یکشنبه ۲۵ خرداد ۱۳۹۳ - ۱۶:۲۹

کم‌توجهی برخی مسئولان به ضرورت شاد بودن جامعه و غفلت از ایجاد محیط‌هایی با نشاط و فراهم ساختن بستر‌هایی برای بروز شادی و هیجان در جامعه در حالی است كه در روانشناسی امروز شاخه‌ای با عنوان روانشناسی مثبت كه بیشتر تمركز خود را بر مطالعه عوامل منجر به شادی و احساس خوش بینی و تاثیر آن بر سلامت روانی جامعه قرار داده است، در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه كارشناسان روانی و اجتماعی كشورها قرار گرفته است.

سلامت نیوز:کم‌توجهی برخی مسئولان به ضرورت شاد بودن جامعه و غفلت از ایجاد محیط‌هایی با نشاط و فراهم ساختن بستر‌هایی برای بروز شادی و هیجان در جامعه در حالی است كه در روانشناسی امروز شاخه‌ای با عنوان روانشناسی مثبت كه بیشتر تمركز خود را بر مطالعه عوامل منجر به شادی و احساس خوش بینی و تاثیر آن بر سلامت روانی جامعه قرار داده است، در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه كارشناسان روانی و اجتماعی كشورها قرار گرفته است.
 
امیر هوشنگ مهریار، روانشناس در روزنامه آرمان نوشت: برگزاری كارناوال‌های شادی و تشویق مردم به نشاط در تمام دنیا متداول است. برگزاری جشن‌ها و كارناوال‌های شادی در هر جامعه‌ای نشان‌دهنده احساس امیدواری و زمینه‌ای برای بروز عواطف و احساسات است. بسیاری از كشورهای دنیا، شهروندان خود را ترغیب می‌كنند تا برای بیان احساسات و بروز هیجانات مثبت خود به خیابان‌ها بیایند و شادی خود را با دیگران قسمت كنند. تقسیم شادی با سایر شهروندان و ایجاد احساسات مثبت میان مردم موجب می‌شود تا همبستگی و همدلی میان مردم افزایش یابد.

به‌طور حتم، ایجاد احساس همدلی و همراهی مردم در جامعه یعنی شكل‌گیری یا تقویت اعتماد اجتماعی كه عنصر اصلی سرمایه اجتماعی و از شاخص‌های توسعه اجتماعی در هر كشور است. در ایران اما موارد چنین جشن‌های گروهی و خیابانی در مقایسه با سایر جوامع اندك است. شادی مردم پس از انتخابات دوره یازدهم ریاست‌جمهوری كه اكنون در سالگرد آن قرار داریم یا شادی موفقیت ایران برای ورود به جام جهانی 2014 از موارد شادی جمعی ما ایرانی‌هاست. در ایران، نگاه چندان مثبتی به این كنش‌های اجتماعی كه اغلب محصول فعالیت‌های جوانان است به دلیل احتمال زیر پا گذاشتن یك سری هنجارها و آسیب به اموال عمومی، وجود ندارد. این عوامل موجب شده است تا بسیاری از مردم به ویژه جوانان ترجیح دهند شادی‌هایشان را به چهاردیواری خانه‌ها یا حوزه‌های خصوصی ببرند و از بروز آن در سطح جامعه خودداری كنند. این در حالی است كه زمانی كه شادی به حوزه خصوصی می‌رود می‌تواند موجب بروز آسیب‌هایی شود كه زمینه شكل‌گیری آنها در سطح جامعه وجود ندارد.

کم‌توجهی برخی مسئولان به ضرورت شاد بودن جامعه و غفلت از ایجاد محیط‌هایی با نشاط و فراهم ساختن بستر‌هایی برای بروز شادی و هیجان در جامعه در حالی است كه در روانشناسی امروز شاخه‌ای با عنوان روانشناسی مثبت كه بیشتر تمركز خود را بر مطالعه عوامل منجر به شادی و احساس خوش بینی و تاثیر آن بر سلامت روانی جامعه قرار داده است، در سال‌های اخیر به شدت مورد توجه كارشناسان روانی و اجتماعی كشورها قرار گرفته است. به عنوان یك روانشناس، ایجاد موقعیت‌هایی برای بروز شادی و بیان عواطف و احساسات و هیجانات مثبت در جامعه را نه تنها مفید بلكه، ضروری می‌دانم از این رو كه ایجاد روحیه شاد و با نشاط در جامعه بر تمامی روابط و فعالیت‌های اجتماعی افراد تاثیرگذار است و می‌تواند منجر به تعالی جامعه و كاهش بروز برخی از آسیب‌های اجتماعی از جمله خشونت یا ناامیدی و احساس ناكامی و افسردگی شود. البته، این نكته را هم نباید فراموش كنیم كه در تمامی جوامع، مردم برای نشان دادن شادی جمعی و به راه انداختن كارناوال‌های جشن و سرور باید قواعد و مقررات اجتماعی جامعه را مد نظر داشته باشند ضمن اینكه، مسئولان جامعه نیز باید فضای اجتماعی را با توجه به انعطاف پذیر بودن فضای اجتماعی تا آنجا كه ممكن است برای این نوع از فعالیت‌ها باز و راه را هموار كنند. در ایران نیز ایجاد زمینه و بستر‌های لازم برای ایجاد این رویداد جمعی چندان دشوار نیست.

آموزش به جوانان در باره نحوه بروز احساسات مثبت در جامعه بدون ایجاد آسیب برای سایر اعضای جامعه یا توهین به شخص یا گروه خاصی به همراه باز‌تر شدن فضای اجتماعی و ایجاد انعطاف در محیط اجتماعی از سوی مسئولان و بازنگری در نگاه مسئولان نسبت به ظرفیت‌های جوانان می‌تواند راهی باشد برای گسترش اینگونه از اقدامات مثبت در كشور. به اعتقاد من، جامعه‌ای كه شادی را نپذیرد و به شهروندانش اجازه شاد بودن ندهد و مهم‌تر از همه بستر‌های لازم برای شاد بودن شهروندانش را فراهم نكند، جامعه پژمرده‌ای است كه هر لحظه ممكن است در معرض آسیب‌های اجتماعی و روانی جدید قرار گیرد. لزوم توجه به شادی به عنوان یكی از شاخص‌ها و معیارهای اصلی سلامت روانی موجب شده است تا بسیاری از كشورها برنامه‌ریزی جدی در این زمینه داشته باشند. من بر این باورم كه ما هم می‌توانیم در راستای اقدامات سایر كشورها، با توجه به فرهنگ و ظرفیت‌های جامعه در صدد ایجاد جامعه‌ای با نشاط باشیم تا از میزان بروز آسیب‌های اجتماعی چون خشونت به ویژه خشونت‌های كلامی و فیزیكی بكاهیم. ایجاد محیط با نشاط و اجازه بروز این نشاط در جامعه، این نوید را می‌دهد تا در آینده با نسلی از جوانان رو به رو باشیم كه از سطح بالای سلامت روانی و اجتماعی برخوردار است.


برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha