سلامت نیوز: حلیم بردی ۳ ساله بود که هنگام بازی دچار سانحه‌ای شد و یک دست و یک پای او بر اثر این حادثه توانایی حرکت را از دست داده‌بودند. درمان وی در سن 13 سالگی با فوت پدرش متوقف شد اما در 17 سالگی با آشنایی با موسسه زنجیره امید درمانش از سرگرفته شده است.
به گزارش سلامت نیوز، حلیم بردی جوانی خوش قد و قامت و برازنده بود که در گنبد با او آشنا شدم. اولین بار که دیدیمش خیلی گرم ما را تحویل گرفت.
وقتی پای صحبت‌هایش نشستیم، فهمیدیم که سابقه‌ای خیلی طولانی با زنجیره امید دارد. در همایش زنجیره امید در گنبد حلیم بردی یکی از کسانی بود که روی سن رفت، شعری نوشته‌ای از خودش را خواند و یک تابلو زیبا منبت به زنجیره امید تقدیم کرد.
دو هفته بعد بود که برای معاینه نزد پزشکان فوق تخصص ارتوپدی زنجیره امید به تهران آمده‌بود. از او در مورد داستانش پرسیدیم.
حلیم بردی ۱۹ ساله است، او امروز تحصیلات متوسطه خود را تمام کرده‌است و با شراکت دوستانش یک فروشگاه تجهیزات کامپیوتری در شهرستان گنبد باز کرده‌است. اما همه اینها پس از پشت سر گذاشتن گذشته‌ای سخت و پرمشقت به دست آمده‌است.
حلیم بردی ۳ ساله بود که هنگام بازی دچار سانحه‌ای شد. او نزدیک محل کار پدرش که یک بنا بود، در حال بازی بود که یکی از بشکه‌های قیر چیده شده در اطراف محل کار بر روی بدن او افتاد.
دردسرهای حلیم بردی از همان زمان آغاز شد، تقریبا نیمی از بدن او از کار افتاد. نزدیک به چهل روز در بیمارستان بستری بود، می‌گوید: «همه اطرافیان فکر می‌کردند که من مرده‌ام، وقتی خانواده‌ام آن روزها را به یاد می‌آورند، می‌گویند که امید خیلی کمی به زنده ماندنم بود.» حلیم بردی زنده ماند، اما آسیبی سخت از این سانحه بر روی بدن او باقی ماند.
یک دست و یک پای او بر اثر این حادثه توانایی حرکت خود را به دلیل آسیب دیدن رشته‌های اعصاب از دست داده‌بودند. چند سالی با فیزیوتراپی در شهرستان گنبد به کار ادامه داد. این درمان اما زمانی که در سن ۱۳ سالگی پدر حلیم بردی درگذشت، متوقف شد.
حلیم بردی با تاثر به یاد می‌آورد که پس از درگذشت پدرش مشکلات او صد چندان شد. بهزیستی برای ادامه فیزیوتراپی او را به مراکز خصوصی معرفی کرد، اما خانواده‌اش از پس هزینه‌های فیزیوتراپی در مراکز خصوصی بر نمی‌آمدند.
هر آنچه توان حرکتی در طول ۱۰ سال پیش از مرگ پدرش کسب کرده‌بود، با توجه به توقف فیزیوتراپی دچار مشکل شد.
چند سال به همین منوال گذشت. حلیم بردی می‌گوید: «۱۶-۱۷ ساله بودم که دبیر فیزیک دبیرستان‌مان آقای حاجی‌زاده که از نیکوکاران شهر گنبد است و خودش هم یک موسسه خیریه با نام موسسه احسان در گنبد راه‌اندازی کرده‌است با وضعیت من آشنا شد. او که از قبل با موسسه خیریه زنجیره امید آشنایی داشت مرا به این موسسه معرفی کرد تا درمان دست و پایم را از طریق این موسسه پیگیری کنم.»
حلیم بردی مرداد سال گذشته بود که به تهران آمد تا دکتر پنجوی و دکتر زرگر پزشکان متخصص ارتوپدی زنجیره امید او را معاینه کنند. او پس از مدتی در بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران بستری شد و توسط دکتر پنجوی جراحی شد تا به توانایی حرکتی دست راستش افزوده‌شود.
او اکنون یک بار توسط پزشکان زنجیره جراحی شده‌است، حالا با وجود اینکه بیشتر از ۱۸ سال دارد اما به این دلیل که درمان او در زنجیره پیش از ۱۸ سالگی در زنجیره شروع شده‌است به تهران آمده‌است تا درمان خود را پیگیری کند. او نزد دکتر مهرپور و دکتر کامرانی پزشکان فوق تخصص ارتوپدی زنجیره امید می‌رود تا برای جراحی‌های بیشتر برای بهبود وضعیت حرکتی دست و پای او برنامه‌ریزی کنند.
امروز حلیم بردی یک جوان رعنا است که با پشتکار نه تنها به بهبود وضعیت جسمی خودش فکر می‌کند، بلکه کسب و کاری هم برای خودش ایجاد کرده‌است و با روحیه‌ای بالا به آینده فکر می‌کند.
نظر شما