سلامت نیوز: ساخت جاده‌ای که از میان منطقه حفاظت شده و حاشیه دریاچه بختگان می‌گذرد، زیستگاه بسیاری از گونه‌های جانوارنی را تهدید می‌کند اتفاق ناخوشایندی است که با پیگیری مسئولان وزارت صنعت، معدن و تجارت در حال انجام شدن است مسیری که قرار است فاصله نیریز به شیراز را چیزی حدود نیم ساعت کمتر کند.
با وجود آنکه ساخت جاده و راه‌های بین شهری برعهده وزارت راه و شهرسازی است حالا در مناقصه‌ای که از سوی فرمانداری خرامه برگزار شده وزارت صنعت، معدن و تجارت به دنبال یافتن پیمانکاری برای طراحی و ساخت جاده‌ای است که به گفته سرپرست فرمانداری خرامه براساس برآورد اولیه نیازمند یکصد میلیارد اعتبار است که وزارت صنعت و معدن 40 درصد و راه و شهرسازی60 درصد از تامین اعتبارات ساخت این محور ارتباطی را پذیرفته است. احسان خازن یادآور شده که وزارت راه و شهرسازی و صنعت، معدن و تجارت وعده اتمام این محور ارتباطی را در طول مدت سه سال داده است. از سوی دیگر در حاشیه دریاچه و پارک ملی بختگان چندین شهرستان وجود دارد که از آن بین می‌توان به نیریز، خرامه، کربال، استهبان، ارسنجان و آباده اشاره کرد که حال براساس طرح و پیشنهاد نماینده سروستان که عضو کمیسیون صنعت و معدن مجلس نیز هست، قرار است از میان پارک ملی بختگان جاده‌ای ساخته شود که نیریز را به خرامه وصل کند. در حالی که از قدیم الایام در این مسیر چند راه وجود دارد، «راه قدیم نیریز، استهبان، شیراز»، « راه جدید نیریز، استهبان، شیراز»، «نیریز، آباده طشک، ارسنجان، شیراز»، «نیریز، خیر به جاده استهبان، شیراز» و آیا این مسیرها برای تردد خودروها و کامیون‌ها کافی نیست؟ هرچند گروه‌های غیردولتی و دوستدار محیط‌زیست بیکار ننشستند و با ارسال نامه‌ای به استاندار فارس ناگفته‌های خود را بازگو کردند تا شاید کور سوی امیدی برای جلوگیری از ساختن راه و جاده غیرضروری باشد اما تا به امروز هیچ اقدام جدی‌ای از سوی نهادهای مربوطه برای جلوگیری از این اتفاق انجام نشده است.
در بخشی از نامه گروه‌های غیردولتی و زیست‌محیطی استهبان آمده است: «بختگان را که به بهانه احداث سد، خودکفایی گندم، گسترش کشاورزی غیراصولی، حفر چاه‌های مجاز خشکانده‌ایم و منطقه‌ای وسیع، از آباده طشک، خرامه و کربال، خیر، نیریز، ارسنجان و استهبان گرفتار عواقب دردناک آن شده‌اند.»در بخش دیگری از این نامه نیز به حفر چاه‌های مختلف در این منطقه اشاره شده است، آنان گفته‌اند «تن منطقه را که با حفر چاه، سوراخ سوراخ کرده‌اند و حالا دارند با کشیدن جاده راه راه می‌کنند! اینجا نه محیط‌زیست، محلی از اعراب دارد، نه سکونت نه بختگان و نه هیچ چیز دیگر. اینجا همه چیز بر مدار تصمیمات و منافع شخصی می‌گذرد.»
جاده‌سازی سازگار با محیط‌زیست!
وقتی گروه‌های دوستدار محیط‌زیست با ارسال نامه به فرماندار و استاندار اعتراض خود را بیان کردند این نماینده مردم خرامه و سروستان بود که اعلام کرد نه‌تنها جاده‌سازی در مسیر مذکور هیچ آسیبی به محیط‌زیست وارد نمی‌کند بلکه این اقدام قدمی در جهت فعالیت‌های زیست‌محیطی منطقه و استان است.
داریوش اسماعیلی می‌گوید: موضوع اصلا ایجاد یک جاده جدید نیست مدتها پیش چیزی نزدیک به 15 سال پیش مردم نیریز و خرامه خواستار ارتقای این جاده از حالت فرعی به اصلی بودند اما مدتی به دلیل مشکلات این کار انجام نشد و البته حدود 20 کیلومتر از این مسیر با اعتبارات شرکت نفت زیر‌سازی شده است. این نماینده مردم نه‌تنها رسیدگی به این موضوع را جدی نگرفت بلکه با انتقاد از عملکرد گروه‌های فعال محیط‌زیست می‌افزاید: ای کاش معترضان داد و فریادهایشان برای این بلند بود که چرا آب پشت سد درودزن و ملاصدرا ذخیره شده است اما حق آبه‌های دریاچه‌های بختگان و طشک رهاسازی نمی‌شود.
نماینده مردم خرامه، سروستان و کوار در مجلس تاکید می‌کند: سازمان محیط‌زیست استان موضوع را در کارگروهی که متشکل از 14 کارشناس از جمله نماینده تشکل‌های زیستی محیط استان، نمایندگانی از دانشگاه، وزارت راه و شهرسازی و ریاست سازمان محیط‌زیست استان بود، مطرح کرد و ارتقای این جاده به تصویب رساند که البته 15 پیشنهاد از جمله ایجاد گارد ریل در این مسیر لحاظ شده است. دلیلی که اسماعیلی برای ایجاد این جاده بیان می‌کند این است که موضوع زیست‌محیطی ارتقای خرامه- نیریز در سازمان محیط‌زیست کشور، مطرح و به تصویب رسیده اما این را نگفت که از بین بردن منابع طبیعی و محیط‌زیست روی کاغذ و با تصویب طرح و مصوبه آسان است اما احیای احتمالی آن نیازمند سال‌ها رنج و مشقت است. نماینده مردم خرامه، سروستان و کوار در مجلس با تاکید بر اینکه اعتراضات نسبت به احداث جاده خرامه – نیریز نشات گرفته از یک اختلاف محلی است، می‌گوید: اختلاف اندک و ناچیزی بین تعدادی افراد انگشت شمار در میان مردم نیریز و استهبان وجود دارد و این عده می‌خواهند احساسات مردم خوب نیریز را تحریک کنند و بگویند افرادی از استهبان مانع ایجاد این جاده و این مسیر هستند.
موضوع بعدی که اسماعیلی درخصوص آن سخن می‌گوید خشک شدن دریاچه بختگان است و این اتفاق را عاملی برای مریضی مردم شهرستان‌های همجوار این دریاچه می‌داند اما نکته قابل توجه این است که به‌عنوان نماینده مردم این شهر باید پیگیر خشک شدن این دریاچه و احیای آن باشد.
اگر باران ببارد!
ساخت سد کرخه روی رودخانه کرخه و همین‌طور ساخت سد سیوند که آخرین حقابه بختگان بود از عوامل خشک شدن این دریاچه به‌شمار می‌روند با این حال سیدجواد حسینی‌نژاد، مدیرعامل انجمن زیست‌محیطی سروکوهی معتقد است که گرچه دریاچه بختگان در حال حاضر خشک است اما این به آن معنا نیست که به‌طور کامل خشک شده بلکه با هر بارش باران این دریاچه دوباره جان می‌گیرد.
او می‌گوید: «علاوه‌بر دریاچه بختگان که قابل احیاست، پارک ملی بختگان هم که دارای گونه‌های جانوری و گیاهی ویژه خود است با ساخت این اتوبان تهدید می‌شود.»
منبع:روزنامه فرهیختگان
نظر شما