سلامت نیوز : هنوز آمار درست و دقیقی از اعتیاد در جامعه وجود ندارد ولی این معضل اجتماعی كه پول كلانی را به جیب قاچاقچیان خود سرازیر میكند، همه جامعه را درگیر خود كرده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه تهران امروز ؛ اما در این بین تیغ تیز انتقادات دكتر رحمانیفضلی به عنوان وزیر كشور و دبیركل ستاد مبارزه با موادمخدر، مسئولان را مورد اشاره قرار میدهد: «هنوز جامعه و حتی برخی از مسئولان از اهمیت پرداختن به مسئله مبارزه با این پدیده شوم بیاطلاع هستند.»علاوه بر آن دكتر علی لاریجانی، رئیس مجلس نیز بر خروج آمار اعتیاد از محرمانه بودن تاكید كرده و میگوید: «درباره آمار معتادان میان ستادمبارزه با موادمخدر، نیروی انتظامی و آسیبشناسان اجتماعی، رویه و عدد یكسانی برای آمار معتادان حرفهای و تفننی وجود ندارد.» در این میان اظهارنظرهای متفاوت مسئولان و كارشناسان سبب شده آمار تعداد معتادان از یك میلیون و 300 هزار نفر تا 3 میلیون نفر متغیراعلام شود.
میانگین سنی آغاز مصرف 21 سال است
در حالی كه بابك دینپرست مدیركل كاهش تقاضا و توسعه مشاركت مردمی ستاد مبارزه با موادمخدر، میگوید 3.5 میلیون ایرانی گرفتار اعتیاد هستند؛ حمید صرامی مدیركل تحقیقات ستاد مبارزه با موادمخدر میگوید: طبق آخرین نظرسنجی كه در سال 92 با همكاری جهاد دانشگاهی انجام شد یك میلیون و 325 هزار معتاد داریم كه تریاك ماده اول مصرفی آنهاست و موادمخدر صنعتی از جمله شیشه در رتبه دوم قرار دارد.
ذات ماده روانگردان فعالیت است
دكتر سعید صفاتیان با اشاره به اینكه به دلیل تغییر الگوی مصرف، در سالهای اخیر سن مصرفكنندگان نیز پایین آمده است، به تهران امروز میگوید: این مختص كشور ما نیست بلكه در تمام دنیا اینگونه است. زمانی كه الگوی مصرف تریاك یا هروئین بود عموما سن شروع مصرف موادمخدر بالا بود. تحقیقات سال 1386 نشان میدهد كه 4 درصد موادمخدر مصرفی در كشورمان روانگردان بوده است در حالی كه امروزه این 4 درصد به 25 درصد افزایش پیدا كرده است. به طبع هم نمیتوان انتظار داشت كه سن شروع مصرف همان 25 سال بماند.
نمیتوانیم اعلام كنیم كه مواد روانگردان در كشور 6 برابر شده است اما شروع سن استفاده 25 سال است. رده سنی مصرف مواد روانگردان پایین است و افرادی كه مصرفكننده تریاك هستند، در سنین بالا مواد روانگردان را به عنوان یك مكمل استفاده میكنند. سن شروع این مواد عموما 20-21 سالگی است. ذات ماده روانگردان فعالیت، بیشفعالی، رفتن در فاز توهم، فكر و خیال كردن و از دنیای خود دور بودن است. ما این رفتارها را بیشتر در جوانها انتظار داریم. جوان در جامعه نمیتواند خیلی از چیزها را به دست آورد فكر میكنند با مصرف مواد روانگردان به این شرایط دسترسی پیدا میكنند.مدیركل سابق درمان ستاد مبارزه با موادمخدر در ادامه میافزاید: مصرف تفننی تعاریف مختلفی دارد.
این اختلاف هم در میزان مصرف و طول زمان مصرف است. ولی در كل در استفاده تفننی میزان مصرف كم است. موادمخدری كه به صورت تفریحی مصرف میشود هم سنتی است و هم روانگردان و صنعتی.وی در مورد اختلاف در آمارهایی كه داده میشود، نیز میگوید: از زمانی كه دولت جدید آمد اعلام كردیم كه به نفع دولت یازدهم است كه هرچه زودتر آمار دقیق معتادان را اعلام كند. وقتی آمار واقعی را اعلام میكنیم براساس آن میتوانیم بودجه بگیریم و همین طور مسئولان خطر را جدیتر میگیرند. در حوزههای اجتماعی مشكل را باید به مردم نشان داد و پنهانكاری نكرد. زیرا پنهانكاری باعث از بین رفتن اعتماد مردم میشود. چطور در حوزه تورم اعلام میكنیم كه دولت در گذشته چه عملكردی داشته و حال این تورم چقدر است؟ تنها چیزی كه آمار ثابتی دارد اعتیاد است.
70 درصد معتادان بین 20 تا 35 سال
دكتر هومان نارنجیهای مدیركل سابق پیشگیری ستادمبارزه با موادمخدر و كارشناس حوزه اعتیاد در مورد هرم سنی معتادان كشور در گفتوگو با خبرگزاری مهر میگوید: امروز میانگین سنی معتادان كشور 25تا29سال است درحالی كه70 درصد معتادان بین20تا35 سال سن دارند. این در حالی است كه در سال 77 میانگین سنی معتادان 30 تا 34 بود. درباره آمار معتادان نمیتوان اعلام نظر قطعی كرد و به نظر میآید همان گزارش ستاد مبارزه با موادمخدر قابل استناد است اما ما نباید از آمار افرادی كه به صورت تفننی موادمخدر مصرف میكنند غافل شویم. به جرات میتوان گفت نزدیك به 800 هزار ایرانی موادمخدر بهویژه تریاك را به صورت تفننی مصرف میكنند.
محرمانهبودن یعنی سهلانگاری
میرهادی قرهسیدرومیانی با بیان اینكه در حوزه اعتیاد همچنین آسیبشناسی و جامعهشناسی ما از نقض و كاستی رنج میبریم، به تهران امروز میگوید: تا زمانی كه تمركزدهی و ساماندهی آمار دقیق میدانی وجود نداشته باشد ما نمیدانیم با چه گروه هدفی مواجه هستیم. امروزه انواع و اقسام موادمخدر و روانگردان در شكل و ظاهری مختلف طوری است كه حتی شناسایی آن را برای ما سخت كرده است. این نیازمند یك برخورد كارشناسی ویژه در حوزههای فرهنگی، انتظامی و قضایی است. اینكه چند درصد از جامعه ما تفننی یا به لحاظ كنجكاوی از موادمخدر استفاده میكنند، معلوم نیست. رسانه ملی كه بیشترین وظیفه را برعهده دارد و همانطور كه یك پفك یا چیپس هر روز، هر لحظه و ثانیه به ثانیه تبلیغ میشود، موضوعات اجتماعی هم باید تبلیغ شود. این به شناخت حوزههای اجتماعی باز میگردد.
به عنوان مثال سیگار به عنوان آسیب اجتماعی در صدا و سیما، سریالها، فیلمها، رسانههای تصویری و حتی در مطبوعات به صورت شطرنجی باشد. اگر ساماندهی در حوزه فرهنگ انجام ندهیم یكی از معضلات جدی جامعه خواهد شد.نایب رئیس دوم فراكسیون جوانان مجلس در مورد اعتیاد خطرناك میافزاید: این نوع اعتیاد علاوه بر آسیبهای اجتماعی، آلودگیهای بهداشتی را هم در پی خواهد داشت و باعث شیوع عفونتهای خاصی میشود.دبیر اول كمیسیون قضایی و حقوقی با اشاره به اینكه زحمات تمام دستاندركاران حوزه مبارزه با موادمخدر در حوزه بینالملل، ایران را در دنیا به عنوان یك كشور پاك در برخورد با موادمخدر نشان دادهاند، ادامه میدهد: نیروی انتظامی در برخورد با معتادان از این مینالد كه آنها را تحویل قوه قضائیه میدهند ولی این قوه برخورد جدی با آنها نمیكند. موادمخدر در سه حوزه تاثیر دارد. حوزه فرهنگسازی را باید در آموزش و پرورش و حتی مهدكودكها دنبال كرد.
بچههای كوچكتر در ذهنشان یك هنجار اجتماعی به عنوان فعل خوب یا زشت حك میشود. میتوان مواد روانگردان و موادمخدر را در فعل زشت گنجاند و به آنها آموزش داد و جا انداخت. همه آنهایی كه در حوزه فرهنگ مانند مطبوعات، صدا و سیما، وزارت فرهنگ و ارشاد و... سهیم هستند باید به این مسئله بها دهند. اگر بهای درستی به آن ندهند نتیجه درستی هم نخواهیم گرفت.میرهادی قرهسید رومیانی با تاكید بر اینكه با برخورد مجرمانهای كه در حوزه اعتیاد داشتیم نتیجه مطلوب حاصل نشد، میگوید: برخورد كارشناسی با اعتیاد و افراد معتاد نیازمند این است كه در نیرویانتظامی آموزشهای لازم به روز انجام دهیم. سپس تعامل بین نیروی انتظامی و دستگاه قضایی میتوان داشت تا سیاستهای لازم مجازاتها و تاثیر مجازاتها را ببینیم. معتاد را به عنوان مجرم دستگیر و زندانی میكنند. هم هزینههای كلان كشور از بین میرود هم از طرفی مجازات تاثیر خودش را ندارد. چون وقتی آزاد میشود دنبال اعتیاد خودش است. فرهنگ برخورد با معتاد را باید عوض كنیم. معتاد (نهقاچاقچیان و توزیعكنندگان موادمخدر) باید به عنوان یك بیمار تلقی شود كه مسیر اشتباهی را طی میكند.
وی در مورد محرمانه بودن یا نبودن آمارهای اعتیاد، میافزاید: ما باید به این نتیجه برسیم كه همانطور كه نظام و دولت را مردم هدایت میكنند باید با مردم هم شفاف باشیم. مردم اگر بدانند در حوزه اعتیاد مشكل داریم، به دولت كمك خواهند كرد. محرمانه بودن در این حوزه یعنی سهلانگاری در یك بیماری سرطانی. معلوم است كه این طومار كل وجود جامعه را خواهد گرفت و جامعه را از بین خواهد برد. پس باید درمان را پیدا كنیم. در بخش درمان هم باید شناخت كامل داشته باشیم ولی حوزههای متعدد و موازی نمیتوانند ما را به هدف نزدیك كنند. باید یك مركز را برای آمایش و آمارگیری معتادان داشته باشیم آنهم خارج از قوه قهریه. باید معتاد را به جایی پناه دهیم كه احساس آرامش و امنیت كند و به آنجا بیاید برای درمان.
وی با اشاره به اینكه اعتیاد به موادمخدر صنعتی در جوانها و حتی تحصیلكردهها نیز افزایش پیدا كرده است میگوید: سهلالوصول بودن و فراوانی مواد یكی از دلایل گرایش جوانان به موادمخدر بهویژه موادصنعتی است. جوانها فكر میكنند چون موادصنعتی در آزمایشگاه تهیه میشود، به صورت دقیق تركیب میشود و ضرر آن كمتر است. بسیاری از جوانان هم برای فرار از مشكلات اجتماعی و خانوادگی شاید مقطعی به این مواد پناه میبرند و از خطرات آن بیاطلاع هستند. برخی هم برای مشكلات جسمی و تقویت قوای جسمی و جنسی خود به این مواد روی میآورند. كسی كه دكترای فیزیك یا مهندسی خوانده ممكن است آشنایی به حوزههای دارویی نداشته باشد پس باید طوری اطلاعرسانی شود كه برای همه قابل فهم باشد.
نظر شما