سلامت نیوز : هرازچند گاهی اخباری درباره میزان شادکامی ایرانیان منتشر می‌شود. این کار در دیگر جوامع نیز معمول است و پیش از این، بیشتر، داده‌ها و تحلیل‌های آنها مورد بحث و بررسی قرار می‌گرفت. در واقع، کمتر در ایران تحقیقی علمی و فراگیر در این زمینه انجام شده است. به‌تازگی اما برخی منابع خبری ادعا کرده‌اند که بر اساس یک تحقیق زنجانی‌ها شادترین مردم کشور هستند. همان‌طور که میزان شادکامی یزدی‌ها از همه پایین‌تر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ بدون اینکه درباره این آمار و ارقام و تحلیل‌ها به‌طور مشخص صحبت کنیم، می‌شود درباره شادکامی ایرانیان به‌طور کلی حرف زد. سلامتی، سعادت، سازگاری و سازندگی عوامل موثر در شادکامی هستند. بدیهی است که سلامتی هم جنبه جسمی و هم جنبه روانی را شامل می‌شود. سعادت نیز مربوط به رضایت از زندگی و رضایت از خود است. سازگاری عاملی است که روانشناسان در بحث شادکامی روی آن تاکید دارند. در واقع، هر چه فردی بتواند راحت‌تر و بهتر با محیطی که در آن زندگی می‌کند خود را تطبیق دهد، شادکام‌تر خواهد بود. ناگفته پیداست که سازندگی که مرتبط با مقوله هدف داشتن در زندگی است نیز باعث می‌شود فردی شادکام باشد یا نباشد.

در واقع، هدف داشتن عامل شادکامی است و بررسی‌ها نشان می‌دهد افرادی که در زندگی خود هدف دارند، رضایت بیشتری نیز از زندگی‌شان دارند. بعضا این پرسش مطرح می‌شود که وضعیت شادکامی مردم ایران در رتبه‌بندی جهانی چگونه است؟ در جواب آن باید گفت: طبق گزارش مؤسسه جهانی «لگانت» تقریبا در میانگین جهانی قرار دارد. در واقع، برخی اظهارات که ایرانی‌ها را بسیار ناشاد می‌دانند را رد می‌کنم. گفته‌های اینچنینی پایه و اساس علمی ندارند. برخی افراد دوست دارند در حوزه‌های مختلف اظهارنظر کنند و بدون اینکه در آن حوزه تحقیق کافی کرده باشند، نظر می‌دهند. با این وجود درباره شادکامی ایرانیان باید به چند نکته اشاره کرد. بررسی‌ها نشان می‌دهد افرادی که توفیقات بیشتر و توقعات کمتری دارند، مسلما شادکامی بیشتری دارند. در اینباره به اجمال توضیح دادم اما، به نظر می‌رسد به راحتی بتوان همبستگی مستقیم میان موفقیت و شادی پیدا کرد.

از طرف دیگر، گاهی دیده می‌شود که افراد به ظاهر موفقی، شادکام نیستند. باید دید میزان توقعات آنها چقدر است. چون وقتی توقع افراد زیاد باشد نمی‌توانند از زندگی خود رضایت داشته باشند حال آنکه، رضایت نداشتن از زندگی باعث از بین رفتن شادکامی می‌شود. درباره شادکامی و به‌ویژه نشاط اجتماعی اغلب به نقش دولت‌ها و سازمان‌های متولی توجه شده است. به صورت کلی و فارغ از اینکه وضعیت شادکامی ایرانیان خوب است یا بد، نشاط اجتماعی هم به دلایل عقیدتی و هم به دلایل سیاسی باید برای دولتمردان اولویت داشته باشد. به هر حال هم در آموزه‌های دینی و هم در ارزش‌هایی که نظام ما بر اساس آن بنا گذاشته شده است، نشاط اجتماعی، شادکامی و سعادتمندی مورد تاکید است. مسلم است که هر چه میزان نشاط اجتماعی در جامعه بالا باشد، رضایت افراد از دولت‌ها نیز بالا می‌رود. بنابراین، نشاط و شادکامی تاثیری مستقیم بر مسائل سیاسی دارد.

آخرین نکته‌ای که درباره شادکامی باید به آن اشاره شود رابطه آن با میزان جرایم و آسیب‌های اجتماعی است. در واقع، اگر پرسیده شود شادکامی چه رابطه‌ای با مسائل اجتماعی مانند اعتیاد، جرم و ... دارد؟ باید گفت: هر چه شادکامی بیشتر باشد ناشادکامی‌ها (جرائم، اعتیادها، افسردگی‌ها و...) کمتر است. این واقعیت باعث می‌شود بیش از پیش، بر توجه مسئولان و دولتمردان به مساله شادی تاکید کنیم. اگر قرار است جامعه‌ای شادکام داشته باشیم باید به همان میزان آسیب‌های اجتماعی ما کم شود.