سلامت نیوز: والدین نباید نگران گفتارغیر واضح کودک باشند بلکه با بکارگیری شیوه‌های مناسب وی را در تلفظ صحیح کلمات یاری کنند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایسنا، اطرافیان نباید اجازه دهند بچه‌ها بدانند نگران و مضطرب گفتار آنها هستند بلکه در برخورد با مشکل گفتار کودک، کاملا طبیعی و مانند مواقعی که کودک گفتار روان دارد برخورد کنند.باتوجه به اینکه تغییر چهره و پدیدار شدن اضطراب و نگرانی در رفتار و ظاهر فرد شنونده، کودک را حساس کرده و مشکلش را دو چندان می‌کند، بهتر است برای کودک زمینه تجارب خوشایند از صحبت کردن فراهم شود تا این خاطرات تمایل به گفتار، حتی با وجود مشکل را در کودک تقویت کند.این کار را می توان با تحسین در مواقعی که مفهوم گفتار کودک کامل است انجام داد. در واقع این تحسین نه برای اینکه روان صحبت کرده بلکه به خاطر این که محتوای گفتارش خوب بوده است، صورت گیرد.

درمان لکنت امری طولانی و نسبی  است بنابراین والدین نباید از ادامه درمان خسته شوند و با مطرح کردن مطالبی مانند فایده‌ای ندارد، گفتارت عوض نشده، انگیزه و علاقه کودک را نسبت به درمان کاهش ندهند، بلکه کوچکترین موفقیت کودک را تشویق کرده تا او به درمان علاقه مند شود و این مسیر را تا انتها طی کند و نتیجه بگیرد.

چنانچه الگوی گفتاری اطرافیان سریع و نامفهوم است، حتما الگوی گفتاری و طرز صحبت کردن خود را به شیوه شمرده و آرام صحبت کردن تغییر دهند تا این الگو به طور غیرمستقیم مشوقی برای به کارگیری شیوه‌های گفتاردرمانی برای کودک باشد.همچنین سعی نشود با عنوان کمک کردن به کودک، به جای او صحبت شود، بلکه بهتر است به وی اجازه داده شود به هر نحوی که می تواند صحبت کند.

تنها در صورتی که مشکل در یک کلمه خیلی طولانی شد می توان با او همراهی کرد تا راحت‌تر کلمه را بیان کند. رفتارهای نادرست، اجتناب و فرار از صحبت کردن را در کودک ایجاد و تقویت می‌کند.به جای امر و نهی کردن به کودک و ایجاد شرایط استرس زا، باید با وی ارتباطی دوستانه و صمیمانه برقرار کرد و این موضوع را با رفتار خود به کودک نشان داد.