سلامت نیوز :اگر اهداف سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران را نمی دانید یا نخوانده اید یاداوری می کنم که این سند آرمانی برای کلیه ما ایرانیان برخورداری از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تامین اجتماعی، فرصتهای برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحكم خانواده، به دور از فقر، فساد، تبعیض و بهره مند از محیط زیست مطلوب، را آرزو کرده است و قرار است تا سال 1404 ما به تمام این آرزو های خوب در سطح ملی برسیم.

خانم دکتر ربابه شیخ الاسلام طی یادداشتی در به سایت ایران نوشت: از دفتر معاون ریاست جمهوری بر گشته ام. رفته بودم به معاون بگویم که ما به اهدافی که سالها به آن دل بسته بودیم نرسیده ایم حال در شرایط فعلی اولویت اصلی ما چه باید باشد؟

 این را حق خود می دانستم و می دانم که از غفلت هایی که برای تربیت، آموزش و پروش نسل گذشته مان که با روندی فزاینده بر نسل آینده هم می رود  سخن بگویم  تا آنکس که با آرزو و امید به او رای داده بودم بداند که ما در کنارش هستیم و برایش آرزوی موفقیت می کنیم و حتی فکر هایمان را برای سامان دادن به وضع موجود در دلمان نگه نمی داریم و تا بهارستان می رویم تا از طریقی پیاممان را به او برسانیم .

در حقیقت آقای ریاست جمهوری که با عزم برای نشاندن تدبیر در کارها و امید در دلها بر مسند نشسته اند هم حق دارند که از تجربه و نگاه افراد و نگرانی هاشان برای آینده کشور با خبر شوند. من بعنوان کسی که عمرش را برای بهبود وضعیت سلامت و تغذیه جامعه صرف کرده و غم مناطق محروم ، گرسنگی، خشکسالی، و بی توجهی به کودکان رنجش می دهد و بعنوان یک فرد از این افراد رفته بودم که نوشته هایم را در زمینه سرمایه های اصلی که همانا کودکان این مرز و بوم هستند را ؛ به ایشان برسانم.

اگر اهداف سند چشم انداز جمهوری اسلامی ایران را نمی دانید یا نخوانده اید یادآوری می کنم که این سند آرمانی برای کلیه ما ایرانیان برخورداری از سلامت رفاه، امنیت غذایی، تامین اجتماعی ، فرصتهای برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحكم خانواده، به دور از فقر، فساد، تبعیض و بهره مند از محیط زیست مطلوب ، را آرزو کرده است و قرار است تا سال 1404  ما به تمام این آرزو های خوب در سطح ملی برسیم . البته  از این برنامه 20 ساله تنها یازده سال باقی مانده و 9 سالی که گذشت هیچ برنامه منسجم و دراز مدتی برای این اهداف طراحی و اجرا نشده است .

حال که سیاستگذاران خواسته اند جمعیت هم زیاد شود و کشور با کمبود جدی آب و کاهش تولید محصول کشاورزی هم روبروست من از آینده می ترسم اگرچه خودم در آن آینده وجود نخواهم داشت.

نمی دانم چرا وقتی فکر ایرانی را می کنم که با شرایطی اینچنین جمعیت زیادتری داشته باشد یاد شعری از مسیح کاشانی می افتم  که گفته بود :"آن قَدَر بار ندامت به وجودم جمع است/ که اگر پایم از این پیچ و خم آید بیرون،/ لنگ لنگان درِ- ِ دروازه هستی گیرم/ نگذارم که کسی از عدم آید بیرون!"

البته راه دیگر اینست که بطور واقعی مراقب همه نوزادانی که قرار است به جمع اضافه شوند باشیم و برایشان فرصت رشد، توانمندی، خلاقیت و سلامت کامل روانی، معنوی و جسمی را فراهم کنیم و اگر چنین قراری باشد و دولت تدبیر و امید با نوشته هایی که امروز برایشان فرستادم قانع شوند و بپذیرند که تنها با نسلی خلاق و توانمند می توان جمعیتی با کیفیت داشت که توانایی خلق دانش فنی را در این دنیای سراسر رقابت داشته باشند ابتدا باید والدین این نوزادان  را دریابیم و آنها را در بستر های آموزشی رو در رو قرار دهیم تا بدانند و بتوانند با روش های صحیح فرزندپروری و مراقبت همه جانبه از بدو تولد آشنا شوند و در کنارشان یادشان دهیم که هر نوزادی این توانایی ذاتی را دارد که خلاق و توانمند باشد و این غفلت های ماست اگر آنها؛ آن نمی شوند که آرزو می کنیم . 

بنظر شما آرزوی محالی است؟ ولی کشور های دیگر توانسته اند و ما هم اگر بخواهیم می توانیم .

معاون ریاست جمهوری با برخورد بسیار دوستانه به تمام حرفهایم گوش جان سپرد و نوشته های مرا گرفت و با مهربانی ذاتی خود قول داد آنها را بدست ریاست جمهور برساند .