محققان دانشگاه کمبریج در مقاله ای با عنوان "بدکاری فضای مداری پیشانی در بیماران متاثر از اختلال وسواسی فکری - عملی و ارتباط ساده آنها" که در تازه ترین شماره مجله "ساینس" منتشر کرده اند نشان دادند که کاهش فعالیت فضایی از مغز واقع در پشت چشمها می تواند نشان دهد که آیا یک فرد در معرض خطر توسعه اختلال وسواسی فکری - عملی (OCD) قرار دارد یا خیر.

OCD به عنوان یک اختلال روحی روانی شناخته می شود که از تفکرات و تکرار رفتارها نشأت می گیرد و اغلب از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود.

مطالعات پیشین نشان می دهند که بیماران متاثر از این اختلال از بدکاری کورتکس مداری پیشانی (پشت چشمها) رنج می برند اما واضح نیست که آیا این فاکتور منجر به بروز علائم OCD می شود و یا تنها یک نشانگر ارثی ژنتیکی است که خطر این آسیب را افزایش می دهد.

این محققان فعالیت مغزی بیماران OCD و خویشاوندان آنها را مورد بررسی قرار دادند و این دو گروه را با گروه کنترل شرکت کننده در این آزمایش مقایسه کردند.

در این آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شد که در یک سری تصاویر آزمون و خطا جستجو کرده و رتبه از پیش انتخاب شده تصاویر را شناسایی کنند.

در دوره این تمرین، محققان کاهش فعالیت کورتکس مداری پیشانی را هم در بیماران OCD و هم در خویشاوندان آنها نسبت به گروه کنترل مشاهده کردند.

نتایج این تحقیقات بر اهمیت این منطقه از مغز در اتخاذ تصمیمات روزانه تاکید می کند و می تواند به درک بهتر دلایل بروز OCD کمک کند.