سلامت نیوز : کارشناسان میگویند بیش از 90 درصد خانوادههای ایرانی اعتیاد را اصلیترین آسیب اجتماعی) امروز کشور تلقی میکنند. آمار نسبتا بالای اعتیاد در کشور بهویژه در برخی مناطق آسیب خیز باعث میشود، شهروندان همگی با این مقوله آشنا باشند و آثار زیانبار آن را احساس کنند. این وضعیت باعث شده است که خانوادهها نگران فرزندانشان باشند و نیاز به ارائه آموزش به آنها احساس شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ مدتی است بحث اعتیاد در مدارس با اقبال یافتن رویکردهای اجتماعی به مساله اعتیاد در صدر گفتوگوهای فعالان این حوزه قرار گرفته است. گفته میشود طی یک ماه اخیر در پی تفاهمنامهای بین آموزش و پرورش و ستاد مبارزه با مواد مخدر، اقداماتی در این راستا صورت پذیرفته است. پیشتر با انکار وجود دانشآموزان معتاد از سوی وزیر آموزش و پرورش دولت دهم، شبهههایی از نادرست بودن آمارهای موجود این آسیب اجتماعی خانمانسوز در مدارس بالا گرفته بود. این در حالی است که گفته میشود در مناطق آسیبپذیر حتی اگر خود دانشآموزان از این موضوع رنج نبرند بسیاری از آنان به واسطه اعتیاد والدین و اطرافیان خود دچار مشکلات بسیاری هستند. مدارس میتوانند نقش بسیار مؤثری را در کاهش آسیبهای ناشی از اعتیاد ایفا کنند.
مدیران مدارس عموماً در برخورد با مساله اعتیاد، نخستین افراد درگیر با موضوع هستند.مدیر یکی از دبیرستانهای دخترانه تهران در گفتوگوبا آرمان میگوید: خوشبختانه در بین دانشآموزان دختر مساله اعتیاد دیده نمیشود و اگر هم درگیری با اعتیاد داشته باشند از جانب والدین آنهاست. چند سال پیش مادر یکی از دانشآموزان ما اعتیاد داشت که با کمک سازمان بهزیستی موفق به ترک شد و البته آن دختر از مدرسه فارغالتحصیل شد و ما دیگر خبر نداریم که مادرش کماکان پاک مانده است یا خیر.همچنین مدیر یکی از دبیرستانهای پسرانه شهرستان بهارستان میگوید: بین دانشآموزان پسر اگر هم مسالهای باشد معمولاً خیلی بروز نمیدهند و ما متوجه نمیشویم. حتی درباره مسائل این چنینی داخل خانوادهشان هم تا زمانی که خودشان مراجعه نکنند، نمیتوانیم متوجه شویم. دانشآموزان پسر معمولاً خیلی مسائل شان را مطرح نمیکنند.
برخی مراجعهکنندگان کمپها زیر 18 سال
علی بدری یکی از فعالان حوزه اعتیاد، در گفتوگو با آرمان از مراجعه موردی مصرفکنندگان زیر 18 سال به انجمن NA، خبر میدهد و میگوید: در صورت مراجعه به کمپهای ترک اعتیاد میتوانید با مصرف کنندگانی صحبت کنید که مصرف مواد را در دوران نوجوانی و در حالی که محصل بودهاند شروع کردهاند و حتی در حال حاضر نیز برخی از آنان در سنین زیر 18 سال هستند.همچنین برخی فعالان این حوزه، معتقدند که کتمان وجود دانشآموز معتاد چندان نیز دور از واقعیت نیست زیرا، مدارس به محض تشخیص اعتیاد در دانشآموز او را از مدرسه اخراج میکنند و بنابراین آن فرد دیگر دانشآموز نیست. سعید صفاتیان، مدیرکل سابق درمان ستاد مبارزه با مصرف مواد مخدر، ضمن اشاره به وجود دانشآموزان معتاد و مصرف کننده، در این باره به ارمان میگوید: پیشتر مدیران مدارس دانشآموزان مصرف کننده را اخراج میکردند اما، در حال حاضر و با وجود تفاهم نامه جدید بحث اخراج منتفی است مگر اینکه، دانشآموز به فروش مواد در مدرسه بپردازد یا والدین وی ایجاد مشکل کنند و شرایط خارج از ضوابط طبیعی باشد.
به نظر میرسد که مساله اعتیاد در بین دانشآموزان حتی اگر مسالهای رایج نیز نباشد، آموزش و پرورش به این موضوع اهمیت فراوانی میدهد و در حال انجام اقداماتی در این راستا است. کارگاههای آموزشی برای والدین و آموزشهای غیرمستقیم برای دانشآموزان یکی از این اقدامات است. همچنین به گفته یک مدیر دبیرستان دخترانه، اگر مدرسهای احساس کند که نیاز به آموزشهای تکمیلی دارد میتواند مستقیماً با نیروی انتظامی تماس گرفته و از آنان بخواهد که طی دورههایی حتی درباره انواع مواد و اثرات هر یک، آموزشهایی برای دانشآموزان داشته باشند. برخی کارشناسان بر این باورند که این شیوه یعنی تصمیمگیری مدیران در تشخیص و تقاضای آموزشهای پیشگیرنده، روند مثبتی نیست. صفاتیان بر لزوم همگانی و بومی شدن آموزشهای پیشگیرنده در آموزش و پرورش اشاره میکند و میگوید: ممکن است برخی مدیران بنا به هر دلیلی اعلام تقاضا برای آموزشهای پیشگیرنده نکنند. ضمناً بحث آموزشهای پیشگیرنده را باید همه مدارس در همه مناطق داشته باشند.
او با بیان اینکه پیشگیری باید بومی سازی شود، تصریح میکند: با توجه به اینکه فرهنگ مردم در مناطق و شهرها و حتی در قومیتهای مختلف با همدیگر متفاوت است، کارشناسان آموزشوپرورش باید با شناخت فرهنگهای مختلف به شناخت الگوهای مصرف هر قشری بپردازند و به دنبال این باشند که عواملی که در هر فرد ایجاد تمایل برای مصرف مواد میکنند را بشناسند. باید درک درستی از الگوی مصرف هر فرهنگ و خرده فرهنگ ایجاد شود و به این صورت نقشه جامعی تهیه شود و بنا بر آن نقشه و شرایط فرهنگی مختلف برای هر منطقهای برنامه پیشگیری طراحی شود.به گفته او قرار نیست آموزش درباره هروئین برای کودک دبستانی صورت گیرد. آموزش در این حوزه نیز به طبع مانند سایر حوزههای آموزش دارای سطح بندی است.
با توجه به سن دانشآموز و سطح درگیری وی با مساله اعتیاد به او اطلاعات داده میشود. این موضوع هم باید مانند دروسی چون ریاضی و فیزیک باشد.همچنین امیر هوشنگ مهریار، روانشناس، ضمن مفید دانستن آموزش این مهارتها به دانشآموزان به آرمان میگوید: آموزش این مهارتها از جهات مختلف در مقابله با استرس و عوارض ناشی از آن که ممکن است فرد را به سمت مصرف مواد ببرد مفید هستند. این آموزشها که عمدتاً بر اساس آموزشهای مبتنی بر نقش بازی کردن و کارگاههای بحث گروهی هستند، میتوانند به فرد کمک کنند که هیجانهایش را به درستی بیان و ابراز کند و خود مهارت «نه گفتن» به فرد کمک میکند که در مقابل فشارهای گروههای همسال و همگن بایستد و بر آنها غلبه کند.
نظر شما