سلامت نیوز :  در حالی 9300 کودک بی‌سرپرست و بدسرپرست در مراکز بهزیستی کشور نگهداری می‌شوند که مهم ترین سوال سرنوشت این کودکان پس از ورود به دوران جوانی است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا ؛ جوانی که بدون هیچ سرمایه اقتصادی بناست با ورود به جامعه با غول‌های بزرگی همچون گرانی دست به گریبان شود و خود را از هزار و یک آسیب اجتماعی در امان نگه دارد با چه مشکلاتی روبه رو است و سازمان بهزیستی به عنوان پدران و مادران این فرزندان چه برنامه برای این قشر از جامعه دارد؟

سیاست اصلی سازمان بهزیستی واگذاری هرچه بیشتر کودکان به خانواده‌های جایگزین است و در حال حاضر 13 هزار نفر در خانواده‌های جایگزین در حال زندگی هستند.

به گفته محمد نفریه - معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در سال‌های اخیر به دلیل اتخاذ این سیاست‌ها تعداد فرزندانی که داخل مراکز نگهداری می‌شوند افزایش نیافته و هر ساله تعداد بیشتری از این افراد به خانواده‌های جایگزین تحویل می‌شوند.

اما با وجود تمام این سیاست‌ها تعدادی از این افراد به دلیل بدسرپرست بودن یا به دلایل دیگر در مراکز نگهداری می‌مانند و پس از رسیدن به سن 18 سالگی ترخیص می‌شوند؛ به گونه‌ای که در 6 ماهه اول امسال 627 نفر از مراکز نگهداری ترخیص شده‌اند که از این تعداد 440 نفر به طور مستقل و مجرد زندگی می‌کنند.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در این باره می‌گوید: فرزندان بهزیستی زمانی که به سن 18 سالگی برسند، به تشخیص مددکاران اگر توانایی زندگی مستقل را داشته باشند از مراکز نگهداری ترخیص و از طریق سازمان بهزیستی مورد حمایت برای تحصیل و اشتغال قرار می‌گیرند.

وی با تاکید بر این که هیچ جوانی تا زمانی که به آمادگی کامل برای استقلال نرسد ترخیص نخواهد شد افزود: فرزندان بهزیستی که در شرف انتقال به جامعه هستند و توانایی مستقل زندگی کردن را نداشته باشند در طی دو فرصت 6 ماهه می‌توانند در خانه‌هایی تحت عنوان خانه‌های آماده‌سازی زیر نظر یک مددکار و به صورت گروه‌های 7 تا 10 نفره زندگی مستقل را تمرین کنند تا آماده ورود به جامعه و استقلال کامل شوند.

البته از آنجایی که شرایط مستقل شدن برای دختران دشوارتر است این مساله برای دختران کمی متفاوت است و به گفته نفریه دختران بالای 18 سالی که فاقد خانواده و اقوام باشند تا پایان تحصیلات و تا 6 ماه پس از استقلال اقتصادی در مراکز بهزیستی نگهداری می‌شوند.

تسهیلات بهزیستی برای یک زندگی مستقل کافی است؟

سازمان بهزیستی در زمان ترخیص فرزندان از مراکز، بابت ودیعه مسکن 7 میلیون تومان به این افراد پرداخت می‌کند؛ این در حالیست که با این مبلغ فقط می‌توان در مناطق جنوبی شهر و چه بسا حاشیه‌ای مسکن تهیه کرد و این مساله می‌تواند باعث شود تا جوانی که در آغاز مستقل شدند هستند با اسکان در محل‌های آسیب‌زا اسیر آسیب‌های اجتماعی مختلفی شوند.

معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در این باره می‌گوید: امکان افزایش ودیعه مسکن متناسب با تورم وجود ندارد چرا که این مساله خود تورم‌زاست اما امکانات مختلفی برای حل این مساله در نظر گرفته شده است. به طور مثال جوانانی که گروه‌های همیار پنج تا هفت نفره تشکیل دهند از سوی سازمان بهزیستی صندوقی تحت عنوان صندوق همیاری برای این افراد تشکیل خواهد شد که مبلغ 15 تا 20 میلیون تومان به این صندوق اختصاص داده می‌شود و آنها می‌توانند برای مسکن و اشتغال خود از این سرمایه استفاده کنند؛ همچنین فرزندان بهزیستی مشمول دریافت مسکن مهر از سوی بهزیستی نیز هستند و حتی اگر مجرد نیز باشند مسکن مهر به آنها تعلق خواهد گرفت.

نفریه با اشاره به تسهیلات دیگر بهزیستی برای مخارج روزانه و تحصیلات این افراد می‌افزاید: بهزیستی علاوه بر پرداخت تمامی هزینه‌های تحصیل تا مدرک دکتری و نیز جهیزیه دختران، ماهانه کمک هزینه‌ای برای مخارج روزمره این افراد به مدت پنج سال به حسابشان واریز می‌کند. علاوه بر این از ده سال قبل تمامی فرزندان بهزیستی مشمول بیمه آتیه ایرانیان هستند و دفترچه‌های پس‌اندازی برای آنها در نظر گرفته شده تا کمک‌های بهزیستی و دیگر کمک هزینه‌ها به حساب آنها واریز شود.

تمامی این مسایل در حالیست که اخیرا یکی از فرزندان بهزیستی اخیرا در گفت‌وگویی با یکی از سایت‌ها با ابراز گلایه از شرایط ترخیص فرزندان بهزیستی در 18 سالگی می‌گوید: جوانی که تا 18 سالگی هیچ تکیه گاه مطمئنی نداشته است چگونه می‌تواند با 7 میلیون تومان به فکر تهیه خانه و وسایل آن باشد و با ماهی 120 هزار تومان هزینه آب و برق و شارژ تلفن و خورد و خوراک را پرداخت کند!

پس از ترخیص ما می‌مانیم و یک عالمه بی‌کسی

گذشته از مخارج مادی ، این فرزندان برای تشکیل زندگی مستقل بیش از پیش نیازمند کسب مهارت‌های زندگی و نیز حمایت‌های روحی و روانی هستند. معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی در حالی از نظارت کلینیک‌های مددکاری بهزیستی و نیز آموزش مهارت‌های زندگی و فنی حرفه برای اشتغال و اسقلال یابی فرزندان خبر می‌دهد که یکی از فرزندان تحت پوشش بهزیستی این حرکت را به هیچ وجه مناسب نمی‌داند و می‌گوید: ترخیص از مراکز بهریستی ضربه روحی بدی به ما وارد می کند. بچه‌ای که تا 18 سالگی فقط به مدرسه می‌رود و لباس‌هایشان را می‌شویند و غذایش آماده است. یک مرتبه در 18 سالگی به او می گویند: "خوشحال شدیم به سلامت! آن وقت ما می‌مانیم و یک عالمه بی‌کسی". همچنین هیچ دوره‌ای تحت عنوان کارآموزی وجود ندارد تا بچه‌ها بتوانند مهارت‌هایی همچون جوشکاری ، تراشکاری ، مکانیکی و ... کسب کنند . اگر بچه‌ای که دلش نخواهد درس بخواند که تعدادشان هم کم نیست بی هیچ مهارتی برای کار و زندگی رها می‌شوند.

این مسایل نشان دهنده این است که بهزیستی با تمام تمهیداتی که اندیشیده است هنوز نتوانسته رضایت کامل فرزندان تحت پوشش را جلب کند البته مشکلاتی که فرزندان بهزیستی برای تشکیل یک زندگی مستقل دارند ، مشکلاتی است که گریبان اکثریت جوانان جامعه را گرفته است اما این جوانان از آنجایی که در شرایط خاصی به سر می برند و از پشتوانه‌های معنوی و مادی مناسبی برخوردار نیستند، بیشتر در معرض آسیب‌های اجتماعی و نیازمند توجه هر چه بیشتر هستند.