محققان دانشگاه فلورانس ایتالیا و بیمارستان پیوسی در فرانسه در تحقیقات خود نشان دادند که بهترین شانس کسب یک بارداری موفق از طریق تکنیک "باروری دارو کمکی" (Pma) در اووسیت وجود دارد.

نتایج این تحقیقات که در مجله Human Reproduction منتشر و در کنگره انجمن باروری انسانی و جنین شناسی اروپا که از 6 جولای آغاز به کار کرده و تا 9 جولای به کار خود ادامه می دهد ارائه شده حاکی از آن است که تجمع زیاد سیتوکین در مایع فولیکولار اووسیت احتمال موفقیت باروری در شیشه را به حداکثر می رساند.

این محققان یک تست جدید پیش بینی را ارائه کرده اند که می تواند به انتخاب اووسیتها کمک می کند و به پزشکان این امکان را می دهد که نه تنها بهترین جنین را برای کاشتن در رحم انتخاب کنند بلکه می تواند تخمکهای با بیشترین احتمال باروری در شیشه را شناسایی کند.

این تست با کمک بعضی از نشانگرهای زیستی با عنوان G-CSF که در مایع فولیکولار حضور دارند انجام می شود.  این مایع در مدت تشکیل اووسیتها ترشح می شود. این تست جدید می تواند کاربردهای مهمی در آزمایشگاههای مراکز باروری دارو کمکی اروپا داشته باشد.

در این تحقیق فرضیه ای مطرح شد که براساس آن مایع فولیکولار که می تواند در لحظه تخمک گذاری همراه با اووسیتها ترشح شود در ارزیابی تجمع بعضی از فاکتورهای رشد سلولی گلبولهای سفید یا "سیتوکینها" موثر است.

این محققان آزمایشات خود را روی 132 اووسیت 71 زن که برای آنها برنامه باروری در شیشه تجویز شده بود انجام دادند.

این دانشمندان در این خصوص توضیح دادند: "در این کشف، مشاهده سیتوکین در مرکز بررسی قرار دارد. سیتوکینها گلبولهای سفید سیستم ایمنی در مکانیزمهای تولید مثل انسان هستند. ما موفق شدیم 28 نوع نشانگر کیفیت را در این سلولها شناسایی کنیم. به اعتقاد ما پتانسیل یک تخمک در باروری به شدت تغییرات سیستم ایمنی بستگی دارد. این شاخص ایمنی به جنین اجازه می دهد که در رحم لانه گزینی کند."

به گفته این محققان، با عبور از 20 پیکو گرم بر میلی لیتر تجمع سیتوکین به 24 پیکوگرم بر میلی لیتر، درصد موفقیت باروری از 6 به 15 درصد افزایش می یابد و این رقم زمانی که میزان تجمع به بیش از 24 پیکوگرم بر میلی لیتر افزایش می یابد به 44 درصد می رسد.

این آزمایش به خصوص در مورد زنان بالای 35 سال که با کاهش احتمال باروری مواجهند بسیار مفید است.