اجرای این طرح برای مصرف كننده خدمات درمانی می تواند بسیار خطرناك باشد. شما وقتی یك كالایی دارید باید یك جایی غیر از كسی كه منتفع است، قیمت گذاری كند. طبیعی است كسی كه منتفع است می خواهد قیمت را بالاببرد. از طرف دیگر كسانی كه بیمه های خدمات درمانی تامین اجتماعی هستند، سهم قابل توجهی از اعتبارات متعلق به اینها بوده كه مصرف شده و این امكانات را برای بخش درمان بیمه شده ها فراهم كرده است.

سلامت نیوز:اجرای این طرح برای مصرف كننده خدمات درمانی می تواند بسیار خطرناك باشد. شما وقتی یك كالایی دارید باید یك جایی غیر از كسی كه منتفع است، قیمت گذاری كند. طبیعی است كسی كه منتفع است می خواهد قیمت را بالاببرد. از طرف دیگر كسانی كه بیمه های خدمات درمانی تامین اجتماعی هستند، سهم قابل توجهی از اعتبارات متعلق به اینها بوده كه مصرف شده و این امكانات را برای بخش درمان بیمه شده ها فراهم كرده است.
   
    با توجه به پیشینه یی كه واگذاری بیمه های درمانی به وزارت بهداشت در سال های گذشته داشته است، این اقدام مناسب است؟
    خیر. به هیچ وجه. این درست نیست كه یك سازمان یا وزارتخانه از یك طرف هم مجری و ارائه دهنده خدمات باشد و از طرف دیگر هم سیاستگذار و قیمت گذار خدمات باشد.
   
    در صورت اجرایی شدن این موضوع بیمه ها با چه چالش هایی روبه رو خواهند بود؟
    در صورت انتقال بیمه ها به وزارت بهداشت اتفاقی كه خواهد افتاد، این است كه خدمات بیمه یی از تامین اجتماعی جدا می شود و زیرنظر وزارت بهداشت می رود. واقعیت این است كه این وزارت بهداشت در حال حاضر درگیر مسائل خودش است و مشكلات عدیده یی دارد. در این شرایط اگر قرار باشد بیمه ها هم زیرنظر وزارت بهداشت قرار گیرد، چون وزارت بهداشت عمده ترین نقش را به همراه بیمه گران در تعیین تعرفه های پزشكی دارد، به این ترتیب قیمت گذار، عرضه كننده و متقاضی یكی می شود. این در حالی است كه هیچ جای دنیا چنین شیوه یی وجود ندارد كه قیمت گذار و خریدار و متقاضی یكی باشد.
   
    تاثیر اجرای این طرح بر مصرف كننده خدمات یا به عبارتی مردم چگونه است؟
    اجرای این طرح برای مصرف كننده خدمات درمانی می تواند بسیار خطرناك باشد. شما وقتی یك كالایی دارید باید یك جایی غیر از كسی كه منتفع است، قیمت گذاری كند. طبیعی است كسی كه منتفع است می خواهد قیمت را بالاببرد. از طرف دیگر كسانی كه بیمه های خدمات درمانی تامین اجتماعی هستند، سهم قابل توجهی از اعتبارات متعلق به اینها بوده كه مصرف شده و این امكانات را برای بخش درمان بیمه شده ها فراهم كرده است. این افراد به دلیل هزینه هایی كه پرداخت كرده اند، متفاوت هستند و باید خدماتی كه دریافت می كنند هم متفاوت باشد. در شرایطی كه اگر بیمه ها زیر پوشش وزارت بهداشت برود، مشابه خدمات درمانی در بیمارستا ن های دولتی عمل خواهد شد و بیمه شده تامین اجتماعی گویی انگار حق بیمه یی پرداخت نكرده است.
   
    كارشناسان وزارت بهداشت در دفاع از این واگذاری معتقدند درمان باید یكپارچه شود. از این رو بیمه خدمات درمانی نیز چون بخشی از درمان است باید زیرنظر این وزارتخانه باشد.
    بحث بیمه ها یك امر كاملاتخصصی است و اصلادر حوزه تخصص وزارت بهداشت نیست. بیمه ها فقط شامل بیمه های درمانی نیست. بیمه های بازنشستگی و انواع و اقسام بیمه های اجتماعی دیگر هم هست كه دولت علی الاصول باید برای آن یك دستگاه و متصدی داشته باشد. همچنین مساله بیمه های اجتماعی و درمانی كه مساله بیمه كشاورزی و روستاییان و عشایر را هم شامل می شود به دلیل ارتباط تنگاتنگ با مسائل رفاهی باید در حوزه وظایف دستگاه های رفاهی دیده شود. در مورد بیمه های درمانی هم همان طور كه در ابتدا گفتم ارائه دهنده خدمت و بیمه نباید یكجا قرار گیرد. آن موقع قیمت گذاری و تعیین تعرفه تنها بر عهده این وزارتخانه قرار خواهد گرفت و خیلی روشن است كه این كار خطاست. اما وزارت رفاه و تامین اجتماعی این اواخر به جایی رسیده بود كه عملكرد مناسبی نداشت و تعطیلی آن بهتر از ادامه كارش بود چون عملایك دستگاه عریض و طویل بود كه كسی به آن كار تخصصی ارجاع نمی داد. خود دولت و رییس دولت هر كاری می خواست انجام می داد و حتی یك نیم نگاهی هم به این وزارتخانه و مسوولیت های آن نداشت. ضمن اینكه این تشكیلات وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی تشكیلاتی است كه خیلی از خدماتش به دلیل گستردگی زیاد معطل مانده است و ظرفیت های لازم را هم در اختیار ندارد.
   
    مسوولیت بیمه های درمانی در كشورهای پیشرفته عموما با چه دستگاهی است؟
    به عنوان نمونه بیمه های اجتماعی در انگلیس عمدتا زیر پوشش تامین اجتماعی قرار دارد ولی ارائه كننده خدمات درمانی یكپارچه است و نظام حمایت اجتماعی وجود دارد. دستگاه سلامت ملی ارائه دهنده خدمات است و عملاهمه بیمه هستند و می توانند خدمات را به صورت رایگان از نظام پزشكی بگیرند. بنابراین این تفكیك وجود ندارد چون همه مردم بیمه هستند. یك دستگاه است كه این خدمات را ارائه می كند.
   
    به نظر شما با تشكیل سازمان بیمه سلامت می توان كارایی بیمه ها را افزایش داد؟
    به هیچ وجه. تشكیل این سازمان تنها دستگاه ها را عریض و طویل تر خواهد كرد و مقدمه انتقال بیمارستان های تامین اجتماعی و دستگاه های دیگر به وزارت بهداشت هم خواهد بود. به نظر من این شیوه هیچ كمكی نمی كند و تنها هزینه ها را بیشتر خواهد كرد.
    اگر شرایط كنونی شرایط مناسب و كارایی نیست باید یك فكر جامع تری صورت گیرد. طرح واگذاری بیمه ها به دلیل ایجاد زمینه برای نفوذ وزارت بهداشت است و كار تخصصی و مطالعه شده پشت آن وجود ندارد. در مورد سیاستگذاری بیمه های درمانی باید یك نظام سلامت ملی تشكیل شود و وزارت بهداشت مسوولیت ارائه خدمات رایگان به همه ملت را داشته باشد. در آن شرایط بحث بیمه ها معنی پیدا كند و بیمارستان دیگری مسوولیت نخواهد داشت. به این صورت در بحث سیاستگذاری در تعرفه ها علی الاصول نقش یك دستگاه تعیین كننده كه رفاه اجتماعی است خیلی برجسته می شود كه مسوولیت سیاستگذاری و تعیین تعرفه ها را داشته باشند و طرف مقابل تنها عرضه كننده خدمات باشد یعنی تعیین قیمت توسط نهاد دیگری باید صورت گیرد.
   
    تعدادی از كارشناسان معتقدند ناكارآمدی بیمه ها از زمانی شروع شد كه وزارت رفاه و تامین اجتماعی منحل و وظایف این وزارتخانه نادیده گرفته شد. به نظر شما ابقای این وزارتخانه برای افزایش كارآمدی بیمه ها درست است؟
    دلیل اینكه وزارت رفاه تشكیل شد در درجه اول این بود كه اساسا كشور نیازمند وزارت رفاه است. از طرف دیگر یكی از اصلی ترین دلایل تاسیس وزارت رفاه، توزیع یارانه ها بود كه كلیه سیاستگذاری ها برای یارانه ها اعم از یارانه های دارویی، یارانه های خدمات درمانی، یارانه خدمات كشاورزی، یارانه صنعت و... به یك وزارتخانه واگذار شود كه به عنوان یك وزارتخانه تخصصی در این زمینه كار كند.
    نكته دیگر بیمه ها بود یعنی این وزارتخانه بیمه ها را تحت پوشش قرار دهد و حمایت های لازم را برای ارتقای رفاه اجتماعی انجام دهد. سوم اینكه در حوزه آسیب های اجتماعی هیچ دستگاهی وجود نداشت كه پاسخگو باشد و مشخص شود بالاخره چه كسی مسوول انواع و اقسام آسیب های اجتماعی مثل زنان خیابانی، كودكان كار، اعتیاد و... است. بنابراین یك وزارتخانه یی باید تشكیل می شد كه با سیاستگذاری برای رفع این آسیب های اجتماعی هم مسوولیت منابع برای مرتفع كردن مسائل را داشته باشد و هم پاسخگو باشد. در آن زمان مسوولیت های این را به تدریج تكه پاره كردند. بیمه ها راكد بود. مسوولیت حمایت های اجتماعی و... هم عملابه معنای خدمات عمومی گروه های محروم و... در طرح های مختلف دولت كه راسا ارائه می كرد عملایك دستگاه فاقد كارآمدی شده بود. بنابراین انحلال آن بهتر بود. ابقای این وزارتخانه زمانی مناسب است كه بتواند مسوولیت هایی كه طبق قانون جامع رفاه و تامین اجتماعی تعریف شده است به این وزارتخانه واگذار شود و از آن مسوولیت بخواهند.
   
    با این شرایط راه حل شما برای كارایی بیمه ها و حل مشكلات رفاهی چیست؟
    اگر قرار است یك وزارتخانه یی پاسخگو باشد باید یك وزارتخانه تخصصی و مستقل باشد و آن وزارت عدالت اجتماعی است كه علاوه بر بیمه ها حوزه های مربوط به اشتغال را بر عهده بگیرد. وزارت كار هیچ وقت نپذیرفته است كه مسوولیت اشتغال با وزارت كار است. این وزارتخانه همیشه ادعا می كرده مسوول روابط كار و كارگری است و بیشتر به قوانین و مقررات مرتبط پرداخته تا به اشتغال. در حالی كه یكی از اصلی ترین مسائل مملكت بیكاری است و بنابراین نیازمند ایجاد شغل هستیم. باید یك دستگاه تخصصی روی این موضوع مطالعه كند و راه حل های مناسب ارائه كند. مساله یارانه های یك مساله كاملاجدی است و حجم بزرگی از اعتبارات ملی را به خودش اختصاص دهد. بعد هم سایر پدیده ها و آسیب های اجتماعی هم باید یك متولی داشته باشد. با تضعیف وزارت تعاون، كار و رفاه اجتماعی بخش های دیگر هم تضعیف خواهد شد و این بخش ها معطل باقی خواهد ماند.
    به نظرم بهتر است یك وزارت رفاه به صورت مستقل ایجاد شود و همان طور كه قانون جامع نظام رفاه و تامین اجتماعی مسوولیت تحقق اهداف را به این وزارتخانه واگذار كرده بود، كماكان از این وزارتخانه مستقل این خدمات را طلب كند. به شرط اینكه قانون نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی اجرا شود و مسوولیت هایی كه به این وزارتخانه داده شده از آن خواسته شود. اختیارات لازم هم داده شود و مسوولیت هم خواسته شود. در غیر این صورت و مشابه روال قبل نمی توان از آن انتظاری داشت.
  منبع:روزنامه اعتماد

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha