این مطالعه از تحریك مغناطیسی بافت حركتی مغز برای ارز - یابی مسیر قشر مغزی نخاعی به عنوان عصب‌دهنده نخستین عضله بین‌استخوانی پشت دست و پیش‌بینی بهبود كاركرد استفاده شده است.
در این پژوهش ، ۳۴ بیماری كه نخستین حمله سكته مغزی ایسكمیك خود را در محدوده شریان مغزی میانی تجربه كرده و دچار فلج كامل دست شده بودند در ۲۴ ساعت اول پس از سكته مغزی تحت ارزیابی بالینی و تحریك مغناطیسی بافت مغز قرار گرفتند.
پژوهشگران‌این تحقیق علمی،بیماران را براساس بزرگی‌موج پتانسیل برانگیخته حركتی ( (MEP به سه گروه تقسیم كرده، مطالعات دو هفته بعد تكرار شده و سپس ارتباط بین علایم بالینی در روز چهاردهم و نتایج به دست آمده از مطالعه الكتروفیزیولوژیك در روز اول بررسی شده است.
یافته‌های پژوهشگران دانشگاه علوم پزشكی تبریز ، حاكی است كه پس از گذشت دو هفته ، همه بیمارانی كه اندازه موج پتانسیل برانگیخته حركتی‌شان در حد نرمال بوده ، علایم بهبودی قدرت عضلانی دست را نشان داده‌اند.
یافته‌های مزبور نشان می‌دهد كه ۲۵ بیمار از مجموع ۲۷ بیماری كه اندازه موج پتانسیل برانگیخته حركتی آنها در حد كوچك یا صفر بوده ، پس از سپری شدن ۱۴ روز عضلات‌شان همچنان به طور كامل فلج بوده است.
یافته‌های محققان علوم پزشكی تبریز دال بر این است كه ارتباط قوی بین بزرگی (اندازه) موج پتانسیل برانگیخته حركتی بیماران مبتلا به سكته حاد مغزی در روز اول با بهبود قدرت عضلانی‌شان در ۱۴ روز بعد ، وجود دارد.
سكته مغزی شایع‌ترین بیماری ناتوان‌كننده عصبی و یكی از شایع‌ترین علل مرگ در جهان محسوب می‌شود.
بیماری سكته مغزی ، بیشتر از این كه كشنده باشد ، ناتوان‌كننده است.
نتایج پژوهش انجام شده توسط محققان دانشگاه علوم‌پزشكی تبریز نشان می‌دهد كه تحریك مغناطیسی‌بافت مغز ،ابزار مناسبی برای پیشگویی‌آینده كاركرد حركتی بیماران با سكته حاد مغزی است.
نظر شما