سلامت نیوز : بیش از 500 هزار بیمار مبتلا به سرطان در ایران، علاوه بر آنكه باید درد ناشی از بیماری را تحمل كنند با رنج ناشی از هزینههای كمرشكن درمان هم دست به گریبان هستند. در حالی كه گزارشهای رسمی، حداقل هزینه درمان یك بیمار مبتلا به سرطان را حدود 5 الی 10 میلیون تومان در سال برآورد كرده، هنوز حمایتهای مالی از این بیماران كه هر سال هم به دلایل مختلف، تعدادشان افزون میشود، كمرنگ است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه اعتماد ؛ روز گذشته، عباس پور نصاری؛ دبیر شورای بیماریهای خاص صدا و سیما، با استناد به آمارهای وزارت بهداشت هشدار داد كه باید هرساله منتظر 90 هزار بیمار جدید مبتلا به سرطان در كشور باشیم. به این معنا كه هر سال از هر هزار نفر جمعیت كشور، 2/1 نفر به یكی از انواع سرطانها مبتلا میشوند. بیماریای كه امروز بهعنوان سومین عامل مرگ ایرانیان و علت مرگ 14 درصد از متوفیان كشور شناسایی شده و هرساله بار مالی 10 هزار میلیارد تومانی را به نظام سلامت تحمیل میكند.
اگرچه دلیل مهم افزایش شیوع سرطان در ایران، از نظر كارشناسان سلامت ارتباط مستقیمی با تغییر سبك زندگی، تغذیه نامناسب، ژنتیك، مصرف برخی داروها، افزایش سن، عفونتهای مزمن، كاهش تحرك و اضافه وزن ناشی از آن، افزایش استعمال دخانیات و مشروبات الكلی و همچنین آلودگیهای محیطی داشته اما فهرست سرطانهای شایع در ایران نشان میدهد كه باید به فهرست دلایل موثر در شیوع بالای بیماری، كاهش مراجعات برای تشخیص و مداوای اولیه و پیشگیرانه را هم اضافه كرد. چنانكه به گفته پورنصاری، سرطانهای معده، مثانه، پروستات، روده بزرگ، خون، ریه، مری، مغز غدد لنفاوی، سینه، خون، تیرویید، تخمدان و رحم، شایعترین سرطانها در ایران است در حالی كه امروزه، 40 درصد سرطانها قابل پیشگیری و 40 درصد سرطانها هم قابل درمان است اما با این حال دبیر شورای بیماریهای خاص صدا و سیما برآورد میكند كه هزینه درمان سرطان مجموع 500 هزار نفری بیماران، 2 هزار و 100 میلیارد تومان در سال است كه بنابراین و البته طبق آمار رسمی، هر بیمار باید بهطور میانگین با توجه بهشدت و ضعف بیماری، رقمی در حدود 5 میلیون تومان در سال فقط برای درمان بیماری خود صرف نظر از عوارض جانبی هزینه كند.
هرچند كه سرطان به دلیل محسوب شدن در فهرست بیماریهای ناتوانكننده منجر به زیان اقتصادی در عرصه تولید كشور هم خواهد شد چنان كه پورنصاری اشاره میكند كه طبق آخرین محاسبه انجام شده، بار بیماری معادل 450 هزار سال عمر از دست رفته در ایران است كه با ضرب این رقم در درآمد ناخالص ملی، خسارت ناشی از عمر از دست رفته بیماران مبتلا به سرطان 8 هزار و 100 میلیارد تومان خواهد بود. گران بودن درمان سرطان شاید یكی از دلایلی است كه شایعه در راه بودن سونامی سرطان را دامن زد. شایعهیی كه حتی كارشناسان و متخصصان هم با احتیاط دربارهاش حرف زدند و به جای تایید این شایعه، درباره روند رو به افزایش بیماری با جدیت هشدار دادند. چنانكه چندی پیش، بهزاد رحمانی؛ عضو هیاتمدیره انجمن علمی جراحان عمومی ایران در گفتوگو با رسانهها، نسبت به غیر طبیعی بودن افزایش شیوع سرطان در كشور و همچنین كاهش سن ابتلا هشدار داد اما از به كار بردن لفظ «سونامی» برای رصد وضعیت سرطان در كشور خودداری كرد.
اما آنچه بهطور مشترك در میان تمام متخصصان مورد توجه قرار گرفته، مراجعه مستمر برای شناسایی و تشخیص زودهنگام است كه میتواند در كاهش مرگ ناشی از بیماری، درمان زودرس، جلوگیری از عود و حاد شدن بیماری و همچنین گرانی هزینه درمان موثر باشد آن هم درحالی كه متخصصان، بر نقشه نسبتا دقیقی از پراكندگی سرطان در نقاط مختلف كشور و همچنین شیوع سنی بیماری اتفاق نظر تقریبی دارند. چنانكه جمعی از متخصصان سرطان بر این باورند كه شیوع سرطانهای دستگاه گوارش ازجمله سرطان مری، معده و كلون در خطه شمال كشور از شرق تا غرب آن و مناطق كوهستانی زاگرس شیوع فراوانی دارد و چندی قبل هم محمدرضا میر، رییس بخش جراحی انستیتو كانسر بیمارستان امام خمینی(ره)، از غربالگری سرطان مری در 2 استان گلستان و اردبیل به لحاظ شیوع فراوان آن خبر داد و گفت: «سرطان مری در شمال شرق و خطه شمال كشور و در شهرهایی چون اردبیل، تالش و گنبد شایعتر است و اكنون در ردیف 4 سرطان شایع در زنان و مردان استانهای شمالی است قرار گرفته است.»
وی در عین حال كه یادآور میشد كه «چنانچه سرطان مری زود تشخیص داده و درمان بهنگام و خوبی انجام شود، باعث عوارض عمل جراحی كمتر، طول عمر بیشتر و زندگی با كیفیتتری خواهد شد» تاكید كرد كه «اگر مردم به این باور برسند كه با غربالگری و تشخیص و درمان زودهنگام عوارض درمان جراحی كمتر و كیفیت زندگی بیشتر خواهند داشت، در برابر غربالگری مقاومت نمیكنند.»در حالی كه وزارت بهداشت، میزان بروز سرطان در كشور را یكی از 15 شاخص سلامت میداند و بنابر تاكید متخصصان، طی سالهای گذشته ایران به بالاترین روند رشد سرطان در جهان دست پیدا كرده اما هنوز نظام ثبت بیماری از دقت كافی برخوردار نیست و در پارهیی موارد، استناد به آمارها و گزارشهایی است كه چندان تازه و قابل اعتماد نیستند. این ضعف در حالی است كه سال 1363 قانون ثبت و گزارش اجباری بیماریهای سرطانی به تصویب مجلس رسید و براساس قانون مصوب، هر یك از پزشكان و موسسات درمانی اعم از دولتی و غیر دولتی، مكلف بودند كه هر بافت و نمونهیی كه به هر عنوان از بدن انسان زنده نمونهبرداری میشود، مورد آزمایش قرارداده و گزارش دهند.
نخستین قدم برای اجرای این قانون در سال 1365 برداشته شد وقتی با رصد موارد سرطانی از سراسر كشور بر مبنای گزارشهای پاتولوژی، 20هزار و 238 مورد سرطان در كشور ثبت شد. با این حال، ضعف نظام ثبت، چندی قبل مورد انتقاد پرویز دریایی، دبیر علمی انجمن جراحان عمومی ایران هم قرار گرفت كه گفت: «در انستیتو كانسر، آمار مبتلایان به سرطانها ثبت میشود اما این آمار جامع نیست و آمار جامع فقط در شرایطی به دست میآید كه آمار مبتلایان به سرطان از تمام مراكز آموزشی جمعآوری شود.»اشكال دیگری كه باید مورد توجه متولیان نظام سلامت قرار گیرد و به نظر میرسد كه طی سالهای اخیر و در روزهای بیپولی وزارت بهداشت، مفری برای توجه به آن پیدا نشده، ایجاد حمایتهای مالی از مبتلایان سرطان در مراحل درمان است. ایرج خسرونیا، رییس جامعه متخصصان داخلی كشور چندی قبل هشدار داد كه «بعضی بیماران به دلیل مشكلات اقتصادی، از انجام آزمایشها و بررسیهای لازم خودداری میكنند كه با توجه به تعداد نفرات مبتلا به سرطان و مرگ 30 هزار نفر از هموطنان در سال باید به این موضوع توجه داشت.» فقدان حمایتهای مالی از مبتلایان سرطان، ضعف نظام ثبت بیماری و همچنین مغفول ماندن روشهای موثر در كاهش بیماری در حالی است كه برنامه پنجم توسعه، كاهش بار بیماریهای غیرواگیر را مورد تاكید قرار داده است.
نظر شما