طبق اين گزارش، براي اثبات ارتباط ميان مصرف شخصي اين محصولات با افزايش خطر ابتلا به سرطان مدرك كافي وجود ندارد.
IARCاين مشاغل را احتمالا سرطان زا براي انسان‌ها طبقه بندي كرده است كه اين طبقه مختص مواردي است كه شواهد نسبتا محكمي ارتباط آنها با سرطان را تاييد مي‌كند.
در سال IARC ،۱۹۹۳متوجه شد كه آرايشگرها و پيرايشگرها احتمالا در معرض مواد سرطان زا قرار دارند اما در آن زمان مدا رك كافي براي نشان دادن افزايش خطر ابتلا به سرطان در اين جمعيت وجود نداشت.
گزارش اين هفته كه در مجله سرطان شناسي لنست منتشر شده است بر اساس بررسي مطالعات اپيدميولوژيكي است كه از آن زمان منتشر شده اند.
در مطالعات آزمايشگاهي ديده شده است كه برخي محصولاتي كه آرايشگرها و پيرايشگرها از انها استفاده مي‌كنند مانند رنگ ها، رنگدانه‌ها ، مواد شيميايي و مواد تشديدكننده فرايند رنگ مو در موش‌ها ي آزمايشگاهي تومور ايجاد مي‌كند و يا موجب ابتلا به سرطان مثانه در انسان‌ها مي‌شود.
در برخي مطالعات ديده شد كه استفاده از رنگ‌هاي دائمي و رنگ موهاي تيره كننده مو با افزايش خطر ابتلا به سرطان ارتباط داشته است.
تحقيقات IARCخطر اندك اما ثابتي را در ارتباط با ابتلا به سرطان مثانه در ميان مردان آرايشگر و پيرايشگر نشان داده است.
استفاده از برخي عوامل رنگ مو در دهه ۱۹۷۰ممنوع شد زيرا مطالعات آزمايشگاهي نشان دادند كه اين عوامل خواص سرطانزا دارند.
مطالعات به بررسي اين موضوع پرداخته‌اند كه آيا استفاده شخصي از رنگ موها با افزايش خطر ابتلا به سرطان مثانه، سرطان خون، سرطان ريه، سرطان سينه، سرطان دهان، سرطان تخمدان ارتباط دارند يا خير اما طبق اعلام IARCهنوز مدارك كافي در زمينه اين ارتباط وجود ندارد.
