سلامت نیوز: موضوع مطالبه و دریافت مبالغ خارج از تعرفه‌های مصوب یا به اصطلاح معروف زیرمیزی توسط برخی از پزشکان، بحث جدیدی نیست و از مدت‌ها پیش به شیوه‌های گوناگون در محافل و رسانه‌ها مطرح بوده است...
دکتر شهاب‌الدین صابونچی در هفته نامه سپید نوشت: موضوع مطالبه و دریافت مبالغ خارج از تعرفه‌های مصوب یا به اصطلاح معروف زیرمیزی توسط برخی از پزشکان، بحث جدیدی نیست و از مدت‌ها پیش به شیوه‌های گوناگون در محافل و رسانه‌ها مطرح بوده است...
همواره هم دولت از آن انتقاد کرده، هم مجلس، هم قوه قضاییه، هم نظام‌پزشکی و هم مردم. شاید درباره هیچ موضوعی چنین اتفاق‌نظری بین دستگاه‌ها و بخش‌های مختلف وجود نداشته باشد! اما همین موضوع این روزها خود به موضوع اختلاف جدیدی بین این گروه‌ها تبدیل شده است. مجلس و بخش قابل‌توجهی از مردم یا افکار عمومی از اتفاقی که افتاده حمایت می‌کنند و دولت و نظام‌پزشکی منتقد آن هستند. دستگاه قضا هم فعلا ترجیح داده سکوت اختیار کند و در اظهارنظر عجله‌ای نداشته باشد، اما ماجرا از چه قرار است و بحث بر سر چیست؟
در ادامه سریال تعرفه‌ها و زیرمیزی و پرداخت از جیب مردم و ... مجلس و وزارت بهداشت برای رسیدگی و برخورد قاطع با این مقوله و پرهیز از ملاحظات و مصلحت‌های معمول توافق کرده بودند و کار در این مسیر در جریان بود اما یکباره خبرگزاری خانه ملت در روز جمعه خبری را روی پایگاه اینترنتی خود قرار داد که به سرعت مورد توجه قرار گرفت و بازتاب یافت. در این خبر در ذیل تیتر جنجالی و در عین حال جذاب «لیست پزشکان دانه‌درشت زیرمیزی بگیر/همه چیز درباره لیست سیاه پزشکان سرشناس» آمده بود: «طی هفته‌های اخیر حسن روحانی رییس‌جمهور کشورمان با حضور در مراسم جشنواره تحقیقاتی علوم پزشکی رازی، پزشکان را به الگوبرداری از زکریای رازی دعوت کرد و یادآور شد این شیمیدان بزرگ معتقد است پزشکی حق دارد به درمان بیمار بپردازد که علم و اخلاق لازم برای این کار را داشته باشد؛ این نشان‌دهنده آن است که جامعه سلامت باید بخشی از تحقیقات خود را به مسائل اخلاقی و جامعه‌شناسی اختصاص دهد.
چندسالی است که بحث زیرمیزی پزشکان و درآمدهای میلیونی آنها مانند آتش زیر خاکستر است و هرازگاهی شعله‌ور می‌شود و دوباره فرو می‌نشیند. این درحالی است که برخی معتقدند طرح این مساله به حیثیت جامعه پزشکی لطمه می‌زند و حتی در کیفیت خدمات پزشکی نیز تاثیرات نامطلوبی دارد اما عده‌ای دیگر بر این باورند این پدیده هرچند تلخ و گزنده اما واقعیتی است که به دلیل حفظ حرمت و اعتبار جامعه پزشکی باید در ابعاد گوناگون مورد رسیدگی قرار گیرد.
متاسفانه امروزه آنچه که پدیده زیرمیزی را بیش از پیش زشت و ناپسند جلوه داده وجود دانه درشت‌هایی است که با دریافت‌های کلان از بیماران، الگویی برای دیگر پزشکان شده‌اند و به دلیل توانایی در تخصص پزشکی، به خود اجازه می‌دهند بدون هیچ ابایی مبالغی بین 30 تا 60 میلیون از بیماران دریافت کنند. این افراد که اشخاص صاحب‌نام در حوزه تخصصی خود هستند و با شیوه‌های مختلفی از جمله داشتن حساب بانکی متعلق به شخصی دیگر، خواهان این مبالغ‌اند با چنان ظرافتی اقدام به دریافت زیرمیزی می‌کنند که به سختی می‌توان تخلفات را شناسایی و این افراد را متهم به اقدامات غیرقانونی کرد.
از سوی دیگر بیمارانی که ناچار به پرداخت این مبالغ هستند از اعتراض و علنی کردن پرداخت زیرمیزی امتناع می‌کنند زیرا معتقدند اگر دوباره گذارشان به این پزشک بیفتد از ارائه خدمات مطلوب بی‌بهره می‌مانند و همین ترس باعث فرار از اعلام اسامی پزشکان مربوطه از سوی بیماران می‌شود.
همه این فجایع در سایه برخی بیمارستان‌ها رخ می‌دهد که نام خصوصی بودن را یدک می‌کشند؛ به نظر می‌رسد برخی پزشکان این بیمارستان‌ها با وجود داشتن آیین‌نامه‌هایی مبنی بر دریافت نکردن مبالغ اضافه از بیمار، به مفاد آن اهمیت نمی‌دهند و با سهولت از کنار آن عبور می‌کنند.
پدیده زیرمیزی درحالی بین تعدادی از پزشکان مجرب اتفاق افتاده که این گمان در اذهان شکل می‌گیرد که شاید روسای بیمارستان‌ها نیز با این پزشکان جیب یکسانی دارند و به قول معروف شاید دستشان با پزشکان در یک کاسه باشد. با پیگیری و بررسی‌های میدانی، به فهرستی دست پیدا کردیم که نام 14 پزشک اسم و رسم‌دار در حوزه درمان به چشم می‌خورد اما نکته قابل‌تامل معرفی نکردن این افراد و رفتاری صلح‌جویانه از سوی مسئولان برای برخورد با آنهاست.
همچنین داشتن لیست سیاه پزشکان صاحب‌نام از سوی مسئولان وزارت بهداشت و ممانعت از معرفی آنها سوال‌های زیادی در ذهن مردم به جا می‌گذارد، به راستی دلیل ممانعت از معرفی نام این افراد چیست؟ و در انتها نیز فهرستی شامل اسامی 14 پزشک متخصص (به صورت حروف اختصاری) همراه با رشته تخصصی ایشان آورده شده بود.
همان‌طور که قابل‌پیش‌بینی بود این خبر بلافاصله در رسانه‌ها و محافل پزشکی انعکاس یافت و واکنش‌هایی را هم برانگیخت. اکثر قریب به اتفاق دیدگاه‌های ارائه‌شده از سوی مسئولان وزارت بهداشت، نظام‌پزشکی و انجمن‌های علمی و تخصصی هم حاوی انتقاداتی به این اتفاق بود و در این مطالب، ضمن بیان نکاتی مانند اینکه برخی از این پزشکان مدت‌هاست خارج از کشور هستند و طبابت نمی‌کنند یا اینکه بعضا رشته تخصصی ایشان اشتباه ذکر شده و این نشانه پایین بودن دقت و اعتبار خبر مذکور است، از این بابت که اخبار این‌چنینی رابطه و اعتماد متقابل پزشک و بیمار را که یکی از ارکان طبابت است خدشه‌دار می‌کند ابراز نگرانی کرده بودند.
موضوع زیرمیزی گرفتن و تخلفات برخی از پزشکان نه موضوعی قابل‌انکار است و نه موضوعی است که با جنجال‌ها و هیجانات رسانه‌ای بتوان آن را سر وسامان داد. آنچه مهم است اینکه هم رسانه‌ها و هم متولیان امر درمان و سلامت باید با درایت و دلسوزی والبته پرهیز از اتلاف وقت، این مشکل توامان مردم و پزشکان را حل کنند.
نظر شما