سلامت نیوز : حادثه تلخ خیابان جمهوری و جان باختن 2 نفر از بانوان تلاشگر تهرانی در آن حادثه، فارغ از كلیه حرف‌ها و اقداماتی كه تا به حال صورت گرفته موجبات تاسف و تالم خاطر هر شهروند مسئولی را فراهم می‌كند؛ چه عضو شورای شهر باشیم یا شهروندی عادی، تاثیری در اندوه نمی‌كند، فقط وقتی كه مسئولیت اجتماعی به شما واگذار می‌شود آن هم از سوی مردمی كه به تو اعتماد می‌كنند، عمق نگرانی، تاسف و تالم بیشتر می‌شود.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ بنده به عنوان عضو شورای اسلامی شهر تهران، ابتدا می‌بایست تاسف و تالم عمیق خود را از وقوع این حادثه به محضر خانواده این دو بزرگوار عرض كنم و البته ذكر این موضوع كه به واسطه مسئولیت اجتماعی نهاده شده بردوش بنده، از لحظه وقوع حادثه تا به امروز، لحظه‌ای بدون پیگیری و توجه ویژه به این حادثه سپری نكرده‌ام و امیدوارم به زودی و براساس اقدامات صورت گرفته، آگاهی موثری برای اقناع افكار عمومی و از طرفی مشخص نمودن علت‌ها و معرفی مسببین و مقصرین اصلی حادثه از طرف شورای اسلامی شهر تهران و دیگر مراجع ذی‌صلاح، گزارشی تقدیم شود. اما نكته دیگری كه در این خصوص هدف تنظیم این یادداشت است، پرداختن به حادثه جمهوری نیست بلكه، بازكردن پنجره‌ای است دیگر به سوی دروازه عشق به خدمت میان این قشر تلاشگر، ساعی، شجاع آتش‌نشان كه بارها و بارها در كنار شما یا در میدان دید شهروندان خدمات بزرگی را به انجام رسانیده است.
آتش‌نشانان شهرمان طی یك‌سال اخیر جان بیش از 1200نفر از شهروندان تهرانی را در سوانح متعددی نجات داده‌اند و بیش از نجات‌یافتگان جان باختند و مصدوم شده‌اند تا مبادا غم بر چشمان من و شما زبانه كشد. زبانه‌های آتش و دود را با نفس‌ها و اشك‌های خود و خانواده‌هایشان شستند و كودكان‌شان را مدت هاست چشم به راه گذاشته‌اند. كودكی از فرزندان یكی از شهدای آتش‌نشان را می‌شناسم كه وقتی صدای آژیر می‌شنود، می‌دود كنار پنجره و می‌گوید بابا آمد و این تكرار سینوسی زندگی وی شده و كابوس مادری كه نمی‌داند چگونه باید فرزندان خود را در این كشاكش سخت اقتصادی بزرگ كند و امروز با نگاه سنگین عده‌ای روبه رو می‌شود كه به او طعنه‌های تلخ می‌زنند. بنده خواستم در این مجال كوتاه یادآور شوم، گرچه برخی از مشاغل جنس‌شان خطاپذیری ندارد و می‌تواند منجر به وقوع اتفاقات تلخ جبران‌ناپذیری شود، اما اخلاق حرفه‌ای به ما می‌گوید كه «بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم»، قلب من به درد آمد وقتی از طریق برخی رسانه‌ها، مطالبی را می‌خواندم كه گویا آتش‌نشانان قصور می‌كنند و جان مردم برایشان محترم نیست؛ به درد آمد وقتی دیدم كه جان مردم بهانه‌ای می‌شود برای تسویه حساب‌های سیاسی و غرض ورزی؛ به درد آمد وقتی كه بدون هیچ اطلاعات تخصصی، تحلیل‌هایی را خواندم كه زنجیر از اخلاق بریده بود و به توهین و افترا و استعفا كشیده شده بود.
به د‌رد‌آمد زمانی كه تمامی زحمات مد‌یریت جهاد‌ی شهر تهران طی سال‌های اخیر را در فضای عوام‌فریبی برخی رسانه‌ها، بدون هیچ پشتوانه از نخبگان زیرسوال می‌برد...؛ اما نهایتا چند سوال مهم د‌ارم، شهروندان عزیز، مسئولان كشوری و محلی، رسانه‌های ارزشمند و سازمان‌های مردم نهاد؛ آیا وقت آن نرسید‌ه است كه انصاف را در تمامی امور جاری كنیم؟ آیا وقت آن نرسید‌ه است كه به جای تشكیل كمیته پشت كمیته برای بررسی هر واقعه‌ای، به تحقق سیستم مد‌یریت شهری واحد بپرد‌ازیم؟ آیا وقت آن نرسید‌ه كه در كنار رسید‌گی به امورات شهروندان، به تشكیل كمیته‌ای برای رسید‌گی و تشویق و پاد‌اش آتش‌نشانان و دیگر خد‌متگزاران شهر بپرد‌ازیم، كه حین انجام وظیفه خود برای مردم و شهرش جان خود را از دست می‌د‌هد، عنوان مقد‌س شهید را بنهیم و به خانواد‌ه‌های آنان رسید‌گی شده و مورد تجلیل قرار گیرند؟ آیا وقت آن نرسید‌ه كه در میاد‌ین و نامگذاری خیابان‌های شهرمان و نصب تند‌یس و مجسمه‌های شهر، از این قهرمانان ملی بهره بگیریم و فرهنگ ایثار، گذشت و شجاعت را زند‌ه و ملموس به فرزندان خود بیاموزیم و در كتاب‌های د‌رسی از آنان نام ببریم؟ آیا اینها كمیته‌ای نمی‌خواهد؟ كمیته‌ای كه در این سال‌ها هیچ وقت تشكیل نشد و كود‌كان آتش‌نشانان شهید، هنوز آرامش را در صدای آژیری كه به ما اضطراب می‌د‌هد جست‌وجو می‌كنند.
در پایان كلام نیز خواهشی از اصحاب رسانه و متولیان امور د‌ارم، خواهشی كه حاصل سال‌ها تجربه در لباس مقد‌س پاسد‌اری و انتظام و سپس افتخار خد‌متگزاری به شهروندان تهرانی در شورای شهر است و آن این است، كه از امروز تا پایان، هر لحظه از زندگی مان فراموش نكنیم كه حادثه ممكن است برای هر كسی رخ دهد، شاید بهتر است به جای پرداختن به حواشی، به بازنگری در نظام امد‌اد و نجات، آموزش‌های سازمانی، انتخاب مد‌یران توانمند‌تر در این حوزه، در كنار ضرورت ارتقای سطح توانمند‌ی امد‌اد‌ی در میان شهروندان، اجبار جد‌ی به رعایت قوانین اطفا و امد‌اد در ساختمان‌های مسكونی، خد‌ماتی و تولید‌ی و... در كنار تحقق سیستم مد‌یریت واحد شهری بپرد‌ازیم و اقدامات پیشگیرانه را مقد‌م بر هرگونه مقابله بد‌انیم.
نظر شما