سلامت نیوز: عروق و اعصاب موجود در بافت دندانی تا ۳0 دقیقه بعد از خروج از جای خود زنده  میمانند. در این مدت، باید دندان را در ظرفی حاوی سرم فیزیولوژیک یا در فضای زیر  زبان قرار دهید، به اولین مرکز درمانی منتقل و از دور انداختن دندان آسیب دیده خودداری  کنید.

به گزارش سلامت نیوزبه نقل ازعصرایران،غالمعباس کاروند، جراح و دندانپزشک گفت: بافت دندان در مقایسه با سایر بافتها  و استخوان های بدن دارای ویژگیهای خاصی است که ارتباط دندان با بقیه اعضای بدن با اعصاب و الیاف بسیار ریز نگهدارنده است. در صورتی که برای مثال استخوان دست یا پا به  وسیله بافتهای استخوانی مانند مفاصل به یکدیگر متصل هستند. این جراح و دندانپزشک  وقوع درصد باالیی از تروماها را در بازه سنی 8 تا 1۲سالگی دانست و افزود: با در نظر گرفتن  این مساله که درصد بالایی از تروماهای دندانی در سنین بین 8 تا 1۲ سال اتفاق میافتد و  باید پدر و مادر آموزشهای الزم در زمینه برخورد با این مساله را داشته باشند. کودکان به  واسطه نوع فعالیت ها، جنب وجوش ها و بازی هایی که در این سنین انجام میدهند همواره  در معرض آسیب های دندانی هستند.

کاروند در بخش دیگری ضمن اشاره به راههای مواجهه با خروج بافت دندانی از لثه گفت: در ارتباط با تروماهای مختلفی که ممکن است برای افراد اتفاق بیفتد یکی خروج کامل بافت دندان و الیاف نگه دارنده آن از لثه است. در این شرایط یک زمان طالیی ۳0 دقیقهای برای مراجعه به دندانپزشک و استفاده از بافت دندان آسیب دیده وجود دارد.