سلامت نیوز: روزی روزگاری نه چندان دور تنها پدر بود که نان آور خانواده محسوب می شد و به یک پیشه خاص مشغول بود.هر چه زمان گذشت و زندگی ها ماشینی تر شد، توقعات بالا رفت، درآمدها نسبت به تورم کم شد و کم کم نه تنها همه خانواده درگیر شغل های بیرون از خانه شدند بلکه پدران نیز به چند شغلگی روی آوردند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از سایت شفاف، چند شغله ها اصطلاحی است که در سالیان اخیر جای ثابتی در ادبیات سیاسی کشور پیدا کرده است . این اصطلاح با مدیرانی پیوند خورده است که به دلیل احتمالی تخصص زیاد، تبحر در ساماندهی امور مختلف ویا ... همزمان در چندین پست کلیدی انجام وظیفه می کنند.

 از چند شغله های معروف  سال های اخیر می توان از اسفندیار رحیم مشایی که گفته می شد 18 پست دولتی همزمان دارد ، حمید بقhیی، غلامحسین الهام و حالا هم اکبر ترکان را نام برد.
افرادی که همواره انتقادات جدی به انها وارد بوده که چرا با وجود این همه بیکاری و نیروی متخصص بیکار آنها باید در چند سمت مشغول به کار باشند.

بخش دیگری از چند شغله ها اما  افراد  عادی جامعه هستند که برای گذران زندگی  و امرار معاش ناچارند در یک روز کاری چند شغل متفاوت را  دنبال کنند تا  بتوانند در تقابل با تورم جامعه، درآمد خود را افزایش دهند و برای گذران زندگی شرمنده خانواده خود نباشند.

بر اساس آماردر حال حاضر بین 4.7 تا 7.1 میلیون نفر در ایران دوشغله و یا سه شغله هستند و 5.2 میلیون نفر نیز در جستجوی آن هستند. افزایش هزینه های زندگی، تجملات، قانع نبودن، افت ارزش ریال و دستمزد پایین ایران در مقایسه با برخی کشورها؛ مهم ترین دلایلی است که باعث شده تا میلیون ها نفر 12 تا 16 ساعت از شبانه روز را در بازار کار به سر ببرند.

در سال‌های اخیر همواره بیش از ۴۰ درصد از شاغلان ایرانی افرادی بوده‌اند که بیش از ۴۹ ساعت در هفته کار می‌کرده‌اند و بر این اساس چندشغله محسوب می‌شوند.

به این ترتیب است که در یک دهه‌ی گذشته نوسان تعداد چندشغله‌ها هرگز به اندازه تغییرات در این زمینه در سال ۹۲ نبوده است.

شمار چندشغله‌ها در ماه‌های پایانی دولت محمود احمدی‌نژاد و چند ماه آغاز دولت یازدهم سیر صعودی بی‌سابقه‌ای را تجربه کرده است و همه این ها بر می گردد به شرایط اقتصادی بد درکشور که سرپرستان خانوار را مجبور می کند به جای در کنار خانواده بودن اکثر روز را مشغول به کار باشند اما باز هم دخلشان به خرجشان نرسد!

این در حالی است که چگونگی و میزان کار افراد همانطور که در ارتباط مستقیم با مفهوم بهره وری است با مقوله هایی مانند رابطه افراد با دیگران، رفاه فرد و خانواده او، سلا مت اجتماعی و روانی و... درارتباط است.

بنابراین، زمانی که از پدیده ای مانندچند شغله بودن افراد صخبت می شود،  تاثیر آن را روی اقتصاد فرد و جامعه، میزان بهره وری، روابط اجتماعی فرد، سلا مت اجتماعی و روانی فرد و... باید سنجید.

تاثیری که مثلا نه از لحاظ روانی برای فرد سودمند است و نه ازلحاظ بهروه وری .چرا که فرد در تمام روز در تنش عصبی برای کسب درآمد قرار دارد و هیچ ارامشی در کنار خانواده ندارد و از سوی دیگر به دلیل خستگی جسمی بهروری لارم را هم ندارد و بنابراین به موجودی عصبی و پرخاشگر تبدیل  خواهد شد.

در هر حال می توان گفت ناکافی بودن میزان درآمد افراد، قرار داشتن ایران در ردیف کشورهای با دستمزد بسیار پایین، افت ارزش ریال به ویژه در چند سال گذشته و افزایش هزینه های خانوار؛ نیز به بروز پدیده دوشغله و یا چندشغله شدن افراد کمک کرده است.

به جرات می توان گفت، در صورت حل مشکل درآمدی افراد، بهبود وضعیت دستمزدها و برقراری تعادل بین هزینه ها و درآمدها، می توان جایگاه های فراوانی را برای اشتغال دست کم 2.5 میلیون بیکار مطلق کشور فراهم کرد که در نتیجه می تواند منجر به حل درصد قابل توجه و یا همه مشکل بیکاری در کشور شود.

این در حالی است که با بهبود وضعیت اقتصادی می توان از ایجاد شغل های کاذب که به عنوان شغل دوم و سوم هستند جلوگیری کرد.اتفاقی که هنوز رخ نداده است.