وی گفت: وجود تبعیض های اجتماعی و نبود فرصتهای مساوی برای پیشرفت، نداشتن امکانات تفریحی و ورزشی مطلوب و ... از جمله مواردی بود که به عنوان شواهد از سوی جوانان ارائه می شد.

این آسیب شناس اجتماعی تاکید کرد: با توجه به اینکه قشر یاد شده در تمام فعالیتهای اجتماعی و سیاسی به طور گسترده و فعال مشارکت می کنند اعتقاد داشتند که پاسخ تلاشهای آنها داده نمی شود و نهادهای متولی فقط با مصاحبه و جلسه نیازهای جوانان را برطرف می کنند.

به گفته ابهری، نبود امکانات تحقیق و عدم برخورد جدی با افکار و ایده های جوانان گله هایی بودند که از سوی جوانان اظهار می شد شکایت از کم توجهی خانواده و ضعف پوشش برنامه های اوقات فراغت و تفریح جوانان از نکات مورد توجه آنان در پژوهش یاد شده بود.

این استاد دانشگاه تاکید کرد: جدی گرفته نشدن جوانان در مشارکتهای اجتماعی و سیاسی و کم رنگ بودن آموزشهای سیاسی و فرهنگی از مواردی بود که جوانان در نظرات خود ابراز کردند و همچنین جوانان شهرستانی از فقدان امکانات ورزشی و تفریحی و ابزار علمی و پژوهشی بهره مند نبوده و بسیاری از استعدادهای آنان در شهرهای کوچک نادیده گرفته می شود.

ابهری افزود: با توجه به جمع بندی نظریات، ایجاد یک سازمان جداگانه برای جوانان، عرضه امکانات رفاهی ورزشی و تفریحی و همین طور امکانات آموزشی و علمی از قبیل کلاسهای زبان کنکور و دروس دیگر، آموزش مهارتهای زندگی به جای دروس غیر ضروری در دبیرستان و دانشگاهها و آموزش خانواده ها برای برخورد با جوانان کارهایی بود که از سوی جوانان بری مقابله با مشکلات یاد شده ارائه شده است که باید از سوی متولیان امور جوانان برای رفع این مشکلات اقدام شود.