یك ویروس شناس دانشگاه دوك در دورهام واقع در كارولینای شمالی كه پژوهشگر اصلی این تحقیق است می‌گوید: به زودی قادر خواهیم شد كه ویروس تبخال معمولی (HSV-1) را از مخفی گاه خودش در بدن انسان بیرون بكشیم و با دارو به گونه‌ای موثرتر به آن حمله كنیم.
بریان كولن در این باره افزود كه با كمك تیم تحقیقاتی خود سرنخ‌هایی را كشف كرده‌اند كه نشان می‌دهند؛ چطور ژنی موسوم به LAT با كمك ویروس تبخال فعال شده و شروع به كار می‌كند.
این ویروس شناس كه HSV-1 را بعنوان یك جانور مطیع توصیف كرده خاطرنشان ساخت كه این ویروس در داخل نورون‌ها (سلولهای عصبی) یك فرد چرت می‌زند و به این ترتیب دور از داروها و سیستم ایمنی بدن در امان می‌ماند.
وی گفت: دانشمندان از مدتها پیش حدس می‌زدند كه ژن LAT كلید توانایی تبخال برای باقی ماندن و پنهان شدن در داخل سلولهای عصبی است، اما هیچ كس از چگونگی این فرآیند اطلاعی نداشت.
برای كشف این راز، پژوهشگران موش‌های آزمایشگاهی را به ویروس HSV-1 آلوده كردند و سپس منتظر ماندند تا ویروس به سلولهای عصبی پناه برده و ساكت بماند.
این گروه از پژوهشگران سپس آثاری از قطعات RNA را در سلولها مشاهده كردند كه با ژن LAT شباهت داشتند.
نتایج این تحقیقات در مجله علمی نیچر منتشر شده است.
تبخال عبارت از یك عفونت ویروسی مسری و شایع است كه گاهی با زرد زخم اشتباه گرفته می‌شود و عامل بروز آن ویروس HSV-1 است.
این بیماری معمولا لب‌ها، لثه‌ها و ناحیه دهان و به ندرت قرنیه و گاهی هم ناحیه اندام‌های تناسلی را درگیر می‌كند.
علائم شایع این بیماری بروز تاول‌های بسیار كوچك و البته دردناك معمولا در اطراف دهان و گاهی روی اندام‌های تناسلی است.
این تاول‌ها گروهی ظاهر می‌شوند و در اطراف هر كدام یك حلقه قرمز وجود دارد. داخل این تاول‌ها مایع وجود دارد اما پس از مدتی تاول‌ها خشك شده و ناپدید می‌شوند.
در صورتی كه چشم‌ها دچار عفونت شوند علایم آن عبارت از درد و قرمزی چشم، احساس وجود شیء خارجی در چشم، حساسیت به نور و جاری شدن اشك از چشم‌ها هستند.
علت بروز بیماری حمله عفونت با ویروس تبخال به پوست است كه اغلب پیش از بروز عفونت به شكل فعال، ماه‌ها و یا حتی سالها در محل پنهان می‌ماند.
بدن اغلب افراد پادتن‌هایی را علیه ویروس تولید می‌كند كه آن را در كنترل در می‌آورد مگر اینكه عوامل خطر زایی وجود داشته باشد كه منجر به بروز بیماری شود.
این ویروس از طریق تماس فرد با فرد مبتلا یا تماس با ترشحات بزاقی، چشمی، ادرار یا مدفوع انتقال می‌یابد.
لازم به تذكر است كه زخم و تاول‌های تبخال تا زمانی كه به طور كامل درمان نشده باشند، بیماری زا هستند و امكان انتقال عفونت وجود دارد.
برخی فاكتورها می‌توانند این بیماری را تشدید كنند كه شامل اگزما در نوزادان، استرس فیزیكی و عاطفی، وجود یك بیماری كه مقاومت بدن را كاهش دهد (حتی سرماخوردگی)، تماس زیاد با آفتاب، دوره عادت ماهیانه، مصرف داروهای سركوب كننده سیستم ایمنی بدن و یا مراجعه به دندانپزشكی هستند.
اگرچه راه‌هایی برای تسكین تبخال وجود دارد اما هنوز دارویی قطعی برای درمان آن در دست نیست. در برخی موارد نیز آنتی بیوتیك‌های موضعی برای درمان تجویز می‌شود.
نظر شما