سلامت نیوز : «سازمان پزشکیقانونی» استان تهران گزارش داد، در 10ماه از سال ۹۲ تعداد مراجعانی که بهدلیل نزاع به مراکز پزشکیقانونی استان مراجعه کردند به 89هزارو561نفر رسید. آمار سازمان پزشکیقانونی در شرایطی است که این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که تعداد مراجعان نزاع 90هزارو892 نفر بود، کاهش 1/5 درصدی را نشان میدهد. همچنین از تعداد کل مراجعان نزاع در 10ماهه امسال 59هزارو175نفر مرد و 30هزارو386 نفر زن بودند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق ؛ در مدت مشابه سال قبل 60هزارو641 نفر از مراجعان بهدلیل نزاع مرد و 30هزارو251نفر زن بودند. در دیماه امسال نیز آمار مراجعان به مراکز پزشکیقانونی به دلیل نزاع با 2/3 درصد کاهش نسبت به مدت مشابه سال قبل به هفتهزارو32 مورد رسیده است. از سوی دیگر، در سال گذشته 617هزارو358نفر در کل کشور، بهدنبال وقوع نزاع به مراکز پزشکیقانونی مراجعه کردهاند که بیشترین آمار مراجعان مربوط به تیرماه با 63هزارو548 مورد و کمترین آن مربوط به دیماه با 36هزارو885 مورد بوده است.
این در حالی است که آمارهای نیروی انتظامی بهمراتب کمتر از آمار سازمان پزشکیقانونی است. به طوریکه بر اساس آمارهای مندرج در سالنامه آماری مرکز آمار ایران سالانه بهطور میانگین 70هزار پرونده نزاع و ضربوجرح در حوزه استحفاظی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران صورت میگیرد.
این اختلاف معنادار در شرایطی است که مسوولان سازمان پزشکیقانونی از افزایش 1/7درصدی پروندههای معاینه نزاع در این سازمان خبر میدهند. این سازمان در گزارش خود آورده بود: «از کل مراجعان نزاع به مراکز پزشکیقانونی در پنجماهه امسال 203هزارو756نفر مرد و 86هزارو547نفر زن بودند. بر اساس آمارهای موجود تعداد مراجعان زن مربوط به نزاع در پنجماهه نخست سال قبل 85هزارو513نفر و تعداد مراجعان مرد 208هزارو10نفر بوده است.»
همچنین در این گزارش تاکید شده است: «در مردادماه سالجاری آمار مراجعان نزاع به مراکز پزشکیقانونی 1/7درصد افزایش یافته و از 62هزارو521 مورد در مرداد سال گذشته به 63هزارو589 مورد در مرداد امسال رسیده است.»
استانهای رکورددار نزاع
از سوی دیگر، بر اساس اطلاعات سازمان پزشکیقانونی، استانهای آذربایجانغربی با 22هزار پرونده نزاع، اصفهان با 39هزار، تهران با 89هزار، خوزستان با 20هزار، فارس با 27هزار، گیلان با 20هزار و مازندران نیز با 20هزار پرونده نزاع، بیشترین آمار نزاع در میان استانهای کشور را دارند. همچنین استانهایی مانند آذربایجانشرقی، ایلام، بوشهر، خراسانرضوی، هرمزگان و یزد با آمار نزاع کمتر از پنجهزار پرونده، کمترین میزان نزاع در کشور را دارند.
مردان پای ثابت نزاع
از سوی دیگر، نتایج یک تحقیق در معاونت آموزشی سازمان پزشکیقانونی نشان میدهد، جنسیت طرف دعوا (ضارب) در 95/3درصد موارد مذکر و 4/7درصد موارد مونث بوده است. در موارد نزاع در 7/9درصد موارد سابقه مصرف موادمخدر و در 5/2درصد موارد مصرف الکل و در 1/8درصد موارد سابقه مصرف دارو در فرد مضروب وجود داشته است. از بین آسیبهای ایجادشده، بیشترین مورد را خراشیدگی و کمترین آن را شکستگی تشکیل داده است و آسیبهایی نظیر پارگی عمیق، کبودی، قرمزی، تورم و سیاهشدگی بین این دو طیف قرار میگیرند. طبق آنالیز دادهها در اکثر موارد (75/2درصد) در همان روز فرد مضروب به واحد معاینات مراجعه کرده است. از نظر میزان تحصیلات در بیشتر موارد (34/3درصد) تحصیلات در حد متوسطه بوده و در توزیع شغلی بیشتر موارد را شغل آزاد و پس از آن کارگران تشکیل دادهاند.
مشتزدن بیشترین عامل آسیب
طبق آنالیز آماری بهدستآمده در این تحقیق در اکثر موارد (41/6درصد) مشت، در 14/5درصد موارد جسم سخت و در 10/5 موارد سلاح سرد عامل ایجاد آسیب بوده و در بررسی آسیبهای وارده توسط سلاح سرد یا جسم برنده مورد استفاده در نزاع، کارد بهعنوان بیشترین سلاح بهکار رفته قلمداد شده است. (64درصد). قمه و تیغ موکتبری، شیشه شکسته و سایر ابزارها در مرتبههای بعدی قرار دارند. از نظر توزیع فراوانی سنی فرد ضارب و مضروب اکثرا در بین سنین 30-20 سالگی قرار دارند. از نظر فراوانی محل ایراد ضربه در بیشتر موارد آسیب به سر و صورت و کمترین آن در ناحیه کمر و پهلوها ذکر شده است.
تعریف «ضربوجرح» از نظر «پزشکیقانونی»
ضربوجرح از نظر پزشکیقانونی عبارت است از آسیبهای حاصل از برخورد عوامل مکانیکی، فیزیکی، شیمیایی و روانی بر بدن انسان که بهطور مستقیم یا غیرمستقیم به وجود میآیند. این آسیبها در اثر عوامل مختلفی نظیر تصادفات وسایل نقلیه، سلاحهای گرم و سرد، در حین منازعات، آسیبهای ناشی از کار، حوادثی نظیر برقگرفتگی، زلزله، ماندن زیر آوار، سقوط از بلندی و سایر موارد رخ میدهند. اما آنچه از نظر پزشکیقانونی مورد توجه قرار میگیرد، مواردی همچون: آثار ضربوجرح و محل ایجاد آن، علت ایجادکننده، بررسی نقص ایجادشده، تشخیص آنکه خودزنی بوده یا توسط فرد دیگری ایجاد شده، آیا این آثار به صورت عمدی یا اتفاقی رخ داده است و تعیین تاریخ وقوع منازعه است. از سوی دیگر، در پزشکیقانونی ضرب به صدمات و آسیبهایی اطلاق میشود که بدون ازهمگسیختگی ظاهری و جاریشدن خون ایجاد میشود. تورم، کوفتگی، قرمزی، کبودی، سیاهشدن، پیچیدن مفاصل بدون شکستگی، تجمع خون در بافتها و خونمردگی که به همان صورت کبودی و سیاهشدگی تظاهر میکند آثار ضرب است. اما از طرف دیگر، جرح به مواردی گفته میشود که بافتهای بدن از هم گسیخته شده و اغلب با خونریزی همراه است، مانند پوسترفتگی، خراشیدگی، پارگی، بریدگی سطحی.
نظر شما