سلامت نیوز:ممنوعیت نصب «پکیج» در خانههای زیر ۶۰متر صدای انبوهسازان را درآورده است.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شرق،«55متر، طبقه پنجم، با پارکینگ، انباری، آسانسور، کابینتامدیاف، پکیج، ...» استفاده از دستگاه پکیج آب گرم و شوفاژ، این روزها به یکی از جذابیتهای خانههای نوساز و جدید تبدیل شده است. این وسیله گرمایی هم میتواند آب گرم را بهراحتی تولید و هم بدون نیاز به موتورخانه عریض و طویل، رادیاتورها را مستقل از دیگر واحدهای آپارتمانها گرم کند. اما بهتازگی، معلوم شده است که این دستگاه چندان مناسب خانههای کوچک نیست.
جذابشدن کلانشهرها برای زندگی و افزایش مهاجرت به کلانشهرها انبوهسازی را به دنبال داشت به طوری که طبق سرشماری نفوس و مسکن سال ۹۰، با افزایش بیش از ۲۵درصدی ساختوساز واحدهای مسکونی نسبت به پنجسال گذشته، تعداد واحدهای مسکونی در کشور به 19میلیونو954هزارو708واحد رسید. از این تعداد، 14میلیونو782هزارو114واحد به ساختوسازهای شهری به ویژه کلانشهرها مربوط هستند و نزدیک به ۶۵درصد این خانهها،متراژ بین ۵۰ تا صدمتر را دارند. انبوهسازی با توجه به جمعیتی که هر روز در شهرهای بزرگ به خصوص در پایتخت و مراکز استانها در حال افزایش است، همان ایجاد قوطی کبریتهای بلندی است که دور تا دور شهر را احاطه کرده و به خودی خود مشکلات زیادی را سبب شدهاند اما در این بین، مقررات ساختوساز که بعضا سلیقهای و استانی هستند، صدای بسازبفروشها و انبوهسازها را نیز درآورده است. بهمنماه سال گذشته سیفالله علینیا، عضو کمیته تخصصی مکانیک سازمان نظام مهندسی ساختمان از ممنوعیت استفاده از پکیج برای واحدهای کوچکتر از ۶۰متر خبر داد و درباره علت این ممنوعیت گفت: «تامیننشدن هوای موردنیاز برای احتراق، سلامتی ساکنان واحدهای مسکونی زیر ۶۰متر را به خطر میاندازد و مطابق با این مقررات، نصب وسایل گازسوز پرمصرف برای این واحدها ممنوع است مگر اینکه هوای موردنیاز برای احتراق گاز مصرفی آنها از طریق دریچه دایمی که مستقیما به هوای آزاد راه دارد تامین شود اما در برخی ساختمانها این دو شرط مهم رعایت نمیشود.» او با توصیه بر استفاده از سیستم گرمایشی حرارتی مرکزی، تاکید داشت با توجه به دو مزیت سیستمهای گرمایشی حرارت مرکزی یا همان موتورخانه مرکزی از قبیل تناسب با معیارهای بهداشتی، سلامتی و ایمنی و قابلیت برنامهریزی دقیقتر و صحیحتر برای صرفهجویی و مدیریت یکپارچه مصرف انرژی در ساختمانها، استفاده از این سیستمها در برابر سایر سیستمهای گرمایشی برتری دارد. مسوولان و کارشناسان مردم را تشویق به استفاده ار سیستم گرمایشی حرارتی مرکزی در ساختمانها میکنند و معتقدند با توجه به اینکه پکیجها برای تولید گرما و حرارت اکسیژن زیادی مصرف میکنند، خانههای زیر ۶۰متر فضای کافی برای تامین هوای تازه و اکسیژن موردنیاز برای احتراق پکیجها را ندارند و حتی منجر به مسمومیتهای ناشی از استنشاق گاز co2 میشود که «مرگ خاموش» نام دارد اما انبوهسازان برای سود بیشتر، به استفاده بیش از حد از پکیجها روی آوردهاند. سطح ایمنی در سیستم حرارت مرکزی بسیار بیشتر است ضمن اینکه آسیبهایی را که استفاده از پکیج بر سلامت افراد در درازمدت دارد، در سیستم حرارت مرکزی دیده نمیشود. در حالی که مسوولان نسبت به آسیبهای نصب پکیج در خانههای کوچک هشدار میدهند، مجتبی بیگدلی، رییس انجمن انبوهسازان مسکن کشور، با انتقاد از عملکرد سازمان نظام مهندسی و وزارت راهوشهرسازی درباره ممنوعیت پکیج آب گرم در واحدهای زیر 60متری، میگوید: «این قاعدهای است که تنها در تهران الزامی شده است و اگر استفاده از پکیج چنین عوارض و عواقبی دارد، چرا در سایر استانها و شهرها رعایت این قانون الزامی نیست؟ مگر فرقی در خانههای کمتر از ۶۰متر تهران و سایر شهرها وجود دارد؟»
او با اشاره به استقبال مردم از سیستم گرمایشی مستقل و شکایت از سیستم حرارتی مرکزی و کاهش متراژ خانههای تازه ساختهشده ناشی از افزایش بهای خرید ملک بهخصوص در تهران میافزاید: «در حالی که پسانداز و هزینه خانوار به خرید خانههایی با متراژ پایین میرسد و ترجیحشان برخورداری از سیستم گرمایشی مستقل است، نمیتوان این سلیقه و خواسته را حذف کرد. از طرفی پکیجهایی که در خانهها نصب میشوند، از تهویه هوا برخوردار هستند اما اینکه خانههای کمتر از ۶۰متر تنها به شرط نصب پکیج در تراس خانه میتوانند از این سیستم بهرهمند باشند، تکلیف خانههایی که تراس ندارند و کمتر از ۶۰متر هستند، چه میشود؟»
بیگدلی با بیان اینکه متاسفانه قانون و مقررات سلیقهای سازمان نظام مهندسی تاکنون بازدهی خوبی نداشته است، ادامه میدهد: «این قبیل بخشنامههای خلقالساعه و لحظهای بدون بررسی و مطالعه ابلاغ میشوند در حالی که مسایل مهمتر و اصولیتری هستند که هیچتوجهی به آنها نمیشود. در حال حاضر مهندسان ناظری که به کار گرفته میشوند، هیچ اطلاعاتی درباره ساختمان ندارند یا مساله مهم دیگری که وجود دارد بهکارگیری مجریانی است که بهجز ساخت ماکت کاغذی در دانشگاههای بیاعتبار هیچ تجربه دیگر نداشتند. اهمیت کیفیت سازهها و مصالح ساختمانی، صدور انشعابات، فراموششدن معماری ایرانی و اسلامی و... از مواردی هستند که سازمان نظام مهندسی کمترین توجه را نسبت به این موضوعات نشان میدهد.» در حالی که این بخشنامه سازمان نظام مهندسی به مذاق انبوهسازان خوش نمیآید، برخی از کارشناسان راهکارهایی را برای نصب پکیج در خانههایی با متراژ کمتر از ۶۰متر دادهاند که قانون هم در این راهکارها رعایت شده باشد. علی فرجزادهها، نایبرییس اول سازمان نظاممهندسی ساختمان کشور در پاسخ به این سوال که تکلیف خانههایی که ترجیحشان استفاده از سیستم گرمایشی مستقل است اما قانون ممنوعیت نصب پکیج شامل حالشان میشود چیست، میگوید: «اولین راهکار، نصب پکیج در تراس خانه است اما شاید این راهکار برای خانههایی که تراس ندارند یا چون نمای خانه را تحتالشعاع خود قرار میدهند، مناسب نباشد. در این حالت، انبوهسازها یا خود مالکان میتوانند نسبت به ساخت تراس مجازی یا همان تراس سازهای مسقف که با اسکلتی سبک به ساختمان اضافه میشود، اقدام کنند. در این روش، هم پکیج هوای کافی برای احتراق دارد هم اینکه نیازی به اشغال فضا در تراس نیست اما قطعا باید این تراس، سازهای مسقف باشد.»
فرجزادهها با اشاره به راهکار دیگری که وجود دارد، میگوید: «پیشنهاد دیگری که دارم این است که سفارش ساخت پکیج با ظرفیت کم و مصرف اکسیژن کمتر را به سازندگان سیستمهای حرارتی و واردکنندگان این سیستمها به کشور بدهیم. با توجه به گسترش ساختوساز خانههای زیر ۶۰متر، قطعا سازندگان و واردکنندگان سفارش بالایی برای فروش خواهند داشت. بنابراین این راهکار هم میتواند عملیاتی شود که البته معتقدم مذاکره با سازندگان که برندهای مطرح در کشور مشخص و واردکنندگان سیستمهای خارجی هم شناختهشده هستند، بر عهده وزارت راهوشهرسازی است.» نایبرییس اول سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور در پاسخ به این سوال که چرا چنین ممنوعیتی به طور سلیقهای در استانها اجرا میشود، میگوید: البته این بخشنامه تنها برای استان تهران نیست و هیات مدیره نظام مهندسی هر استان این اختیار را دارد که مصوبههای داخلی را اجرایی کند. در اسفندماه سال گذشته هم در بسیاری از استانها ممنوعیت استفاده از پکیج در خانههای زیر ۶۰متر به اجرا درآمد.
نظر شما