عدم استفاده از كفش‌های سفت و كفش‌هایی كه فرد در آنها احساس راحتی نمی‌كند و یا پاها را زخم می‌كند از نكاتی است كه دیابتی‌ها باید توجه خاصی به آن مبذول دارند.

دیابتی‌ها نباید هرگز بدون جوراب كفش بپوشند. همچنین از پوشیدن دمپایی، پاشنه بلند و كفش‌های جلو باز نیز خودداری كنند.

استفاده از جوراب‌هایی كه یك سانتی‌متر بلندتر از بزرگترین انگشتان پاهاست، اجتناب از جوراب‌های كشی، نایلونی و جورابهایی كه دارای لبه‌های كشی و سفت هستند و یا داخلشان درز دارد، عدم استفاده از كفش‌های سفت و كفش‌هایی كه فرد در آنها احساس راحتی نمی‌كند و یا پاها را زخم می كند و نیز كفش هایی كه اندازه پا نیستند از جمله نكاتی است كه دیابتی‌ها باید برای محافظت از پاها مد نظر داشته باشند.

از آنجا كه دیابتی‌ها باید قبل از خرید كفش با پزشكشان مشورت كنند لذا باید سعی كنند كه درانتهای ساعات پایانی روز كه پا اندكی ورم دارد برای خرید كفش اقدام كنند؛ چرا كه اگر فرد در كفشی كه در این زمان خریداری شود احساس راحتی نماید معمولا در تمام مدت روز فرد در آن راحت است.

توصیه می‌شود؛ دیابتی‌ها زمانی كه كفش نو می‌خرند تا چندین روز آنها را برای بیش از یك ساعت استفاده نكنند.

هر روز قبل از پوشیدن كفش‌ها داخل آن را بررسی كنید تا سنگریزه و یا خرده های كفی كفش در آن نباشد؛ زیرا ممكن است به هنگام راه رفتن مرتبا به كف پایتان مالیده شده و باعث تاول و یا زخم شود.

لازم به ذكر است؛ جوراب‌ها و كفش‌های خود را هر روز عوض كرده، حداقل دو جفت كفش داشته باشید و هر روز كفش خود را تغییر دهید.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha