سلامت نیوز : مشکل آلودگی هوای تهران چنان ابعاد جدی به خود گرفته است که تمامی تلاش‌های شبانه‌روزی شهروندان جهت حفظ سلامت و سعادت خود و فرزندانشان را بی‌معنا و مفهوم کرده است. موقعیت خاص جغرافیایی و وجود کوه‌ها در اطراف تهران با ایجاد شرایط هوای ایستا بر فزونی آلودگی دامن زده است. غلظت آلاینده‌های هوای تهران از توان پالایش اتمسفر فراتر رفته و میلیون‌ها نفر در معرض هوای ناسالم قرار دارند. امروز با هشداری جدی روبه‌رو هستیم: هرچه زودتر باید منابع این آلودگی را شناسایی کرده و در پی رفع آنها برآییم.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ؛ با توجه به اینکه درصد بسیار بالایی از آلودگی هوای تهران مربوط به سوخت اتومبیل‌هاست، باید اقداماتی صورت گیرد که قادر باشد دگرگونی‌های موثری در به‌حداقل‌رساندن استفاده از خودروها ایجاد کند. یکی از دلایل عمده آلودگی هوای شهر تهران جابه‌جایی روزانه شهروندان با خودروها به‌خصوص به‌صورت تک‌سرنشین، بین محل کار و زندگی آنهاست. به‌عنوان مثال اگر محل زندگی شخصی در شمال شهر است شخص باید روزانه مسافت طولانی طی کند تا به محل کار خود در شرق، مرکز، غرب، جنوب و یا حومه شهر برسد و معمولا به ندرت اتفاق می‌افتد که با توجه به ابعاد بزرگ شهر تهران این مسافت کوتاه باشد.
با توجه به جمعیت بالای شاغلان شهر تهران و طبیعتا میزان استفاده آنان از انواع وسایل نقلیه میزان آلاینده‌های تولیدی طی سفرهای شغلی درون‌شهری قابل توجه است. در اینجا حقیقتی وجود دارد و آن اینکه حتی اگر کنترلی با اعمال بالاترین استانداردهای ممکن ملی در مورد خودرو و سوخت آن به عمل آید، اما همچنان چندین‌میلیون‌کیلومتر سفر کاری ادامه یابد، باز هم بروز آلودگی هوا غیرقابل اجتناب خواهد بود. رفع آلودگی هوا هیچ راه‌حل آسانی نداشته و نیازمند کوشش‌های عظیمی است و نمی‌توان یک‌شبه و بدون تدبیر آن را رفع کرد و اگر همه‌چیز تنها به صحبت منجر شود بیم آن می‌رود که غیرقابل‌کنترل‌تر از گذشته شود. سیاست‌های ملی باید با تکیه بر محکم‌ترین تدابیر زیست‌محیطی جامعه را به‌سوی صرفه‌جویی در مصرف سوخت‌های فسیلی سوق دهند که در شرایط فعلی شاید این تنها راه‌حل منطقی است.
تجربه سال‌های گذشته در تشویق مردم برای مهاجرت از تهران به شهرستان‌ها حتی با لحاظ امتیازهای تشویقی راه به جایی نبرد ولی حداقل می‌توان در خود تهران تمهیدی برای کاهش میانگین طول سفرهای کاری اجباری داخل شهری کرد. دولت باید سیاستی اتخاذ کند تا در کنار سایر راهکارهای مدیریتی، مسافرت‌های کاری افراد را به حداقل رسانده و تا حد امکان تناسب بین توزیع مکانی کارکنان در ادارات با محل زندگیشان را مورد بازبینی قرار داده و هر اقدامی که به ایجاد این تعادل کمک می‌کند مورد حمایت قرار دهد و به بیان ساده‌تر کارکنان باید بین شعب مختلف متناسب با محل زندگیشان باز توزیع شوند. این اقدام علاوه بر هزینه اندک در قیاس با سایر روش‌های با هزینه سنگین همچون انتقال پایتخت و... نقش قابل‌توجهی در کاهش میزان ترافیک شهری و طبیعتا کاهش آلاینده‌های هوا خواهد داشت. دولت باید اطمینان حاصل کند که جامعه نسبت به اقدامات زیست‌محیطی که بنا به ضرورت انجام می‌گیرد کاملا آگاهی داشته باشد، چراکه هیچ اقدام زیست‌محیطی در جامعه موثر واقع نخواهد شد مگر آنکه عموم شهروندان حق مشارکت در تصمیم‌گیری‌ها داشته باشند.
نظر شما