یکشنبه ۲۵ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۱:۳۲

مسافرت دل خوش می خواهد نه فقط جیب پر

سلامت نیوز : بعضی از افراد با این که بیشتر شرایط سفر برای شان مهیاست اما تمایل چندانی به سفر ندارند. البته افرادی هم هستند که از هر فرصت کوتاهی برای رفتن به سفر استفاده می کنند.

چه افرادی بیشتر به مسافرت می روند

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان ؛ روان شناسان معتقدند وجود ویژگی های شخصیتی خاصی در افراد موجب تمایل بیشتر آن ها به سفر می شود. در ادامه با چند ویژگی شخصیتی افرادی که زیاد به سفر می‌روند، آشنا خواهید شد.

*کنجکاوی به معنای علاقه مندی به همه آن چیزهایی است که تجربه شان می کنیم. افراد کنجکاو فعال و در جست وجوی موقعیت های چالش برانگیز هستند. این ویژگی همان چیزی است که در طول قرون دانشمندان، مخترعان و مکتشفان را بر آن داشته است تا به سمت تکامل دانش بشر گام بردارند. شاید یکی از مثال های مناسب در این باره کریستف کلمب باشد، که سفر ماجراجویانه و خطرناکش به کشف قاره ای جدید منجر شد.

* افراد برون گرا، در دنیای بیرون سیر می کنند. آن ها دوست دارند اجتماعی، رقابت جو، سریع و واقع گرا باشند. برای آن ها هر چیزی که شفاف تر و مشخص تر باشد بهتر است. آن ها ابهام را تحمل نمی کنند. برون گرایی رفتاری است که با دیدگاه عینی و خارجی مشخص شده و با فعالیت عملی بالاتری همراه است، به همین دلیل افراد برون گرا، نسبت به افراد درون گرا بیشتر به سفر تمایل دارند.

*یک فرد سرزنده زندگی را به صورت سفری پر ماجرا و هیجان انگیز می بیند که باید با همه وجود تا اعماق آن پیش برود. سرزندگی به معنای داشتن دیدگاهی نسبت به زندگی است که با انرژی بسیار، زنده دلی و هیجان مشخص می شود. سرزندگی به فرد کمک می کند هم ابعاد روان شناختی و هم جسمانی رویدادها را تجربه کند و بدین ترتیب استرسش کاهش و سلامتش افزایش یابد.

* افراد منعطف هم درباره دنیای درونی و هم درباره دنیای بیرونی، کنجکاو هستند و زندگی آن ها از لحاظ تجربه غنی است. آن ها به پذیرش تجربه های جدید تمایل دارند و بیشتر و عمیق تر از افراد غیر منعطف هیجان های مثبت و منفی را تجربه می کنند. از آنجا که این افراد بیش از حد درگیر نظم و مقررات زندگی روزمره نیستند، از کوچک ترین و کمترین امکانات برای مسافرت استفاده می کنند. ممکن است گذراندن شبی در چادر برای این افراد، لذتی بالاتر از اقامت در یک هتل پنج ستاره داشته باشد.

چه افرادی مسافرت را نمی پسندند؟

*افرادی که در سفر هم به فکر چشم و هم چشمی هستند، معمولا از سفرهای خود خاطره خوبی ندارند، نفس سفر رفتن مهم تر است از محل سفر. مقصد مهم نیست مگر این که بخواهیم با فرهنگ و تمدن های دیگر آشنا شویم تا به رشدمان کمک شود. اما بعضی ها باید حتما به مکان های خاصی سفر کنند و چون توانایی تامین هزینه های آن را ندارند، از مسافرت منصرف می شوند.

*بعضی افراد مضطرب که نمی توانند چهاردیواری هایشان را رها کنند با تغییر، مشکل دارند و به سختی دل به مسافرت می دهند. آن ها با تغییرات در روند عادی زندگی آشفته می شوند و چون نمی توانند امکانات روزمره را درسفر داشته باشند اصولا، با سفر میانه خوبی ندارند.

* افرادی که سفر را بیش از حد سخت می گیرند و هزینه را بهانه و با آن مخالفت می کنند. در حالی که سفر برای کسب انرژی و آزادی از گرفتاری های اجتماعی است و باید تا حد امکان آسان گرفته شود.

*بعضی خانواده هایی که روابط عاطفی خوبی با هم ندارند، به مسافرت هم علاقه زیادی ندارند. در چنین خانواده هایی به قدری روابط ضعیف و بد است که در سفر بیشتر با هم درگیر می شوند و دعوا می کنند. در این صورت اعضای خانواده تمایلی به سفر با یکدیگر نخواهند داشت چون روابط عاطفی خوبی ندارند. چنین خانواده هایی بعد از مسافرت، با حال بدتری به خانه بازمی گردند در حالی که دچار افت انرژی هم شده اند!

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha