سلامت نیوز: یک جراح و متخصص زنان و زایمان با تاکید بر اینکه برای درمان تومور فیبروئید ابتدا باید علائم این بیماری را درمان کرد، گفت: خونریزی و دردهای لگنی از نشانه‌های بارز بروز این عارضه است و بهترین راه تشخیص تومور فیبروئید از طریق سونوگرافی است.

دکتر الهه رجایی در گفت وگو با ایسنا، با بیان اینکه فیبروم رحمی، تومور خوش خیم رحمی است که از افزایش حجم در تعداد سلول‌های عضلانی رحم ایجاد می‌شود، گفت: این تومورها اندازه‌های متفاوتی دارند که با قرار گرفتن در قسمت‌های مختلف رحم، علائم متفاوتی را ایجاد می‌کنند.

وی شایع‌ترین علائم تومور فیبروئید را خونریزی و دردهای لگنی دانست و گفت: تومور فیبروئید گاهی اوقات به دلیل فشاری که در حالب ایجاد می‌کند، می‌تواند منجر به بازگشت ادرار به کلیه (هیدرونفروز) نیز بشود.

رجایی با اشاره به اینکه بهترین راهکار درمانی فیبروم‌های رحمی، درمان علائم است، گفت: اغلب علائم خونریزی با دارو، درمان می‌شود اما در صورت موثر نبودن دارو درمانی از روش‌های دیگر که تا حدودی تهاجمی هستند استفاده می‌شود. درمان قطعی این تومورهای رحمی، جراحی است.

وی افزود: برای درمان فیبروم‌های داخل رحم، روش هیستروسکوپی به کار گرفته می‌شود که در صورت موثر واقع نشدن روش هیستروسکوپی، از روش‌های دیگر مانند خارج کردن رحم و یا عمل باز استفاده می‌شود.

تومور فیبروئید در میانسالان شایع‌تر است
این جراح و متخصص زنان و زایمان، شروع تومور فیبروئید را در سنین باروری و پس از بلوغ دانست و گفت: تومور فیبروئید در میانسالان شایع‌تر است و در نژاد سیاه و هنگامی که تعداد باروری افراد زیاد می‌شود، بیشتر بروز می‌کند.

رجایی در خصوص عوامل تشدید کننده فیبروم های رحمی گفت: مصرف هورمون‌های خارجی مانند قرص LD باعث بزرگ شدن تومور فیبروئید می‌شود. بارداری نیز به دلیل هورمون‌های جفت (استروژن و پروژسترون) می‌تواند منجر به بزرگی تومور شود اما در زمان یائسگی به دلیل عدم وجود هورمون‌های زنانه، این تومورها کوچک می‌شود.

وی با اشاره به اینکه رژیم غذایی تاثیری در بهبود و یا تشدید تومور فیبروئید ندارد، افزود: خونریزی زیاد از علائم فیبروم‌های رحمی می‌تواند منجر به کم خونی شود، همچنین این تومورها به دلیل فشار در حالب باعث تغییرات بافتی در کلیه می‌شود و یا حتی می‌تواند دردهای لگنی نیز ایجاد کند.

رجایی در پایان خاطرنشان کرد: در صورت تشخیص زودهنگام تومور فیبروئید امکان موثر واقع شدن راه های درمانی مانند دارو درمانی وجود دارد و در این صورت دیگر نیازی به عمل جراحی نیست.