سلامت نیوز : در نشستی که دیروز به‌منظور ارزیابی انتقادی امور اجتماعی و فرهنگی در بودجه سالانه کشور توسط انجمن جامعه‌شناسان برگزار شد، بر این موضوع تاکید شد که سهم فرهنگ، آموزش و تفریح تنها ۴ درصد از هزینه خانوار‌هاست. تفریح به اعمالی گفته می‌شود که افراد در زمان فراغت انجام می‌دهند. تفریح به‌دلیل ماهیتش و تاثیری که بر فرد و اجتماع دارد، مفید است و شرایط را برای بازدهی بالا و پیشرفت در جامعه فراهم می‌کند و به همین دلیل نیازمند سیاستگذاری است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ به گفته روانشناسان، تفریح در واقع شامل آن دسته از فعالیت‌ها می‌شود که افراد آنها را برای خودشان، بازی، شوخی، سرگرمی، برای بهبود خود یا برای اهدافی که خودشان تعیین کرده‌اند انتخاب می‌کنند، نه به خاطر سود و منفعت‌ها یا اهدافی که جامعه برایشان تعیین می‌کند. بدون شک سطح درآمد و تناسب میان ساعات کار و زمان آزاد و اوقات فراغت از مهم‌ترین عواملی است که بر زمان اختصاص یافته به تفریح تاثیر دارد. طبق گزارش سازمان توسعه و همکاری‌های اقتصادی اروپا، دانمارک شادترین کشور جهان است و کشوری است که شاخص تنظیم ساعات کار و تعادل میان زندگی خصوصی و کاری در آن مناسب است و در این شاخص در رتبه اول قرار دارد. دانمارکی‌ها در طول سال 1559 ساعت کار می‌کنند یعنی کمتر از سطحی که سازمان همکاری‌های اقتصادی اروپا تعیین کرده است(1749 ساعت) به‌طور متوسط هر دانمارکی 68 درصد از روز خود را به فعالیت‌های شخصی و تفریح اختصاص می‌دهد.
رئیس شورای شهر تهران معتقد است: بعضی از مدیران تصور می‌کنند که سرمایه‌گذاری در بخش فرهنگ و هنر بی‌بازگشت است درحالی که این تصور صحیحی نیست و این نوع سرمایه‌گذاری‌ها را باید در بلندمدت ارزیابی کرد. احمد مسجدجامعی با اشاره به اینکه اعتبارات بخش فرهنگ بسیار ضعیف است. اکنون تنها چهار درصد هزینه خانواده‌ها، صرف آموزش، تفریح و فرهنگ می‌شود که به‌نظر می‌آید بیشتر سهم این مبلغ برای آموزش صرف شود. بنابراین می‌توانیم حساب کنیم که در کل رقم صرف هزینه برای آموزش تفریح و فرهنگ مبلغی بین ۳ یا ۴ هزار میلیارد تومان می‌شود.
تفریحات جوانان ایرانی
امروزه پاساژها در ایران به‌عنوان بخشی از زندگی روزمره شهری در ایران تنها جنبه تجاری ندارند بلکه به فضاهای فرهنگی و اجتماعی تبدیل شده‌اند که جوانان با شروع فصل تابستان بیش از هر زمانی با پرسه‌زنی در آن به قصد تفریح، اوقات فراغت خود را پر می‌کنند. در سال‌های اخیر جوانان در ایران دست به ابتکارهایی برای فراهم کردن تفریح برای خود زده‌اند و هربار با موانعی رو‌به‌رو شده‌اند و از طرفی دیگر نیز هیچ جایگزینی برای گذراندن اوقات فراغت و تفریح به آنها ارائه نشده است. برنامه‌ریزی برای شادی‌های عمومی توسط جوانان ازجمله برف‌بازی در ارتفاعات از مواردی بوده است که با مخالفت برخی مواجه شد. طبق گزارش‌های بین‌المللی، ازمجموع 142 کشور جهان، ایران در رتبه 101 شادی قرار دارد، همچنین گزارش‌هایی نشان می‌دهد که ایران در طول سال‌های 2009 تا 2013 روند نزولی در این زمینه داشته است. امروزه به هر تفریحگاهی که سر بزنیم، قلیان یکی از پایه‌های ثابت تفریح جوان و خانواده‌های ایرانی است.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی سمنان با اشاره به اینکه فقر کانون‌های فرهنگی پویا و متناسب با نیازهای جوانان کاملاً مشهود است، عنوان کرد: اگر شعار می‌دهیم، جوانان ایرانی باید به‌دنبال تفریح سالم و سازنده باشند، آیا نباید هم‌زمان به دنبال فرهنگسازی و ایجاد محیط‌های مناسب و سازنده باشیم؟ اگر قلیان کشیدن را نهی می‌کنیم، کدام الگوی سالم تفریحی دیگری را برای جوان ایرانی در جامعه پیشنهاد می‌کنیم؟ به گفته نعمت ستوده از یک طرف شمار مغازه‌هایی که وسائل مربوط به قلیان و سیگار مانند تنباکوهای میوه‌ای و زغال‌های ویژه قلیان را در سوپرمارکت‌ها و حتی دکه‌ها در معرض دید عموم قرار دارد، رو به افزایش است و شمار اماکنی که فرصت‌های فرهنگی و کالاهای فرهنگی را به جامعه جوان ما عرضه می‌کنند، تقریباً ناچیز است و تا زمانی که به ریشه‌ها نپردازیم، هیچ کدام از این طرح‌های ضربتی و هشدارها درباره مضرات و خطرات مصرف قلیان اثربخشی لازم را ندارند.
جامعه‌پذیری باید تغییر کند
یک کارشناس مسائل اجتماعی در گفت‌وگو با آرمان ضمن نامطلوب خواندن وضعیت تفریح در ایران گفت: دلیل اصلی اینکه وضعیت مناسبی در رابطه با تفریح و شادی نداریم این است که ذهنیت‌هایمان غیرقابل تغییر است. به گفته محسن ابراهیم‌پور اگر می‌خواهیم جامعه شادی داشته باشیم باید فرایند جامعه‌پذیری را تغییر دهیم و برای این کار باید شیوه‌های آموزش و حتی متون دروس را نیز تغییر دهم. ابراهیم‌پور با بیان اینکه نیاز عمومی در حوزه عمومی تعریف می‌شود، عنوان کرد: همان‌طور که شهروندان در جامعه نیاز به تغذیه و بهداشت دارند، از طرفی دیگر نیز نیاز به شادی و تفریح دارند. به همین دلیل نیز این نوع نیاز باید درحوزه عمومی تعریف شود و مسئولان برای آن سیاستگذاری کنند. او اظهار کرد: جدا از مسائلی مربوط به فراهم بودن شرایط تفریح و شادمانی در کشور برخی ذهنیت‌ها نیز دچار تقلب است و حتی در برخی موارد شادی گناه محسوب می‌شود و فکر می‌کنیم اگر شاد باشیم اتفاق بدی می‌افتد و آن هم به‌دلیل جامعه‌پذیری است. این کارشناس مسائل اجتماعی افسردگی و گوشه‌گیری را از نتایج نبود تفریح دانست و گفت: افسردگی و زمان مناسبی را صرف تفریح نکردن تاثیر منفی بر پیشرفت افراد می‌گذارد، در تعاملات اجتماعی خلل وارد می‌کند. درنهایت موجب کوتاهی عمر می‌شود. ابراهیم‌پور با بیان اینکه باید شادی را یاد بگیریم، بیان کرد: باید رویکردهای ذهنی خود را عوض کنیم و برای این نیاز به تمرین داریم. به گفته او مسائل اجتماعی پیچیدگی خاصی دارند و تعاملات اجتماعی بسیار درهم تنیده هستند و به‌راحتی نمی‌توان گفت اگر شرایط شادمانی در جامعه و بیرون از خانه فراهم باشد موجب شادی مردم خواهد شد.
نظر شما