سلامت نیوز : «آدم باید هم تیپ خود را پیدا كند! این خواستگاری هم وصله تن ما نبود كه به آنها دختر دهیم...» قدیمیها در ازدواج به مسائل ریزی اهمیت میدادند و آنها را به صورت سنت درآورده بودند، زیرا تصور آنها این بود كه ازدواج مثل یك هندوانه در بسته است كه نمیتوان به شرط چاقو خرید. جوانها هم آن روزها روی حرف بزرگترها حرف نمیزدند و همیشه مطیع آنها بودند. زندگیها هم استحكام بیشتری داشت. اما امروزه با تغییر سبك زندگی این مسائل هم در صندوقی در پستوی خانهها رفته است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ دكتر گلزاری، معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان میگوید: تجردهای ناخواسته، بیرغبتی به ازدواج، افزایش سن ازدواج، اهمیت ندادن به خانواده و مسائل اقتصادی از جمله مشكلات جوانان است. اما جدیترین مشكل در زمینه ازدواج جوانان، همسریابی است. روش سنتی همسریابی در كشور ما خواستگاری است كه با توجه به تغییرات جامعه این روش به تنهایی جواب نمیدهد. پدیده شهرنشینی گسترش یافته و خانوادهها از حالت گسترده به هستهای تبدیل شدهاند. به همین دلیل شناخت و تعامل زیادی بین خانوادهها وجود ندارد و روشهای سنتی دیگر جوابگوی شناخت جوانان از یكدیگر برای ازدواج نیست.
در فضای مجازی نیز ارتباطات جوانان آسیبزاست. گلزاری با طرح این سوال كه چه روشی را باید پیش روی جوانان در انتخاب همسر بگذاریم، اظهار داشت: ما به مشاورههای ازدواج نیاز داریم. مثلثی را باید ترسیم كنیم كه یك راس آن جوانان، راس دیگر والدین و راس سوم آن افراد آگاه و مشاوران مجرب هستند. چرا كه وضعیت موجود نشان میدهد همه افراد نمیتوانند در انتخاب مناسب همسر آینده خود تشخیص درستی داشته باشند. خانواده و پیوند مستحكم آن تبلور دین است. رویكرد ما به خانواده رویكرد دینی است. در این رویكرد ما خانواده را زوال ناپذیر و مقدس میدانیم و همه بركات را در خانواده میبینیم. دین اسلام در این عرصه حرفهای جدی و كاربردی دارد كه در مقابل تئوریهای غربی پیروز شده است. امروز دیگر مباحثی از قبیل انسان تك بعدی و روابط پیش از ازدواج و تمدن مادی در خانواده با شكست مواجه شدهاند.
یكی از مباحثی كه باید به آن توجه كنیم تشكیل بنیان خانواده است. با توجه به مشكلاتی كه در زمینه همسریابی جوانان بیان شد تاكید معاونت ساماندهی امور جوانان بر مهارت آموزی جوانان برای انتخاب همسر و زندگی مشترك است. در این صورت مشكلاتی مثل طلاق بخصوص در سالهای نخست زندگی كاهش مییابند. معاون ساماندهی امور جوانان افزود: 30 درصد جمعیت كشور را جوانان 15 تا 30 سال تشكیل میدهند. یكی دیگر از محورهای فعالیت ما برای این قشر عظیم، مشاركت در فعالیتهای اجتماعی و افزایش امید، شادابی و نشاط اجتماعی جوانان است. بخصوص كه با افزایش ماهوارهها و فضای مجازی جوانان ما از فعالیتهای اجتماعی در فضای اسلامی ایرانی فاصله گرفتهاند. سعی ما بر این است شناخت جوانان از هویت اسلامی ایرانی را افزایش دهیم. اما نباید از این نكته مهم چشم بپوشیم كه در برخی موضوعات به واسطه تغییر سبك زندگی جوانان باید نظر دهند اما تجربه خانوادهها در انتخاب همسر یك ضرورت اصلی است كه نسل جدید نباید از آن غافل بشود. غفلت از این تجربه میتواند آنها را دچار یكسری خاماندیشی و كوتهنگریهایی كند. اگر از آن تجربیات استفاده كنند میتواند مشكلات انتخاب همسر در سبك مدرن از بین برود.
ارزشهای منجمد مانع شادكامی جوانان
دكتر بهرام بیات در مورد استحكام زندگی در ازدواجهای سنتی و مدرن به تهران امروز میگوید: باید موضوعات مختلف را براساس مقتضیات زمان سنجش كرد. وقتی سبك زندگی تغییر كرده به تبع برخی مسائل از جمله ازدواج هم تغییراتی را خواهد داشت. اینكه سنتی بودن یا مدرن بودن باعث استحكام یا تضعیف ازدواج بشود نمیتواند متغیر اصلی تلقی شود. متغیر اصلی آن چارچوبی است كه برای انتخاب همسر در نظر گرفته میشود. استحكام زندگی در زندگیهای گذشته بیشتر بود. دلیل عدم ثبات زندگیهای امروزه این است كه نظام ارزشهای ما نتوانست در نسل جدید به روز شده و همانطور منجمد ماند. جوان امروز هم این ارزشها را مانع شادكامی میداند.
این جامعهشناس با اشاره به زندگی ایرانی – اسلامی میافزاید: هر اقدامی در حوزه زناشویی در خانواده باید برمبنای آموزههای فرهنگی خودمان صورت گیرد. نمیشود در جامعه ایران بدون درك این آموزهها روش موفقی را در پیش گرفت. آموزههای فرهنگی، ایرانی – اسلامی یكی از ضرورتهاست. ضمن آن كه این فرهنگ منجمد نیست كه در چارچوبهای سنتی و دگم باقی مانده باشد. میتواند با تغییر سبك زندگی خود را به روز كرده باشد. اگر بتوانیم این آموزههای فرهنگ را با سبك زندگی امروز به روز كنیم و برای جوان آن را نو و طبق مد نگه داریم، میتواند در كل زندگی جوانان به ویژه انتخاب همسر كمك ویژهای كند. وی در مورد افزایش شادی و نشاط بین جوانان میگوید: اول باید دید كه عوامل اصلی نشاط و امید چیست؟
امنیت روحی و روانی كه جوان باید داشته باشد. این امنیت را چه چیزی به جوان میدهد؟ آموزش، اشتغال، امید به آینده از نظر سطح درآمد و مسائل اقتصادی، پیدا كردن خود در اجتماع و... مسیرهایی است كه برای امید به آینده باید در اختیار جوان قرار گیرد. اینكه جوانان به سمت ماهواره یا امید و نشاط كاذب میروند، برمیگردد به اینكه به تعبیر شاعر «گر نه تهی باشدی بیشتر این جویها/ خواجه چرا میدود تشنه در این كویها.» اگر ما بساط شادی را در جامعه خود فراهم كرده باشیم جوانان میتوانند برمبنای فرهنگ بومی خودمان، این نشاط را به دست آورند. اگر جوانان بهدنبال سراب میروند مشكل ما هستیم. آیا امنیت روحی و روانی را برای آنها ایجاد كردهایم؟ توانستهایم فاصلهای كه بین بلوغ جنسی و اجتماعی و اقتصادی جوانان وجود دارد را از بین ببریم؟ آیا آنها را درست آموزش دادهایم كه به اشتغال و درآمدزایی مناسب برسند. اگر بستر این موضوعاتی كه برای جوانان امید و نشاط میآورد را در جامعه خود پهن كرده بودیم كمتر به سراغ سرابها میروند.
نقش ممیزی ایفا نكنیم
دكتر حسن موسویچلك درمورد روابط قبل از ازدواج به تهران امروز میگوید: هیچ گاه دوستیهای قبل از ازدواج و خیابانی كه خانوادهها در آن با هم تعاملی ندارند، به نتیجه نمیرسد و انتخاب همسر در چنین دوستیهایی یا فضای مجازی عموما محكوم به متلاشی شدن است و اگر هم ادامه پیدا كند با جنجال و تنش همراه است. بهترین انتخاب در چارچوب تعامل خانوادهها با یكدیگراست.
رئیس انجمن مددكاری اجتماعی ایران در ادامه با اشاره به اینكه درگذشته ساختار جامعه ما به گونهای بود كه خانواده به صورت گسترده بودند، میافزاید: در گذشته پدربزرگ، مادربزرگ و بزرگان خانواده نقش تاثیرگذاری داشتند. همچنین كه ساختار جمعیتی به گونهای بود كه جمعیت روستایی 70 درصد و شهری 30درصد بود. در صورتی كه طبق آمار مركز آمار در سال 1390 این درصدها برعكس شده و 29 درصد روستایی و 71 درصد شهرنشین شدهاند. برهمین مبنا درگذشته تعاملات بین مردم بیشتر بود اما امروزه به دلیل تغییر ساختار خانواده، گسترش شهرنشینی، مشغلههای زیاد، نقوذ تكنولوژی در خانوادهها و... این نوع تعاملات كمتر شده است. درگذشته به قول معروف بدون چای شبنشینی اعضای خانواده نمیخوابیدند و در شبنشینیها و مراسم مختلف صلهرحم را به خوبی به جای میآوردند.
وی در مورد ازدواج جوانان درگذشته و امروز میگوید: فرصت شناخت خانوادهها از پسران و دختران بیشتر بود و ازدواجها عموما درون گروهیتر بود. اما امروزه این فرصتها خیلی كمتر است. به همین دلیل بیشترین طلاقها در سه سال اول زندگی صورت میگیرد، چون خانوادهها نقش زیادی در انتخاب ندارند و ممكن است درفرایند زندگی حمایتهایی كه خانوادهها باید از جوانان داشته باشند را ندارند و در مقابل جوانان هم اعتقاد و اعتمادی به تجارب گذشته ندارند كه معضلی است.
دكتر موسوی چلك با اشاره به اینكه باید مهارتهای زندگی را به جوانان آموخت و سبك زندگی ایرانی اسلامی را به آنها آموخت میگوید: باید باز هم نقش خانوادهها را پررنگ كرد. دادن اطلاعات درست و واقعی در این حوزه میتواند یك فرصتی باشد برای اینكه جوانان در انتخابهایشان دقت بیشتری را داشته باشند. نوع آموزش خانوادهها نیز در اعتماد جوانان بسیار موثر است. اگر آنها الگوی عملی برای فرزندان خود باشند و با آنها درمورد امور خانواده مشورت كنند فرزندان هم یاد میگیرند كه با آنها در مسائل مختلف به ویژه مسئله انتخاب همسر مشاوره كنند. ضمن آن كه مهارت گفتوگو در میان اعضای خانواده باید تقویت شود.
رئیس انجمن مددكاری اجتماعی ایران در مورد امید و نشاط كاذبی كه ماهوارهها به جوانان ما میدهند نیز میگوید: نمیتوانیم جلوی استفاده از ماهواره را بگیریم. زیرا دنیای مجازی جزو لاینفك زندگی اینروزها شده است. ولی سواد رسانهای مردم باید افزایش پیدا كند. برای افزایش سوادرسانهای باید اطلاعات درست و به موقع به مردم داد. موضوعی كه شاید كمتر به آن توجه كردهایم و فقط نقش ممیزی كننده را ایفا كردهایم در حالی كه باید ظرفیت فضاهای دیگر و هویت فرهنگی را در مردم تقویت كنیم. اگر مدیریت شادی و نشاط در جامعه درست انجام شود، احساس تعلق در جوانان نیز افزایش پیدا میكند. همچنین با ارتقا اخلاق اجتماعی و افزایش مسئولیتپذیری در قبال دیگران میتوان شادی و نشاط را در جوانان افزایش داد.
نظر شما