سلامت نیوز : لجبازی در اصل یک ویژگی عمومی است که در مقاطعی از زندگی هر انسانی دیده می شود. معمولا یک بخشی از این لجبازی که طبیعی هم هست، در دوره کودکی بین 3 تا 7 سال و بخشی از آن هم در دوره نوجوانی بروز می کند. اگر رفتار یا برخورد مناسبی با لجبازی در سنین ذکر شده، انجام نگیرد این رفتار خودش را در بزرگسالی به شکل یک اختلال نشان خواهد داد. وقتی صحبت از اختلال لجبازی می شود، نشان دهنده حالتی است که فرد از روی عمد بی اعتنایی می کند، به خواسته های دیگران هیچ توجهی نمی کند و اصطلاحا فقط حرف خودش را به کرسی می نشاند. وقتی لجبازی به صورت اختلال در بیاید، ممکن است در محیط کار هم دیده شود و باعث آزار همکاران شود. پس برای ریشه یابی لجبازی باید در ابتدا سابقه خانوادگی فرد را بررسی کرد.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ به خانواده ها توصیه می شود تا 7 سالگی، کودکان شان را مجبور به انجام کاری نکنند و با اغماض بیش تری از کنار بعضی رفتارهای نامناسب فرزندان شان بگذرند تا کودکانشان رو به لجبازی نیاورند. در نوجوانی هم به جای این که فرد را در شرایطی قرار دهیم که مجبور به لجبازی شود، بهتر است با او درباره رفتارهای اشتباهش صحبت کنیم تا خودش به اشتباهش پی ببرد. افرادی که با آدم های لجباز سر و کار دارند، باید بدانند هیچ وقت نباید با آدم لجباز طوری برخورد شود که او احساس کند با لجبازی توانسته نتیجه مثبت بگیرد. در ادامه این مطلب چند توصیه برای رفتار مناسب با آدم های لجباز آمده است.

در وهله اول برخورد با یک آدم لجباز، نباید از خواسته خودمان بگذریم و سکوت کنیم. یعنی هر فردی باید خواسته اش را بگوید و ابراز وجود کند تا آدم لجباز فکر نکند که با این رفتار، به همه خواسته هایش خواهد رسید.

با آدم های لجباز باید با جملات محبت آمیز و لطیف صحبت کرد. آدم های لجباز بیش از حد از اطرافیان توقع دارند و اعتماد به نفس پایینی دارند، بنابراین اگر با این افراد به صورت دستوری و تحکم آمیز صحبت شود، بیشتر تحریک می شوند و به هیچ حرفی گوش نمی دهند.

هیچ وقت توصیه نمی شود که با این افراد دعوا کنید. ولی برای رفتار با آدم لجباز، نباید این برداشت هم به وجود بیاید که قصد دعوا داریم.

نباید به گونه ای رفتار کنیم که او فکر کند حق همیشه با اوست و همه تصمیمات او درست است. با این افراد باید موافقت شرطی کرد. موافقت شرطی یعنی به او بگوییم اگر تو خواسته من را قبول کنی، من هم آن کار را برایت انجام می دهم. با این موافقت شرطی، فرد لجباز متوجه می شود که حرف، فقط حرف او نیست.