سلامت نیوز :نجات دریاچه ارومیه یکی از وعدههای انتخاباتی حسن روحانی بود. وعده ای که امروز بعد از گذشت حدود یک سال به هیچ کجا نرسیده است. آنچه در این چند ماه اتفاق افتاد، تنها تشکیل کارگروه نجات دریاچه و بررسی چندین باره همان طرحهای قدیمی بود.
نتیجه این تأخیر یک ساله خشک شدن یشتر دریاچه ای بود که این روزها رو به مرگ کامل میرود. در طول حیات کوتاه همین دولت، حجم باقی مانده دریاچه از 30 به 15 درصد رسیده است.برگزاری سمینارهای پی در پی داخلی و خارجی درباره نجات جان دریاچه و انجام نشدن اقدامات عملی باعث شده تا بسیاری از کارشناسان محیط زیست به این روند نجات اعتراض کنند.
نماینده مردم ارومیه هم روز گذشته در گفت وگو با مهر با اشاره به تعلل دولت در اجرای طرحهای تصویب شده تاکید کرده است که عملکرد دولت دررابطه با دریاچه ارومیه قابل قبول نیست.
نادر قاضی زاده، نماینده ارومیه با اشاره به اینکه دریاچه متعلق به همه مردم ایران است میگوید: تمامی برنامههای ارائه شده در رابطه با دریاچه ارومیه توسط دولت، فقط روی کاغذ است و هیچ اقدام عملی تاکنون صورت نگرفته است.
در رابطه با دریاچه ارومیه باید به صورت عملی وارد میدان شویم، چرا که با کاغذ بازیها نمیتوان دریاچه ارومیه را احیا کرد.اما داستان نجات دریاچه ارومیه یک داستان قدیمی است و از زمان دولت قبل آغاز شده است. سال 89 در جریان دور سوم سفرهای استانی احمدی نژاد به آذربایجان غربی، کارگروه نجات دریاچه به ریاست معاون اول رئیس جمهور وقت تشکیل شد تا پاسخی باشد به مطالبات زیست محیطی مردم منطقه. تا این تاریخ به گفته مدیرکل حفاظت محیط زیست آذربایجان غربی 53 درصد از مساحت دریاچه خشک شده بود.
یک سال بعد در شهریور 1390، نتیجه فعالیتهای این کارگروه به اطلاع مردم رسید. علی نظریدوست رئیس دبیرخانه ستاد حوزه دریاچه ارومیه در مصاحبه ای اعلام میکند که برای نجات جان دریاچه 24 طرح با اعتبار 13 هزار میلیارد ریال در نظر گرفته شده است. وی همچنین از حضور مشاوری بینالمللی در زمینه احیای دریاچه ارومیه خبر داده و هشدار میدهد که در صورت ادامه روند فعلی و با توجه به گرم تر شدن 2 درجه ای هوا، اگر کاری انجام نشود، خشک شدن دریاچه ارومیه تا 4 سال آینده حتمی خواهد بود.مجید نامجو، وزیر نیروی وقت هم در مصاحبه ای تأکید کرد که اجازه خشک شدن دریاچه ارومیه را نمیدهیم.
وی در خبری خوش اعلام کرد که مطالعه بر روی سدهای بالادست دریاچه ارومیه برای رفع مشکلات زیست محیطی و کم آبی این دریاچه متوقف و از اولویت ردیفهای اجرایی خارج شده اند.”اهمیت این خبر در آن بود که بسیاری دلیل اصلی خشک شدن دریاچه ارومیه را احداث 88 سد بر روی رودخانههای ورودی به دریاچه میدانستند. 88 سدی که نفس دریاچه را به شماره انداخته بودند.
طرحهای پیش بینی شده توسط کارگروه ویژه نجات دریاچه ارومیه شامل افزایش آب در سطح حوزه آبریز دریاچه ارومیه از طریق اجرای طرحهای مختلف از جمله بارور کردن ابرها، انتقال آب بین حوزه ای، افزایش راندمان آبیاری، تغییر الگوی کشت وافزایش آبهای زیرزمینی بود.
محمدرضا عطار زاده، معاون وقت وزیر نیرو در امور آب و آبفا هم در مصاحبه با خبرگزاری مهر راه حل مورد نظر وزارتخانه را انتقال آب از حوزه ارس به دریاچه عنوان کرد و گفت که این راهکاری است که وزارت نیرو برای حل مشکل خشک شدن دریاچه ارومیه در نظر دراز مدت در نظر گرفته است.این طرح در مرداد 90 در مجلس مطرح شد و دو فویت آن از سوی نمایندگان به دلیل احساسی بودن رد شد.
دو سال بعد و با آغاز کار دولت جدید، چیتچیان، وزیر نیرو، در مصاحبه ای به فعالیتهای انجام شده در دولت قبل برای دریاچه ارومیه اشاره میکند و میگوید: مجموع اعتبار مورد نیاز برای عملیاتی كردن این راهكارها 13 هزار و 200 میلیارد ریال برآورد شده و قرار بود در سال 1390 و در نخستین گام، حدود دو هزار و 250 میلیارد ریال برای اجرای این راهكارها تخصیص یابد اما نه تنها فقط 20 درصد این میزان پرداخت شد بلكه برای اجرای برخی پروژهها ازجمله بارورسازی ابرها و لایروبی رودخانهها نیز هیچ اعتباری اختصاص پیدا نكرد.
18 تیر 1391 احمدی نژاد دستوری ویژه برای انتقال آب ارس به دریاچه صادر کرد. نادر قاضی پور نمانیده ارومیه با اعلام این خبر گفته بود که وضع دریاچه اسفناک است و نزدیک به 80 درصد دریاچه خشک شده است. اردیبهشت 92 هم چند هفته قبل از تحویل دولت،محمود احمدی نژادآخرین اقدام صوری اش را برای نجات جان دریاچه انجام داد و باز هم دستور ویژه ای صادر کرد. وی در جریان سفر هیات دولت به آذربایجان غربی با اشاره به اهمیت دریاچه ارومیه برای منطقه و مردم، خطاب به وزارت نیرو گفت باید با بسیج همه امکانات و منابع در زمینه احیای دریاچه ارومیه ورد پیدا کند.هفتم مرداد، روحالله بیگی نماینده مردم میاندوآب و عضو کمیسیون اقتصادی مجلس در نطق میان دستور خود با اشاره به وضعیت نامطلوب دریاچه ارومیه خطاب به احمدینژاد گفت:”اگر از تهران به سمت غرب بروید با شورهزاری مواجه میشوید که روزی دریاچهای در آنجا وجود داشته است.
این شورهزار دریاچه ارومیه است که شما صدای زاری و جان دادنش را نشنیدید و حالا دریاچه ارومیه، دولت بعدی را صدا میزند.”دولت بعدی 27 مرداد 92، در نخستین نشست هیأت دولت تدبیر و امید به ریاست حسن روحانی، تشکیل کارگروه نجات دریاچه ارومیه با مسئولیت وزیر نیرو و عضویت وزرای جهاد کشاورزی، کشور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و نماینده معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی تصویب شد.
این کارگروه مأموریت داشت تا با استفاده از سوابق مطالعات و اقدامات قبلی و بررسیهای تخصصی و میدانی بیشتر، ظرف 2 ماه راهکارهای نجات دریاچه ارومیه را تدوین و جهت تصمیمگیری نهایی به دولت جدید ارائه کند.پنجم شهریور، حمید چیت چیان، وزیر نیروی دولت یازدهم، از برگزاری اولین جلسه ی کارگروه نجات دریاچه ی ارومیه خبر داد و گفت:در این جلسه تمام راهکارهای نجات دریاچه ارومیه با حضور برخی وزراء برگزار میشود. یک ماه بعد گزارش این کارگروه در جلسه هیات دولت قرائت شد. دولت ضمن موافقت با 19 طرح ارائه شده، وزیر نیرو را موظف به پیگیری این طرحها کرد. 29 آذر ماه وزیر نیرو در سومین نشست شورای عالی آب آخرین وضعیت را اعلام میکند و میگوید:”70 درصد دریاچه ارومیه خشک شد.
وی همچنین از مطالعه در مورد انتقال آب دریای خزر و رودخانه ارس برای نجات دریاچه ارومیه،خبر داد.و داستان این تاریخها و وعدهها و سمینارها تا امروز همچنان ادامه دارد. در این میان علاقه ی مسئولان به مطالعه بی عمل در 15 سالی که از اولین هشدارها درباره وضعیت بحرانی دریاچه ارومیه میگذرد ستودنی است.
تنها کاری که در این سالها انجام شده، مطالعه بر روی راهکارهای نجات است و هیچ کاری انجام نشده است. امروز تنها 15 درصد تا محو دریاچه ارومیه از روی نقشه مانده است. گویی آنچه تا به امروز از سوی مسئولان انجام شده تنها تلاشی بوده برای خشک تر کردن دریاچه ارومیه.
نظر شما