دکتر ایرج نجفی،عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران، در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: دیالیز صفاقی با استفاده از پرده صفاق و بدون دستگاه خارجی صورت می گیرد لذا به فیزیولوژی بدن نزدیک‌تر است و مانند کلیه سوم، برای بیمار عمل می‌کند.

فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری، دیالیز صفاقی را روشی مناسب برای درمان کودکان تا سن قبل از پیوند کلیه (زیر هفت سالگی)، زنان خانه دار و دارای فرزند، افراد با کار تمام وقت، بیماران با مشکلات قلبی عروقی و نیز بیمارانی که به مراکز دیالیز خونی دسترسی ندارند، عنوان کرد.

وی افزود: تمام بیماران به جز کسانی که جراحی‌های متعدد شکم و روده های بهم چسبیده و عفونت وسیع شکمی داشته‌اند؛ می‌توانند از دیالیز صفاقی استفاده کنند.

این فوق تخصص کلیه و مجاری ادراری تأکید کرد: کاهش میزان ابتلای بیمار به هپاتیت B و C، قطع نشدن ادرار تا چند سال و افزایش طول عمر در دو سال اول از مزیت‌های آن نسبت به دیالیز خونی محسوب می‌شود.

دکتر نجفی ادامه داد: کنترل فشارخون و کم خونی در این روش بهتر صورت می گیرد و رژیم‌های غذایی سنگین به فرد تحمیل نخواهد شد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران با بیان این که دیالیز صفاقی به صورت دستی و خودکار امکان پذیراست، گفت: در روش دستی هر شش ساعت بیمار مایع شکم خود را به مدت 15 دقیقه تخلیه می‌کند و در نوع خودکار بیماران در هنگام شب‌ها خوابیده و دستگاه، عمل دیالیز را انجام می دهد.

وی در مورد عوارض استفاده از دیالیز صفاقی گفت: مهمترین عارضه دیالیز صفاقی، پریتونیت (التهاب پرده صفاق) است که در 95 درصد موارد با آنتی بیوتیک درمان می‌شود ولی در صورت بروز پریتونیت مکرر، اشکال کاتتر، اختلال در پرده صفاق و خسته شدن بیمار این روش دیگر کارآ نخواهد بود.

این عضو هیات علمی یادآور شد: پیوند بهترین گزینه درمان است ولی با توجه به احتمال پس زدن آن در درمان بیماران کلیوی تلفیقی از سه روش دیالیز صفاقی و خونی و پیوند به کار برده می شود.

وی عنوان کرد: در روش دیالیز خونی، بیمار باید سه بار در هفته و هر بار به مدت چهار ساعت به مراکز دیالیز خونی مراجعه کند. در این روش از رگ‌های ساعد بیمار برای تعویض خون استفاده می شود.

دکتر نجفی در خاتمه خاطرنشان کرد: در حال حاضر در ایران دستگاه دیالیز صفاقی خودکار وجود ندارد و تنها نوع دستی تأمین می شود که هزینه آن 5/7 درصد از دیالیز خونی ارزان‌تر است.