سلامت نیوز: مدیرکل دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان حفاظت محیط زیست از کاهش ۸۰ سانتیمتری آب دریای خزر طی ۱۷ سال گذشته خبر داد.
رامین شادی درباره تبعات کاهش آب خزر گفت: این بدان معناست که وسعت ساحل دریای خزر بیشتر شده و این تهدیدی از سوی مالکان خصوصی برای تجاوز به حریم دریا ایجاد کرده است.
او ادامه داد: باید ساز و کاری توسط شهرداری‌های مناطق و روستاها اتخاذ شود تا اجازه تغییر کاربری در مناطق ساحلی داده نشده و این نواحی مرتبا توسط مسئولان ذیربط کنترل شود تا تعرضی صورت نگیرد. به گفته مدیرکل دفتر سواحل و تالاب‌های ساحلی سازمان حفاظت محیط زیست اکنون در بسیاری از مناطق آب عقب رفته و مالکان خصوصی با ایجاد دیوار یا گذاشتن بلوک‌های سیمانی زمینه را برای تصرف این نواحی فراهم کرده‌اند که باید نسبت به آن هوشیار باشیم.
اما یک استاد دانشگاه و متخصص محیط زیست دریایی معتقد است نوسانات آب خزر یک روند طبیعی است که هر چند سال یکبار اتفاق می‌افتد و آب بالا و پایین می‌رود. محمدرضا فاطمی در اینباره می‌گوید: نمی‌توانیم بگوییم بالاآمدن یا پایین‌آمدن آب دریای خزر خوب است یابد، چون یک سیستم طبیعی است. اما آنچه این موضوع را برای انسان پراهمیت می‌کند، اثراتی است که این بالا و پایین رفتن روی تاسیسات انسانی می‌گذارد. بسیار اتفاق افتاده که آب دریا بالا آمده و خانه مسکونی، زمین کشاورزی یا ویلای مردم را فرا گرفته است.
او توضیح داد: در واقع دریا مقصر نیست بلکه ما مقصریم که در حریم دریا تاسیسات ساخته‌ایم. اگر حریم ۲۰۰ متری دریا رعایت شود هیچ‌گاه از نوسانات آب خزر ضرر یا منفعتی به ما نخواهد رسید. فاطمی در عین حال تصریح کرد: ولی بالاآمدن آب دریا دست‌کم برای محیط زیست یک مزیت دارد که آب، تالاب‌های ساحلی را فرا می‌گیرد و آنها را سیراب می‌کند. او ادامه می‌دهد: آب بالاآمده دریا جان تازه‌ای به تالاب‌ها می‌دهد و این اکوسیستم را از وضعیت اسفبار خارج می‌کند، اما دوباره که آب پایین می‌رود و زمین‌ها از زیر آب بیرون می‌آید، مردم از نو زمین‌ها را تبدیل به زمین کشاورزی و باغ می‌کنند.
این متخصص محیط زیست با بیان اینکه اما نکته دیگری که باید به آن توجه داشت برخی تعرضات خطرساز برای محیط زیست است گفت: متاسفانه در برخی از نقاط برای اینکه از پیش روی آب دریا جلوگیری شود یکسری تاسیسات از جمله داکت‌ها و رمپ‌هایی ساخته می‌شود که بیش از نیمی از سواحل خزر را در قالب دیواره و امثال آن فرا گرفته است.
اوخاطرنشان کرد: این ساخت و ساز به هم زننده اکوسیستم خزر و تهدیدکننده حیات موجودات آن است و این حتی از منظر گردشگری نیز به جهت مخدوش کردن منظره دریا مطلوب نیست. اما اینکه قانون درمورد حریم دریا‌ها چه می‌گوید نیز نکته قابل تاملی است چراکه به گفته افشین دانه‌کار، استاد دانشگاه و متخصص محیط زیست این قانون که مربوط به سال ۵۴ و تحت عنوان قانون محدثات شناخته می‌شود حریم دریا۶۰ متر از بالا‌ترین حد که مد دریاست، تعیین می‌شود. این حریم اگر چه برای سواحل جنوبی کشور کفایت می‌کند ولی برای سواحل شمالی کافی نیست اگر چه همین ۶۰ متر نیز درحال حاضر رعایت نمی‌شود.
به گفته او در برنامه ۴ توسعه قرار بود معیارهای تعیین حریم؛ تدوین شود این اتفاق افتاده ولی هنوز پشتوانه قانونی پیدا نکرده است و نیازمند بازنگری است. ایلنا نوشت؛ به گفته دانه‌کار براساس مطالعه‌ای که برای طرح موجودیت یکپارچه مناطق ساحلی انجام شد حریم دریا باید بر اساس تراز بالا آمدن آب دریا تحت اثر مخاطرات طبیعی محاسبه شود. در نتیجه حریم دریا باید با توجه به آن محاسبات که شامل سونامی، توفان‌های دریایی، بالاآمدن آب در هنگام مد و شرایط مواج در نظر گرفته شده، بالا‌ترین تراز محاسبه، نقشه‌سازی شده و حریم دریا براساس آن تعیین شود که البته این مطالعات انجام‌گرفته تنها نیازمند اجرا از طریق مجاری قانونی است.
منبع:روزنامه آرمان
نظر شما