سلامت نیوز:برای تربیت صحیح کودک مهارت های زیادی را باید بیاموزیم، با توجه به سن کودک تان فرصت خوبی برای اصلاح الگوهای تربیتی دارید در ادامه به ۶ مهارت اساسی اشاره می کنیم:

هدف خود را مشخص کنید
برای آن که رفتارهای صحیحی را به منظور پرورش فرزند خود در پیش بگیرید بهترین روش این است که در مقابل هر رفتاری که انجام می دهید از خود بپرسید هدف من از این کار چه بود و در واقع می خواستم با این کار به کجا برسم. به عنوان مثال اگر در مقابل رفتاری او را تشویق می کنم یا به او می خندم قصدم چیست آیا می خواهم که کودک این رفتار را در آینده نیز داشته باشد و تکرارش کند یا آن که تکرار این رفتار را نمی پسندم اما ناگهان خنده ام گرفته است؟ همچنین اگر برایش تنبیهی در نظر می گیرم قصدم چیست؟ آیا تنها خشم خودم را خالی کردم؟ آیا چون حوصله ندارم به کودک فشار می آورم؟ یا آن که تنبیهی مناسب با کار نامطلوب کودک برگزیده ام که در آینده از احتمال تکرار رفتار نامناسب می کاهد و در ضمن رابطه من و کودک را تخریب نمی سازد.

کودک را لوس بار نیاورید
والدین کودک خود را دوست دارند و به او عشق می ورزند از این رو این علاقه را در عمل نیز نشان می دهند. این عشق ورزی نیاز هر کودک است و برای پرورش مناسب او ضرورت دارد. اما همین ابراز علاقه چنانچه افراطی باشد در پرورش کودک آسیب زا خواهد بود. این که کودک هرگز ناکامی را تجربه نکند باعث نمی شود که در آینده فرد سالم تری باشد بلکه زمانی او در بزرگسالی رشدیافته خواهد شد که بتواند در مقابل مشکلات راه حل های مناسب را برگزیند.

ثبات داشته باشید
بسیار مهم است که رفتارهای شما برای کودک قابل پیش بینی باشد زمانی که تنها بر اساس وضعیت روحی خود واکنش نشان می دهید و نه بر اساس قوانینی که وضع کرده اید، نمی توانید والد موثری باشید. اگر حرف زشت زدن بد است همیشه بد است نه آن که چون امروز حال تان مساعد نیست او را تنبیه کنید و روز دیگر این رفتار را نادیده بگیرید. یکی از موضوع هایی که در این حوزه بر سلامت کودک موثر است متعهد شدن به اجرای قول هایی است که می دهید. همچنین یکپارچگی در کلام و رفتار شما در موقعیت های گوناگون به کودک می آموزد که شما فرد قابل اتکایی هستید که می تواند از رفتارهای شما الگو بگیرد و حتی بر اساس آن تعیین کند که چه چیز درست و چه چیز نادرست است.

اعطای مسئولیت را فراموش نکنید
فرزند شما عضوی از خانواده شما و جامعه ای است که در آن زندگی می کند. در آینده نیز باید نقش  والدی و دیگر مسئولیت های شغلی را به عهده بگیرد. برای اجرای صحیح این نقش ها بهترین کار آن است که تمرین در پذیرفتن مسئولیت را از کودکی آغاز کنید. والدینی که در برآوردن تمامی نیازهای فرزندان شان پیش قدم می شوند و نمی گذارند کودک با استقلال دست به عملی بزند تحمل دشواری های آینده را برای کودک سخت تر می سازند و نمی توان گفت که با فدا کردن خود برای کودک زندگی بهتری را برای او می سازند بلکه حتی می توان گفت، این والدین زندگی آینده کودک را تخریب می کنند. با این حال، مسئولیت هایی که برایش در نظر می گیرید باید مناسب با سن او باشد و در قبال انجام صحیح آن نیز به او پاداش دهید. این پاداش می تواند یک لبخند، تمجید کلامی و یا حتی تهیه یک هدیه باشد. مهم آن است که کودک دریابد شما به عملکرد او توجه دارید و البته هدف از دادن مسئولیت به او تنبیه او نیست بلکه شایستگی او را نشان می دهد.

مراقب دوربین ها باشید
کودک شما از همان ماه های اول تولد شروع به ثبت اعمال شما می کند. به یاد داشته باشید که این فیلم برداری دائمی در رفتارهای جزئی یا حتی سبک کلی رفتار زندگی کودک تاثیرگذار خواهد بود. بنابراین زمانی که با همسر خود صحبت می کنید، در هنگام مکالمه با تلفن و یا حتی وقتی حرفی نمی زنید اما رفتارهای شما احساساتی را در بر دارد، او به ثبت کنش ها و واکنش های شما می پردازد و در آینده بر اساس آنچه آموخته عمل خواهد کرد؛ بنابراین باید مراقب اعمال خود در مقابل چشمان نظاره گر کودک باشید.

تفکر انتقادی را به او بیاموزید
کودک سالم کودکی نیست که همواره به پیروی از شما بپردازد و هر دیدگاهی را که شما به او ارائه می کنید بپذیرد.

باید تلاش کنید تا کودک بیاموزد که ورای هر رفتار، نظر و عقیده ای را بررسی کند حتی اگر رفتارها، دیدگاه ها و اعمال خود شما باشد. البته آنچه اهمیت دارد آن است که کودک بیاموزد نحوه بیان آن انتقاد نیز به چه صورت مناسب تر است. یعنی در گام اول به او آموزش دهید که تمامی ابعاد، دلایل و پیامدهای موضوعات گوناگون را بررسی کند و در گام دوم اگر دیدگاه متفاوتی نسبت به آن مسئله دارد آن را با در نظر گرفتن حرمت ها و آنچه که صحیح تر است ابراز کند.

منبع: روزنامه خراسان