفت و گو با ایسنا، گفت:‌ اختلالات صوتی هم در کودکان و هم در بزرگسالان مشاهده می‌شود. البته میزان شیوع و همچنین شایع‌ترین نوع آنها با توجه به سن و جنس متفاوت است.

وی با بیان این که شیوع اختلالات صوتی در کودکان 9 تا 6 درصد و در بزرگسالان 1درصد است، عنوان کرد: اختلالات صوتی در کودکان بیشتر از نوع زگیل صوتی و ناشی از بد استفاده کردن از صدا است و موارد آن در میان پسرها بیشتر از دختران است.

شیرزادی ادامه داد: در سنین بزرگسالی و در خانم‌ها شیوع اختلال صوتی بیشتر است در حالی که در مردان شیوع این اختلال در سنین بلوغ و جوانی بیشتر است.

این آسیب شناس گفتار و زبان با اشاره به این که در برخی از مشاغل شیوع اختلال صوتی بیشتر است، اظهار کرد: معلمین، دانش‌آموزان، خوانندگان، قاریان، مدیران، کارگران کارخانه‌ها، افراد بازنشسته از جمله افرادی هستند که به دلیل شرایط خاص شغلی خود بیشتر به اختلالات صوت مبتلا می شوند.

شیرزادی در ادامه اظهار کرد: صدای غیرطبیعی، صدایی است که یک یا چند جزء یعنی زیر و بمی ، بلندی یا کیفیت آن غیرطبیعی باشد. به عنوان مثال ممکن است فقط در کیفیت صوت اشکال ایجاد شده باشد. به عبارت دقیق‌تر اختلال در صوت، زمانی ایجاد می‌شود که کیفیت، زیر و بمی و یا بلندی صدا از آنچه که دیگران در همان سن، فرهنگ، جنس و موقعیت جغرافیایی دارند متفاوت است.

وی در رابطه با علائم اختلالات صوتی بیان کرد: متداول‌ترین علائم اختلالات صوتی را گرفتگی صدا، خستگی صدا، کمبود تنفس، بی صدایی، زیر و بم شدن صدا، لرزش و درد دانست و گفت: برخی از بیماران گزارش می‌دهند که بعد از یک مکالمه طولانی، خستگی شدیدی بر آنها مستولی می‌شود و بدون صرف انرژی و تلاش قادر به صحبت کردن مداوم نمی‌باشند.

شیرزادی ادامه داد: بیماران معتقدند که ضمن صحبت کردن دچار کمبود هوا می‌شوند و برای ادامه صحبتشان در فواصل کوتاه نیاز به تازه کردن نفس و هواگیری مجدد دارند. همچنین ممکن است برخی از افراد با مشکل بی صدایی مواجه شوند که در این حالت، بیمار صدایی از گلویش خارج نمی‌شود و یا در موارد خفیف‌تر بصورت پچ پچ صحبت می‌کند.

وی لرزش صدا و درد گلو را به عنوان نشانه‌های جدی اختلالات صوتی عنوان کرد و افزود: گاهی بیمار از صدایی لرزان و یا مرتعش برخوردار است و به خواست خود قادر به تولید یک صوت مداوم و محکم نیست. همچنین احساس درد در یک یا هر دو طرف گردن، دردناکی و سختی گلو پس از صحبت کردن طولانی می‌تواند نشانه‌ای از اختلالات صوتی باشد که در صورت مشاهده باید جهت بررسی دقیق‌تر به متخصص مراجعه کند.