یکشنبه ۱۸ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۲:۲۶
کد خبر: 107344

بموقع به فریاد پروستات برسید

سلامت نیوز : همان‌گونه که سرطان سینه و مشکلات مرتبط با آن شایع‌ترین بیماری در زنان است، بیماری‌های پروستات و بزرگی و سرطان این غده نیز از جمله شایع‌ترین ناراحتی‌های مردان محسوب می‌شود. مردان از 50 سال به بالا بیشتر در معرض ابتلا به بیماری های پروستات قرار می‌گیرند، از این رو پزشکان توصیه می‌کنند مردان با نزدیک شدن به این سن، هر سال تحت بررسی و معاینه قرار گیرند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از مجله سیب ؛ پروستات عضوی از دستگاه تناسلی مردان به شمار می رود که در ناحیه لگن قرار گرفته و تولیدکننده ماده منی است. این ماده حاوی اسپرم است که در فرآیند ارتباط جنسی و تولیدمثل نقش مهمی ایفا می کند. درواقع غده پروستات در اطراف لوله حامل ادرار از مثانه به مجاری خروجی قرار دارد. پروستات در مردان جوان به اندازه گردو بوده و با افزایش سن، اندازه آن بزرگ تر می شود. در صورتی که این غده بیش از حد رشد کند، فرد دچار مشکلاتی از قبیل بزرگی غده پروستات می شود که در سالمندان شیوع بالایی دارد و گاه ممکن است باعث بروز سرطان پروستات شود. بیماری پروستات ممکن است به سه شکل بزرگی، التهاب و حتی سرطان غده پروستات در مردان بروز کند.

بزرگی غده پروستات

بزرگ شدن غده پروستات که به «هایپرپلازی خوش خیم پروستات» معروف است، در مردان یکی از شایع ترین مشکلاتی به شمار می رود که اغلب با بالا رفتن سن با آن دست به گریبانند. حدود یک سوم از مردان بالای 50 سال علائمی از بزرگی غده پروستات را نشان می دهند.

بزرگ شدن غده پروستات روی مجرای خروجی مثانه فشار وارد کرده و تخلیه ادرار را با مشکل مواجه می کند. مردانی که از این عارضه رنج می برند، در ادرار کردن مشکل دارند، جریان خروج ادرار از مجاری معمولا بسیار ضعیف است و به صورت منقطع انجام می شود یا باعث می شود عمل دفع ادرار با فشار انجام گیرد و دفع مکرر ادرار را به دنبال دارد و غالبا فرد را به طور مداوم در طول شب برای دفع از خواب بیدار می کند که همین مساله باعث بروز اختلال خواب در افراد مبتلا می شود. حدود نیمی از مردان 51 تا 60 سال، 60 درصد از مردان 50 سال به بالا و 90 درصد مردان بالای 80 سال به بزرگی غده پروستات مبتلا هستند که آمار قابل توجهی را تشکیل می دهد.

علت اصلی بزرگ شدن پروستات هنوز بدرستی مشخص نیست، ولی بسیاری از محققان بر این باورند که تغییرات هورمونی ایجاد شده به دنبال بالا رفتن سن در مردان می تواند علت اصلی این عارضه باشد. بزرگ شدن غده پروستات گاه موجب بروز عفونت های مجاری ادراری یا احتباس حاد ادرار می شود، ولی عوارض شدید بسیار نادر است. ساده ترین راه درمان برای افراد مبتلا به بزرگی غده پروستات، محدود کردن مصرف مایعات پیش از زمان خواب و نیز ایجاد تغییراتی در سبک زندگی از قبیل خودداری از مصرف مشروبات الکلی و مواد حاوی کافئین است. داروهایی از قبیل مسدودکننده های آلفایی نیز برای آرام کردن عضلات غده پروستات و کاهش اندازه آن موثر است و دفع ادرار را آسان تر می کند. در موارد شدید که بیمار به درمان های دارویی واکنش نشان نمی دهد، پزشکان بخش داخلی غده پروستات که مجاری خروج ادرار را مسدود می کند، از طریق عمل جراحی خارج می کنند.

التهاب پروستات

التهاب پروستات معمولا واکنشی است که به دنبال عفونت ایجاد شده و غده پروستات قرمز و ملتهب می شود، ولی در برخی موارد با توجه به نداشتن عفونت، التهاب پروستات ایجاد می شود. از علائم این عارضه می توان به این موارد اشاره کرد: درد ناحیه لگن، درد بیضه ها، درد یا سوزش هنگام دفع ادرار که شیوع کمتری دارد و بیشتر با عفونت مجاری ادراری همراه است، احساس درد زمان انزال، درد موقع نشستن روی صندلی یا دوچرخه. التهاب پروستات در سه نفر از هر 20 مرد مشاهده می شود که حدود 15 درصد از مردان را شامل می شود. این عارضه در مردان 30 تا 50 سال شیوع بیشتری دارد. پزشکان برای درمان التهاب پروستات معمولا با تجویز داروهای مسکن و مسدودکننده های آلفایی سعی می کنند درد را تسکین دهند.

سرطان پروستات

در انگلیس، سرطان پروستات شایع ترین سرطان میان مردان است؛ به طوری که سالانه بیش از 40 هزار مورد جدید مبتلا به این سرطان شناسایی می شود. این خطر با افزایش سن بالا می رود و احتمال بروز این بیماری بیشتر در مردان بالای 50 سال وجود دارد. سن و سال، منشأ نژادی و سابقه خانوادگی از جمله مهم ترین عوامل در ابتلا به سرطان پروستات به شمار می رود.

افراد مبتلا به سرطان پروستات معمولا با چنین علائمی مواجه می شوند: نیاز به دفع مکرر ادرار بخصوص شب ها، نیاز فوری به دفع ادرار، دشواری در ادرار کردن، تلاش زیاد برای ادرار کردن، جریان ضعیف ادرار و احساس تخلیه نشدن کامل مثانه.

معمولا پزشکان روش های مختلفی برای درمان سرطان پروستات در دستور کار خود قرار می دهند که با توجه به نوع بیماری از آنها استفاده می کنند. انجام عمل جراحی و خارج کردن غده پروستات، رادیوتراپی و کمک گرفتن از پرتودرمانی برای نابودی سلول های سرطانی، درمان های هورمونی با استفاده از داروهایی به منظور مسدود کردن اثرات هورمون تستوسترون که تحریک کننده بروز سرطان پروستات به شمار می رود؛ از جمله راهکارهای درمانی این بیماری است. البته این قبیل درمان ها عوارضی مانند کاهش تمایلات جنسی، اختلال در عملکرد اندام تناسلی و کاهش کنترل مثانه را به دنبال دارد و به همین سبب، بسیاری از مبتلایان مراحل درمانی را به تاخیر می اندازند و معمولا زمانی برای درمان مراجعه می کنند که بافت سرطانی گسترش یافته و اغلب روش های درمانی موثر واقع نمی شود و درمان تنها شامل استفاده از روش هایی خواهد بود که فقط دردهای بیمار را تسکین می دهد.

هدف از درمان های هورمونی، کاهش و پایین نگه داشتن هورمون های آندروژن در بدن است. پزشکان اغلب در نخستین مراحل پیشرفت بیماری از این روش استفاده می کنند. چنانچه درمان های هورمونی موثر واقع نشود، پزشکان از ایمنی درمانی کمک می گیرند. در این روش، از سیستم ایمنی خود بیمار برای حمله به سلول های سرطانی استفاده می شود. در صورت پیشرفت زیاد سرطان پروستات و عمل نکردن درمان های قبلی، پزشکان از شیمی درمانی برای نابودی سلول های بیمار بهره می گیرند.

از تاثیر تغذیه غافل نشوید

تغذیه مناسب و رژیم غذایی متعادل، بهبود مبتلایان را تسریع کرده و انرژی زیادی برای مبارزه با سرطان به آنها می دهد. مبتلایان به سرطان پروستات باید مراقب کالری مصرف روزانه خود باشند؛ به طوری که این میزان باید در فرآیند درمان بیشتر باشد تا نیاز بدن رفع شود. در صورت ثابت بودن وزن، به ازای هر 500 گرم باید 15 کالری در روز به رژیم غذایی اضافه شود، ولی در صورت کاهش وزن، باید 500 کالری به مصرف روزانه اضافه کرد. به عبارتی، یک فرد 68 کیلوگرمی روزانه به 2250 کالری برای حفظ وزن خود نیاز دارد.

پزشکان به مبتلایان توصیه می کنند در طول روز مقدار کافی پروتئین استفاده کنند. پروتئین به بازسازی و ترمیم بافت های آسیب دیده کمک می کند. درواقع، به ازای هر 500 گرم وزن بدن، فرد به 5/0 گرم پروتئین در روز نیاز دارد. به عنوان مثال، یک فرد 68 کیلوگرمی به 75 تا 90 گرم پروتئین در طول روز نیاز دارد. غنی ترین منابع پروتئین عبارتند از: شیر، گوشت ماهی، گوشت قرمز و گوشت پرندگان و نیز تخم مرغ و حبوبات که مصرف آنها در طول درمان بیماران سرطانی توصیه می شود.مصرف مایعات به مقدار کافی در طول روز از کم آب شدن بدن جلوگیری می کند. انواع نوشیدنی ها از قبیل آب، آبمیوه، شیر، ژلاتین و نوشیدنی های فاقد کافئین توصیه می شود. مواد حاوی کافئین، دفع ادرار و درنتیجه علائم بیماری را تشدید می کند، درنتیجه مصرف این مواد بخصوص پیش از خواب توصیه نمی شود. بیماران در صورت تهوع و اسهال ناشی از درمان باید برای جلوگیری از کم آبی بدن، مصرف مایعات را در طول روز افزایش دهند.

مصرف ویتامین ها به اندازه کافی اهمیت زیادی دارد. در صورت کمبود ویتامین مصرفی، می توان از مکمل های غذایی استفاده کرد. مراجعه به متخصص تغذیه همزمان با طی مراحل درمانی و دریافت رژیم غذایی متناسب با بیماران سرطانی تحت درمان، می تواند کیفیت زندگی این بیماران را تا حد زیادی ارتقا بخشد. انجام راهکارهای ارائه شده در طول درمان نه تنها شرایط جسمی بیمار را به طور قابل توجهی بهتر می کند؛ بلکه سرعت و احتمال درمان آنها را نیز افزایش می دهد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha