پنجشنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۳ - ۱۲:۱۵

نوزادی چهار ماهه، بر اثر مصرف اجباری مواد مخدر اوردوز كرده و در بیمارستان بستری می شود. در بیمارستان مشخص می شود كه نوزاد به نوعی نارسایی قلبی هم مبتلاست. پس از گذشت حدود یك ماه عرشیا در اوج بی پناهی و تنهایی در بیمارستان فوت می كند.

پدیده یی نوظهور به نام اعتیاد نوزادان

سلامت نیوز: نوزادی چهار ماهه، بر اثر مصرف اجباری مواد مخدر اوردوز كرده و در بیمارستان بستری می شود. در بیمارستان مشخص می شود كه نوزاد به نوعی نارسایی قلبی هم مبتلاست. پس از گذشت حدود یك ماه عرشیا در اوج بی پناهی و تنهایی در بیمارستان فوت می كند.

    چهار ماهه. متولد محله اوراقچی های شوش. مادر اعتیاد دارد، پدر هم همین طور. عرشیا در بطن مادر با مواد مخدر آشنا می شود و آن را با تمام گوشت و پوست لمس می كند و گویی اولین هدیه یی است كه از مادر دریافت می كند. مادری كه خود قربانی است، قربانی سیستمی كه آدم ها بی آنكه انتخاب كنند و بخواهند واردش می شوند و بی آنكه بخواهند حضورشان در آن تثبیت می شود. چرخه یی به نام اعتیاد.
    عرشیا چهار ماه زمین ما را در بدترین شرایط ممكن تحمل كرد. بی مهری را به نیكی لمس و تنهایی را با سلول هایش درك كرد و رنج را لحظه به لحظه نفس كشید. عرشیا رفت اما هنوز در میان سرعت زدگی زندگی ما عرشیاها به دنیا می آیند، نفس می كشند و می روند... اما ما درگیر مسائل پر اهمیت زندگی خودمان هستیم و عرشیا، یاسین، عنایت و هزاران نوزاد دیگر جوركش بی تفاوتی های ما می شوند.
    قصه، قصه تكرار است. قصه همیشگی رنج ، درد ، تنهایی و فقر. فقر مالی و فرهنگی. قصه، قصه كوچه های تنگ و باریك و دود گرفته است و فرزندانی كه در خانه های توسری خورده این كوچه ها در میان دود و سیاهی متولد می شوند. در میان نشئگی و خماری پدر و مادری كه نمی دانند چرا بچه دار می شوند. نمی دانند چگونه می شود چرخه رنج خانه هاشان را محدود كنند و چگونه راهی را انتخاب كنند كه دیگر كسی ناخواسته اسیر چرخه درد و اعتیاد نشود. هر چند كه بعضی هم این معصومیت های كوچك را به این دنیا فرا می خوانند تا مسوولیت تمام كوتاهی ها و نبودن هایشان را به عهده بگیرد و بشود نان آور خانه یی كه در آن همه اعضا قربانی اند. قربانی دیوی به نام افیون.
    داستان یاسین و یاسین ها، عرشیا و عرشیاها همین است. نوزادی كه دوران جنینی را شریك اعتیاد مادر می شود و با همین میراث هم متولد می شود. نوزاد معتاد هم پدیده یی است. نوزادان معتاد به كراك، شیشه و تریاك. نوزادانی كه هر روز بر آمارشان اضافه می شود و همچنان خلاقوانینی كه نبوده و نیست بر شمار این كودكان می افزاید.
    یاسین كمتر از یك سال پیش در كوچه های كج و معوج محله اوراقچی های شوش متولد شد. حالامدتی است مقیم یكی از مراكز بهزیستی است. چند روزه بود كه تشنج كرد و رابطین جمعیت امام علی(ع) او را به بیمارستان رساندند و تشخیص پزشكان گفت كه بر اثر استنشاق دود مواد مخدر اوردوز كرده است و بعد مشخص شد مادر برای آرام كردن نوزاد چند روزه اش به او متادون خورانده است. قانون پدر و مادر را فاقد صلاحیت نگهداری از فرزندشان تشخیص داد و سرپرستی یاسین به بهزیستی سپرده شد.
    حالااما مادر پس از كمتر از یك سال باز هم باردار است. یاسینی دیگر در راه رسیدن به دنیایی است كه در آن قرار است با دود مواد و شربت متادون آرام گیرد و چند صباحی بعد اجاره داده شود برای تكدی گری یا فروخته شود و جسمش تاراج شود برای قاچاق اعضای بدن یا عضوی جدید شود در چرخه خرید و فروش و مصرف مواد مخدر.
    عرشیا چند ماه پیش در همسایگی یاسین متولد شد. مادر اعتیاد دارد، پدر و مادر بزرگ هم همین طور. مادر برای خرید از خانه خارج می شود و وقتی باز می گردد حال عرشیا حال همیشگی نیست. اما این مساله چندان اهمیتی هم ندارد. تا اینكه خاله عرشیا متوجه تشنج نوزاد می شود. بیمارستان می گوید اوردوز كرده و بعد از آزمایشات مشخص می شود كه در خونش مورفین وجود دارد. ظاهرا پدربزرگ برای ساكت كردن نوزاد چهار ماهه به او تریاك خورانده. عرشیا در بیمارستان بستری می شود و بعد از مدتی مشخص می شود كه به طور مادرزادی مبتلابه نارسایی قلبی هم هست. در تمام طول مدتی كه نوزاد در بیمارستان است، مادر همچنان دست از بساط افیون نكشیده. نوزادی تنها زیر انبوهی از سرم و دستگاه، تنهای تنها با مرگ می جنگد... گویی رسالت مادر تنها به دنیا آوردن او بود، او باید خود بزرگ شود و قد بكشد تا به جایی برسد كه بتواند مشكلات مالی خانه را حل كند.
    آری كوچه هایی كه امكانات، رفاه، فرهنگ، بهداشت سهم كمتری در آن دارد، محلی شده برای افزایش نرخ جمعیت. مراكز بهداشت دیگر امكانات رایگان برای كنترل باروری در اختیار زنان نمی گذارند. شوهرانی كه بعضا معتادان تزریقی هستند و آلوده به ایدز، هپاتیت و هزاران بیماری دیگر و با وجود قانون جدید منع استفاده از ابزار كنترل بارداری، بیماری های اینچنینی هم افزایش خواهد یافت.
    حال سوالی كه پیش می آید این است كه متولیان امر، چقدر با مسائل مردم حاشیه نشین آشنا هستند؟ و چقدر از آمار روز افزون نوزادان معتاد مطلع اند و آیا با علم به این موارد، دستور ممنوعیت توزیع رایگان لوازم پیشگیری از بارداری را در خانه های سلامت صادر كرده اند؟
    آیا بهتر نیست سری به محلات حاشیه بزنیم و از وضعیت وخیم بهداشت و فرهنگ مردم حاشیه نشین مطلع باشیم تا اینچنین طرح هایی را ارائه نكنیم كه باعث نگرانی فعالان اجتماعی می شود چراكه فعالان حوزه های مختلف اجتماعی به خوبی می دانند كه فقر مالی، فرهنگی و بهداشتی در مناطق جنوب شهر و مناطق حاشیه نشین چه بر سر فرزندان و آینده سازان این كشور آورده و می آورد و خوب می دانند كه اعتیاد چگونه به تمام نسوج و تار و پود بنیان خانواده ها رسوخ كرده و هر روز پدیده نویی را تقدیم اجتماع می كند كه نو ترینش اعتیاد نوزادان و كودكان و پایین آمدن سن اعتیاد است. كودكانی كه در سیستم اداری كشور حتی نام شان هم ثبت نشده و شناسنامه یی برایشان صادر نشده تا بدانیم كه آمار كودكان حاشیه نشین و پر معضل چگونه و با چه سرعتی رو به افزایش است، تا این طور ازسر بی اطلاعی قانون تصویب نكنیم.
    كودكان مهاجر هم به نوبه خود معضلات اینچنینی دارند و خانواده هایی كه معتقدند تنها مسوولیتی كه دارند سیر كردن شكم فرزندان شان است و آن هم كه «خدا بزرگ است» پس جای هیچ نگرانی ای نیست كه خانه یی فرزندانی داشته باشد كه هر كدام گوشه یی از معضلات جامعه را پوشش می دهند و یكی بر اثر زایمان در منزل دچار مشكل می شود و دیگری قربانی ازدواج زود هنگام است و یكی هم می شود طعمه سوداگران چرخه افیون و آن دیگری زورگیری را پیشه می كند و خدا هم همچنان بزرگ است.
    و باز هم در پایان ضرورت نگاهی جامع تر در بحث تحدید موالید را متذكر می شویم كه این قانون و طرح چنین قانون هایی مستلزم نگاهی جامع تر و دقیق تر و موشكافانه تر در مسائل تمامی اقشار جامعه است. ای كاش كمی هم گوش فرا دهیم به فریاد یاسین هایی كه در گوش های سنگین شهر هر روز بلند است و خواب گران ما مجال نمی دهد تا نگاهی هر چند گذرا به آمار نانوشته نوزادان معتاد بیندازیم كه چگونه زیر پوست شهرمان می خزند و قرار است آینده یی را برایمان بسازند كه پایه هایش بر فساد، افیون، فقر و چركابه های بی تفاوتی است.
   
   
منبع: روزنامه اعتماد،

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha