به گفته محققان امریکایی نخوردن غذا و گرسنه ماندن قبل از یک پرواز طولانی با هواپیما به جلوگیری از برهم خوردن ساعت بیولوژیکی بدن کمک می کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از رویترز از شیکاگو، در حالت عادی ساعت طبیعی بدن که در مغز قرار دارد ، در واکنش نسبت به نور تعیین می کند که فرد چه زمان بیدار شود، چه زمان غذا بخورد و چه زمان بخوابد.
دکتر کلیفورد سیپر از دانشکده پزشکی دانشگاه هاروارد که تحقیق او در مجله ساینس چاپ شده می گوید یک مدت زمان خودداری کامل از خوردن غذا به مدت 16ساعت برای سازگار شدن با ساعت جدید ، کفایت می کند.
وی گفت کسی که از امریکا به ژاپن سفر می کند باید خود را با یک تغییر زمانی 11ساعته سازگار کند.
به گفته او از آنجا که ساعت بدن هر روز مقدار بسیار کمی در هر روز تغییر می کند، بطور متوسط حدود یک هفته طول می کشد تا مسافری که این فاصله را طی می کند خود را با الگوی زمانی جدید وفق دهد.
سیپر و همکارانش می دانستند در شرایطی که مواد غذایی کم است ، حیوانات می توانند برای بالا بردن بخت خود در یافتن غذا ، بر ساعت زیستی طبیعی خود چیره شوند.
او گفت مطالعات نشان داده است موشهایی که به آنها فقط در زمانی غذا داده شد که معمولا ساعت خواب آنها بود، ساعت بدنشان را با برنامه جدید سازگار کردند. آنها یکی دو ساعت قبل از زمان تغذیه بیدار و هشیار بودند تا بهترین بخت را برای به دست آوردن غذا داشته باشند.
سیپر گفت : این ساز و کار در مغز انسان کار گذاشته شده ولی کسی این را نمی داند..
او و همکارانش تصمیم گرفتند این ساز و کار را پیدا کنند. آنها برای این کار از چند موش استفاده کردند که با مهندسی ژنتیک یک ژن مهم آنها به نام BMAL1که ساعت بدن را تنظیم می کند، برداشته شده بود. آنها این ژن را داخل پوسته یک ویروس خالی شده قرار دادند و به این طریق آن را فقط در سلولهای مغز که برای مطالعه مورد نظر محققان بود، منتقل کردند.
زمانی که دانشمندان این ژن را در منطقه کوچکی از هیپوتالاموس به نام هسته سوپراکیاسمایی (که ساعت اصلی بدن است) قرار دادند ، در موشها برنامه ای ایجاد شد که خواب و بیداریشان را تنظیم می کرد اما به زمان غذا خوردن آنها ربطی نداشت.
سیپر گفت " اگر این موشها را بیدار نکنیم از گرسنگی می میرند."
اما زمانی که دانشمندان ژن یاد شده را فقط در قسمتی از هیپوتالاموس به نام هسته دورسو مدی" ( که کار آن تنظیم زمان بیداری و غذا خوردن است) قرار دادند ، موشها خود را با برنامه غذایی انطباق دادند اما کم و زیاد شدن نور روز در آنها اثری نداشت.
سیپر گفت زمانی که غذا کم است ، ساعت دوم می تواند بر ساعت اول بدن چیره شود. به گفته او این ژن ها که به عنوان ساعت بدن کار می کنند در بدن همه پستانداران از جمله انسان وجود دارد.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha