سلامت نیوز : روز درختکاری درحالی فرا‌رسیده است که كیفیت هوای تهران در شرایط ناسالم برای گروه‌های حساس است. بر اساس آمار رسمی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، سالانه در شهر تهران بیش از 4هزار و 400نفر بر اثر آلودگی هوا می‌میرند؛ در واقع به‌ازای هر 24ساعت 12نفر و به‌ عبارت دقیق‌تر در هر2ساعت یک نفر. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، سالانه 80هزار مورد مرگ‌ومیر در ایران به‌علت عوامل محیطی رخ می‌دهد. گفته می‌شود بیش از 75درصد آلودگی هوا ناشی از تردد خودروهای پایتخت است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان ؛ در تهران بیش از 3میلیون خودرو در حرکت است و بیش از 3میلیون موتورسیکلت نیز در شهر تهران تردد می‌کند. محیط زیست ایران در سال‌های اخیر شرایط خوبی را پشت سر نگذاشته است. یكی از عوامل آلودگی و تخریب محیط زیست، قطع بی‌رویه درختان و تخریب جنگل‌ها و مرتع‌هاست. کارشناسان محیط زیست هشدار داده‌اند که پوشش جنگل‌های ایران درحال نابودی است. چندی پیش سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور از نابودی 18 میلیون اصله درخت بلوط بر اثر آفت زغالی بلوط در جنگل‌های زاگرس خبر داد.

گفته شد این درخت‌ها که به‌کلی خشک شده‌اند، قابل احیا نبوده و به‌طور کل درحال حاضر یک میلیون و 130 هزار هکتار از جنگل‌های زاگرسی کشور به آفت زغالی بلوط مبتلا شده‌اند. همچنین، به‌طور کل از مجموع 10 میلیون هکتار منابع طبیعی منطقه زاگرس، درحال حاضر حدود پنج میلیون هکتار آن به شکل‌های مختلف از بین رفته یا درحال نابودی است. اما این بحران تنها به جنگل‌های زاگرس محدود نمی‌شود. به گفته عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در استان گلستان روزانه کامیون کامیون الوار از جنگل‌ها خارج می‌شود و این حکایت از قطع درختان جنگل‌های این منطقه دارد که نهاد خاصی نیز با آن مقابله نمی‌کند.

رحمت‌ا... نوروزی همچنین گفته است امکانات کافی برای اطفای حریق هنگام آتش‌سوزی جنگل‌ها وجود ندارد و مردم با ابتدایی‌ترین امکانات آتش را خاموش می‌کنند. در دهه‌های اخیر شاهد هستیم که عمق و وسعت فشارهای وارده بر جنگل‌ها و مراتع و آب و خاک کشور در مقایسه با تلاش سازمان‌های مسئول برای ارتقای کمیت و کیفیت منابع طبیعی تناسبی ندارد، به‌نحوی که در سال 2006 از نظر شاخص عملکردی زیست‌محیطی در رتبه 53 بودیم و در سال 2012 به رتبه 114 تنزل داشته‌ایم که این امر نشان می‌دهد برخورد خوبی با طبیعت نداشته‌ایم. به موازات افزایش فعالیت‌های مصنوعی درعرصه فضای سبز، کاهش شدید بارندگی‌ها و خشکسالی نیز به موازاتِ دیگر عوامل عرصه را بر ریه‌های تنفسی شهرها تنگ کرده است. در این میان اقداماتی مانند توسعه فضای سبز شخصی یا عمومی می‌تواند گامی برای حفظ محیط‌زیست باشد.

اهمیت فضای سبز شهرها به اندازه‌ای است که از آن به‌عنوان یکی از شاخصه‌های مهم و تاثیرگذار در توسعه یافتگی شهرها یاد می‌شود. افزایش سرانه فضای سبز یکی از پارامترهای اصلی بهبود محیط شهری جهت استفاده شهروندان است. یکی از نمونه‌های این اقدام، ایجاد کمربند سبز در اصفهان بوده است. شهرداری اصفهان با ایجاد و گسترش فضاهای سبز، کاشت درختان و حفظ و نگهداری فضای سبز بیش از ۵ هزار هکتاری شهر اصفهان که شامل پارک‌های شهری، بوستان‌های محلی و عرصه‌های فضای سبز است سعی در ارتقای کمی و کیفی فضاهای سبز این شهر داشته است. در این راستا سرانه فضای سبز در شهر اصفهان از ۵/۱۵ مترمربع در سال ۸۲ به ۵/۲۶ مترمربع در سال ۹۲ افزایش یافته که این افزایش شامل پارک‌های محلی و قطعات فضای سبز از ۵۱۵ پارک محلی و فضای سبز و ۲۶ پارک شهری در سال۸۲ به ۱۰۰۰ پارک محلی و قطعات فضای سبز و ۹۰ پارک شهری در سال ۹۲ می‌باشد.

سال 92؛ دوره زوال زاگرس

در این زمینه یک فعال محیط زیست در گفت‌وگو با آرمان می‌گوید: در طول سه دهه اخیر شاهد روند نزولی در حوزه جنگل‌ها به‌خصوص زاگرس بوده‌ایم که این روند در سه سال گذشته افزایش چشمگیری داشته است. به گفته هومان خاکپور خشکی و زوال جنگل‌های زاگرس در سال جاری، سال 92 را به سال زوال این جنگل‌ها تبدیل کرد. در سال جاری بیش از یک میلیون هکتار از اراضی زاگرس دچار زوال اکوسیستمی شده‌ است. او با بیان اینکه بسیاری از گونه‌های درختی به‌ویژه بلوچ با خشکی و بیماری مواجه شدند، عنوان می‌کند: خسارت زیادی به گونه‌های گیاهی وارد شده است و بحث بهداشت درختان و رواج گونه‌های آلوده به سوسک چوب‌خوار و آفت زغالی بلوط بسیار نگران‌کننده است.

خاکپور ادامه می‌دهد: سازمان جنگل‌ها سال 92 را به وضعیتی نگران‌کننده به اتمام می‌رساند. امید است در آینده با کاهش خشکیدگی و افزایش رطوبت در زاگرس بتوانیم جلوی این روند را بگیریم. این فعال محیط‌زیست معتقد است مهم‌ترین مصیبت زاگرس آلودگی آن و زوال اکوسیستمی است. او طغیان آفات و بیماری‌ها را پدیده‌ای ثانوی می‌داند و می‌افزاید: عوامل پیشینی دیگری هستند که موجب این مشکلات می‌شوند ازجمله بهره‌برداری و نوع نگاه به زاگرس که خارج از توان و پتانسیل این اکوسیستم است. خاکپور همچنین حضور بی‌رویه دام و زراعت نامناسب را از دیگر عوامل می‌داند و عنوان می‌کند: همه این عوامل و ضعف اکولوژیکی زاگرس باعث بروز این بحران شده است. همچنین نوسانات اقلیمی و کاهش بارندگی در سال‌های اخیر هم از عوامل ایجاد شکنندگی و ضعف بوده‌اند.

به گفته این فعال محیط زیست، عوامل انسانی مخرب با ضعف اکولوژیکی زاگرس در هم آمیخته است و به یکباره جمعیت زیادی از درختان را نابود کرده است و باعث از بین رفتن میلیون‌ها درخت شده است. او ادامه می‌دهد: امید است به‌دنبال حساسیتی که نسبت به این موضوع در سازمان جنگل‌ها و حفاظت محیط زیست ایجاد شده است، مسئولان به‌دنبال علاج واقعی باشند. به‌گفته این فعال محیط زیست، اقدامات کنونی درمانی نیست، بلکه اقدامی مسکنی است. اقدامات درمانی باید از عواملی که باعث شده جنگل‌ها به این سو کشیده شوند جلوگیری کند. خاکپور بر کاهش عوامل انسانی در تخریب جنگل‌ها تاکید می‌کند و می‌گوید: زراعت در رشته کوه‌ها و استفاده از درختان برای زغال سازی باید اصلاح شود.