كه چرا كودك فعال و پرجنب‌وجوش دیروز، تبدیل به نوجوان تنبل امروز شده است. به‌نظر می‌رسد كه تنبلی دوران نوجوانی، یك مشكل جهانی است و اكثر خانواده‌ها را درگیر خود كرده است.
تازه‌ترین مطالعات انجام‌شده نیز، شاهد این مدعاست. یكی از این مطالعات كه در دانشگاه كالیفرنیا انجام شده و نتایج آن به تازگی منتشر شده، نشان می‌دهد كه از 9سالگی تا 15 سالگی، افت شدیدی در میزان فعالیت بدنی بچه‌ها رخ می‌دهد كه بسیار قابل‌توجه است.
به گزارش آسوشیتدپرس، در مطالعه این محققان مشخص شده در سن 9سالگی، 90 درصد بچه‌ها، تقریبا در بیشتر روزها، تا 2 ساعت فعالیت و تحرك دارند؛ اما وقتی به سن 15 سالگی می‌رسند، این میزان تنها به 3 درصد آنها محدود می‌شود.
در این بررسی همچنین مشخص شده تنها یك‌سوم از نوجوانان به توصیه استاندارد ورزش متخصصان در این سن، عمل می‌كنند؛ اینكه باید یك ساعت در روز ورزش‌های با شدت متوسط تا شدید، مانند شنا، دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی تند انجام دهند. این محققان هشدار داده‌اند چنین روندی به شدت خطرناك است؛
چرا كه می‌تواند پایه‌ای برای زندگی كم‌تحرك آینده آنها محسوب شود. نكته قابل‌تامل در نتایج این مطالعه، آن است كه در آن مشخص شده وضعیت دختران به مراتب وخیم‌تر از پسران است و این می‌تواند نه تنها در سلامت خود آنان تاثیر بگذارد، بلكه روی سلامت نسل آینده نیز مؤثر باشد و آن را مخدوش كند.
این محققان، كه نتایج مطالعه‌شان را در نشریه انجمن پزشكی آمریكا چاپ كرده‌اند، موضوع را به تغییر سبك زندگی نوجوانان، نسبت به كودكان، مربوط دانسته‌اند.
آنها می‌گویند كم شدن ساعات زنگ تفریح و ورزش و تمایل بیشتر نوجوانان به نشستن روبه‌روی رایانه و بازی‌ها و فعالیت‌های رایانه‌ای و تماشای فیلم و دی‌وی‌دی، باعث شده كه میزان كلی تحرك آنها نسبت به دوران كودكی بسیار كمتر شود.
این در حالی است كه برخی از روان‌شناسان عقیده دارند تغییرات هورمونی و رفتاری كه در دوران بلوغ رخ می‌دهد، نوجوانان را مستعد كم‌تحركی و تنبلی می‌كند.
علت اما هرچه باشد، همان طور كه اشاره شد، زنگ خطری برای سلامت نسل آینده است. نتایج این مطالعه در حالی منتشر شده كه بحث بر سر توصیه‌نامه جدید انجمن اطفال آمریكا در هفته گذشته، مبنی بر لزوم اندازه‌گیری كلسترول خون كودكان در سنین پایین و چك دوره‌ای آن، هنوز ادامه دارد.
به گفته متخصصان این انجمن، روند تشكیل پلاك‌های آترواسكلروزی، یعنی آنچه منجر به سفتی و تنگی عروق تغذیه‌كننده قلب می‌شود، از سن كودكی آغاز می‌شود و بنابراین مهم است كه میزان كلسترول قابل‌رسوب در رگ‌ها را در همین سن ارزیابی كنیم.
این محققان می‌گویند بالا ماندن سطح كلسترول بد خون، تا سن 8سالگی، با وجود انجام توصیه‌های غذایی و ورزش، باید مورد توجه پزشكان قرار گیرد و داروی پایین‌آورنده چربی خون، از دسته استاتین‌ها، برای كودك تجویز شود.
همه این ملاحظات، به‌دلیل رشد روزافزون بیماری چاقی در كودكان است كه با كم‌تحركی دوران نوجوانی و تغذیه ناسالم آنها، ادامه پیدا می‌كند و نهایتا فرد را به سمت انواع بیماری‌های مزمن هدایت می‌كند؛
از بیماری‌های قلبی و عروقی گرفته تا دیابت و فشارخون. اما نكته مهم این است كه كنترل چاقی در كودكان و نوجوانان، و برنامه‌ریزی برای تحرك و فعالیت بدنی بیشتر آنها، باید متناسب با علائق و ویژگی‌های خاص آنها در این دوران و همچنین نیازهای تغذیه‌ای‌شان انجام شود.
نمی‌توان همان رژیمی را كه برای بزرگسالان تدوین شده، عینا و یا حداكثر با تغییرات جزئی، برای كودك یا نوجوان هم پیاده كرد.
(در این مورد باید متخصص تغذیه نظر بدهد) در مورد ورزش هم، كارشناسان عقیده دارند بهتر است برنامه ورزش‌های مفرح و دسته‌جمعی برای نوجوانان ترتیب داد تا در عین آموزش و یادگیری رفتار اجتماعی و لذت بردن از حضور در جمع همسالان و دوستان، بتوانیم آنها را به تحرك و فعالیت بیشتر متمایل و علاقه‌مند كنیم.
نظر شما