سلامت نیوز : معاون توسعه منابع و مدیریت وزارت بهداشت گفت: هر سال 90 هزار نفر در کشور به سرطان مبتلا می‌شوند و نیم میلیون نفر با سرطان زندگی می‌کنند و تعداد این بیماران تا 15 یا 20 سال آینده دوبرابر می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از فارس ؛ ایرج حریرچی در کنگره ملی برنامه جامع کنترل سرطان که در سالن همایش صدا و سیما برگزار شد، گفت: سرطان سومین عامل مرگ و میر در کشور است، این در حالی است که دومین عامل تصادفات است اما چون به صورت غیرعادی بالاست، سرطان پس از بیماریی‌های قلبی و عروقی دومین عامل مرگ و میر باید باشد.

وی ادامه داد: هر سال 90 هزار نفر در کشور به سرطان مبتلا می‌شوند و نیم میلیون نفر با سرطان زندگی می‌کنند و تعداد این بیماران تا 15 یا 20 سال آینده دوبرابر می‌شود.

حریرچی گفت: اصطلاح سونامی سرطان برای کشور ما درست نیست، سونامی تعریف دقیقی دارد اما سرطان در کشور ما شیوع کمتر از متوسط جهانی دارد و سرعت رشد آن مشابه کشورهای دیگر است.

معاون مدیریت منابع انسانی و توسعه وزارت بهداشت ادامه داد: افزایش امید به زندگی و مسن شدن جامعه که 70 درصد علت ابتلا به سرطان را تشکیل می‌دهد و همچنین شهرنشینی و عادات غربی که بر اثر توسعه پدید می‌آید از عوامل شیوع سرطان است.

وی گفت:‌ اینکه سرطان در جامعه نمود پیدا کرده به دلیل تشخیص بهتر و افزایش میزان بقا در جامعه است. اما ابراز تأسف می‌کنم که در مورد برنامه جامع کنترل سرطان دست‌اندرکاران لازم از معاونت نظارت راهبردی، بیمه‌ها، وزارت رفاه و دست‌اندرکاران درمان در این جلسه حضور کمرنگی دارند.

وی افزود: علی‌رغم اینکه سالانه 8 هزار میلیارد تومان برای سرطان هزینه می‌کنیم اما وضعیت مطلوبی نداریم چرا که برنامه‌ریزی و عملکرد مناسبی وجود ندارد، ابتلا به سرطان قبل از 75 سالگی در کشور 13 درصد است و احتمال مرگ قبل از 75 سالگی 8 درصد است و این نشان می‌دهد وضعیت خوبی نداریم. شاید بگوییم که همه داروهای شیمی درمانی مثل نقل و نبات مصرف می‌شود و پزشکان برجسته‌ای داریم اما این واقعیت نیست.

حریرچی گفت: میزان مرگ در یک سال به میزان بروز آن در کشور 73 صدم است،‌در حالی که درصد متوسط جهانی 58 صدم است و این در حالی است که میزان بقای 5 ساله ابتدایی پایین بوده و با بی‌عدالتی همراه است. به طوری که در شهرها این میزان 15 تا 20 درصد و در روستاها صفر درصد است.

معاون مدیریت منابع انسانی و توسعه وزارت بهداشت ادامه داد: در مورد درمان سرطان با استفاده از شیمی‌درمانی به خوبی اقدام می‌شود اما عادلانه نیست برخی از مسئولان 200 میلیون تومان هزینه یک دوره درمانی‌اشان می‌شود که یارانه می‌گیرند اما برخی از مردم حتی داروی 12 هزار تومانی هم گیرشان نمی‌آید و این مغایر با عدالت است.

وی گفت: رادیوتراپی نیز در کشور مطابق با معیارهای جهانی بوده و مناسب است اما توزیع نامناسبی دارد. داروهای شیمی‌درمانی هم به خوبی داریم.

حریرچی افزود: باید از پتانسیل موجود استفاده کنیم و سازمان‌های مردم نهاد را که بیشتر به فکر سرطان هستند به کار بگیریم. همچنین باید برنامه جامع کنترل سرطان داشته باشیم تا نهادینه و اجرا شود. برنامه‌ای کتابخانه‌ای و گلخانه‌ای دیگر مناسب نیست. برنامه موجود فقط در کتابخانه‌ خاک می‌خورد در حالی که باید تجدیدنظر شود.

معاون مدیریت منابع انسانی و توسعه وزارت بهداشت ادامه داد: کمیته ملی راهبردی سرطان باید تشکیل شود و با این کمیته می‌توانیم برای سرطان که مطمئنیم مشکل آینده ما هم است کاری کنیم. این کمیته زیر نظر وزارت بهداشت باید تشکیل شود. در این زمینه نباید بلندپروازانه فکر کنیم بلکه برنامه کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت با توجه به منابع انسانی و مالی باید تدوین شود.

حریرچی ادامه داد: این شعار که می‌گویید ثروتمند‌ترین کشور هستیم و بهترین مردم را داریم رسماً می‌گویم که باید کنار گذاشته شود و در مقابل باید ببینیم چه منابعی را می‌توانیم اختصاص دهیم برنامه‌ای از شاخص‌ها و اهداف مشخص باید داشته باشیم و این برنامه توسط گروه‌های غیردولتی باید ارزیابی شود.

وی با اشاره بر اینکه باید از تجربیات سازمان‌های بین‌المللی استفاده کرد گفت: منابع منطقه‌ای کنترل سرطان با استفاده از تجربیات بین‌المللی در چارچوب سیستم نظام مند باید انجام شده و اقدامات مبتنی بر شرایط باشد.

حریرچی در مورد برنامه‌هایی که می‌تواند سرطان را کنترل کند گفت: شبکه ملی سرطان باید اولویت‌های پژوهشی را اعلام کند ثبت سرطان بسیار اهمیت دارد این در حالی است که بیمارستان‌های خصوصی با درآمد بالا و بیمارستان‌های دولتی ثبت مناسبی ندارند همچنین سواد سلامت و سرطان برای تشخیص زودرس بسیار اهمیت دارد.

وی گفت: تدوین گایدلاین‌های علمی برای درمان بسیار مهم است همچنین نزدیک به ۱۰۰ درصد سرطان‌ها را هر پزشکی به صورت جداگانه درمان می‌کند در حالی که باید به صورت تیمی انجام شود.

وی گفت: اگر درمان، نتایج بقایش مشخص نباشد هر چه می‌گوییم فقط در حد یک ادعا باقی می‌ماند.