سلامت نیوز: یک آسیب‌شناس می‌گوید: اگر مسئولان کاری نکنند در سال 93 باید شاهد خشونت‌های اجتماعی، خشونت‌های خانگی، طلاق، عرفان‌های نوپدید و کاذب، هجوم شبکه‌های ماهواره‌ای به اخلاق خانواده و ... مواجه باشیم.

آسیب‌های اجتماعی که کارشناسان برای سال جدید درباره آنها ابراز نگرانی می‌کنند چه مواردی هستند؟ مسئولان باید بیشتر گوش به زنگ چه خطرهایی باشند و برای چه کارهایی برنامه‌ریزی کنند؟ اینها مواردی هستند که در میزگردی در خبرآنلاین به آنها پرداختیم.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از خبرآنلاین،‌ دکتر مجید ابهری، آسیب‌شناس در این زمینه می‌گوید: دولت تدبیر و امید، تدبیر جدی برای پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی داشته باشد و با نشاط اجتماعی امید را به دل مردم برگرداند تا سرمایه‌های اجتماعی به جایگاه خودشان برگردند و بتوانند با آسیب‌های اجتماعی مقابله کنند. در امور اجتماعی اصلاح‌طلب و اصولگرا نداریم. همه را باید وارد عرصه کرد و از تجارب نخبگان متخصص استفاده کرد تا از این وضعیت خارج شویم. اگر وعده‌های آقای روحانی تحقق پیدا نکند مردم دچار سرخوردگی مدنی می‌شوند و دیگر هیچ چیزی را باور نمی‌کنند. هنوز هم برای این که کاری انجام شود، دیر نشده اما اگر دولت تدبیر و امید هم بخواهد پیشگیری و مقابله را دولتی کند، در سال 93 باید شاهد باشیم که اعتیاد افزایش پیدا کند، روانگردان‌ها جایگزین هرویین و تریاک شوند، آمار خشونت‌های اجتماعی افزایش پیدا کند، خشونت‌های خانگی بیشتر شود، طلاق بیشتر از این شود و با افزایش عرفان‌های نوپدید و کاذب، افزایش جرایم رایانه‌ای، افزایش مواد روانگردان و هجوم شبکه‌های ماهواره‌ای به اخلاق خانواده مواجه باشیم.

همچنین سیدحسن موسوی‌چلک، رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران هم هشدار می‌دهد: وجه مشخصه آسیب‌های اجتماعی ما در سال جدید آسیب‌هایی است که شادی آنی داشته باشند. رصد آسیب‌ها در سال آینده به مراتب سخت‌تر از گذشته خواهد بود چون آسیب‌ها خانه را هدف گرفته‌اند. آسیب‌های اجتماعی آینده ما در حوزه مواد مخدر صنعتی شادی‌آور، روابط فرازناشویی و سکس، مشروبات الکلی و فضای مجازی است که لذت به همراه دارند. این آسیب‌ها به نحوی هم هستند که با قانون و بخشنامه درست نمی‌شوند، خانه را نشانه گرفته‌اند که در خانه آسیب‌ها ریشه‌دار و مزمن می‌شود که حل آن به مراتب سخت‌تر خواهد بود.

و دکتر سعید معیدفر، جامعه‌شناس در این زمینه می‌گوید: پیش‌بینی من این است که وضعیت شادی و امید که در مردم ایجاد شده است ادامه پیدا نخواهد کرد. سطوح مختلف جامعه الان منتظرند ببیند چه تغییری اتفاق می‌افتد، از طرفی میبینیم در سطح روابط بین‌الملل کارهایی شده و کمی از تنش‌ها کاسته شده، اما در حوزه داخلی اتفاق خاصی نیفتاده و در حوزه اجتماعی مسائل زیادی داریم و حتی بعضی از سخت‌گیری‌ها بیشتر شده است. به عنوان مثال در حوزه مطبوعات، قبل از انتخابات ما حرف‌هایمان را راحت‌تر می‌زدیم ولی امروز در خود مطبوعات نوعی خودسانسوری شدت گرفته است. البته یک دلیل آن هم این است که هنوز می‌خواهند امید را در بین مردم نگه دارند و کمک شود فضای اعتدالی ایجاد شود. اما این مساله هم هست که دولت خیلی فرصت ندارد چون ممکن است به سرعت این نشانه‌های امید از بین برود و در آن صورت مسلما بسیار وضعیت بدی ایجاد می‌شود چون مردم دیگر همین امیدی را هم که داشتند از دست می‌دهند. به نظر من همانطور که آقای رفسنجانی هم در صحبت‌هایشان اشاره کردند، دولت باید به سرعت به حوزه اجتماعی توجه کند و در حوزه اقتصادی هم کارهای جدی انجام دهد در غیر اینصورت اوضاع خارج از کنترل می‌شود چون مردم صبر خودشان را کرده‌اند.