در سال های گذشته و تا پیش از تغییر رییس سازمان هواپیمایی كشوری این سازمان به عنوان مرجع تاییدیه برای پرواز ایران 140 در خطوط هوایی ایران به دلیل ایمنی پایین اجازه تردد این هواپیما را نداد ولی به محض تغییر و تحولات در این سازمان و البته جابه جایی دو مدیر در بدنه وزارت صنایع و معادن وقت و وزارت دفاع موضوع عدم ایمنی این هواپیما ها به حاشیه رفت و به جای مباحث قبلی موضوع صادرات این هواپیما مورد توجه قرار گرفت.

هواپیمای دورگه وطنی همچنان با سكوت مسوولان قربانی می گیرد

سلامت نیوز: در سال های گذشته و تا پیش از تغییر رییس سازمان هواپیمایی كشوری این سازمان به عنوان مرجع تاییدیه برای پرواز ایران 140 در خطوط هوایی ایران به دلیل ایمنی پایین اجازه تردد این هواپیما را نداد ولی به محض تغییر و تحولات در این سازمان و البته جابه جایی دو مدیر در بدنه وزارت صنایع و معادن وقت و وزارت دفاع موضوع عدم ایمنی این هواپیما ها به حاشیه رفت و به جای مباحث قبلی موضوع صادرات این هواپیما مورد توجه قرار گرفت.


داستان تولد ایران- 140 به دو دهه قبل برمی گردد. زمانی كه در دهه 70 پس از رد و بدل شدن نامه های زیاد و تحقیق و بررسی تصمیم بر این گرفته شد كه ساخت هواپیماهای چند نفره تا20 نفره در داخل كشور و در وزارت صنایع پیگیری شود. در آن زمان دلایل دولت برای این تصمیم تقویت ناوگان حمل و نقل هوایی، انتقال تكنولوژی ساخت هواپیما، تعلیم نیروهای متخصص در صنعت و دانشگاه، ایجاد اشتغال برای افراد با تخصص بالا(جلوگیری از فرار مغزها) و پشتیبانی نیروهای مسلح بود.

بر این اساس بود كه در آن زمان به دنبال انتخاب نوع هواپیما مناقصه یی بین 9 شركت از اسپانیا، اوكراین، روسیه و چین برگزار شد كه در نهایت در این رابطه اسپانیایی ها قراردادی هم بستند اما به دلیل اینكه موتورشان امریكایی یا كانادایی بود قرارداد لغو شد. نهایتا بین روسیه و اوكراین، شركت آنتونف از كشور اوكراین مناقصه را برد. در زمان عقد قرارداد (سال 1375) هواپیمای مدنظر در مرحله تكمیل طراحی و تولید نخستین نمونه های آزمایشی قرار داشت. شركت صنایع هواپیماسازی ایران (هسا) واقع در شاهین شهر با میزان مشاركت ایران در ساخت، دریافت مدارك طراحی و تولید و امتیاز به مقدار صد درصد و اجرای عمق عملی ساخت حدود 70درصد تعیین شد. البته كارگروه عقد قرارداد اعلام داشتند كه ساخت 70 درصدی صرفا به علت رعایت مسائل اقتصادی و صرفه و صلاح كشور بوده و هسا هر زمان اراده كند می تواند صد درصد هواپیما را تولید كند. شاید این همان دلیلی بود كه باعث شد در دو سال گذشته با تغییر و تحولات در بدنه وزارت راه و ترابری و سازمان هواپیمایی بحث های تولید این هواپیما و البته صادرات آن جدی تر شد.

با وجود انعقاد قرارداد در سال 1375 به علت تاخیر در تكمیل مراحل طراحی و تست نمونه های اولیه و اخذ گواهینامه تایپِ این هواپیما از طرف اوكراین، و عدم تامین اعتبارات كافی برای آماده كردن تاسیسات و خرید تجهیزات مورد نیاز توسط دولت ایران، عملانخستین فروند هواپیمای تولیدی هسا در سال 1379 از خط تولید خارج شد.

در سال های 1379 تا 1383 به علت كاهش شدید قیمت نفت و عدم پرداخت اعتبارات مورد نیاز، پروژه با بی مهری روبه رو شد و هسا نتوانست سیستم های این هواپیما را (موتور، سیستم ها و اویونیك) كه بیش از 60درصد قیمت هواپیما را تشكیل می دهد، تهیه كند و بنابراین تولید مستمر و قابل اعتماد برقرار نشد و در نتیجه قراردادهای فروش قابل توجهی با مشتریان منعقد نشد.

با روی كار آمدن دولت نهم عنایت بیشتری به این پروژه شد و بخشی از بدهی های پروژه بخشوده و اعتباراتی جهت خرید این هواپیما برای خطوط هوایی كشور تخصیص داده شد و پروژه از سال 86 دوباره فعال شد. با این حال در كمتر از یك سال بعد، سانحه سقوط این هواپیما در 27 بهمن 1387 و ركود اقتصادی سال 88 باعث شد تا این پروژه دوباره وارد ركود شود. این در شرایطی است كه در سال های گذشته و تا پیش از تغییر رییس سازمان هواپیمایی كشوری این سازمان به عنوان مرجع تاییدیه برای پرواز ایران 140 در خطوط هوایی ایران به دلیل ایمنی پایین اجازه تردد این هواپیما را نداد ولی به محض تغییر و تحولات در این سازمان و البته جابه جایی دو مدیر در بدنه وزارت صنایع و معادن وقت و وزارت دفاع موضوع عدم ایمنی این هواپیما ها به حاشیه رفت و به جای مباحث قبلی موضوع صادرات این هواپیما مورد توجه قرار گرفت، نخستین حادثه در دوم دی 1381 بود كه یك آنتونوف 140 اوكراینی به كوهی در مركز ایران برخورد كرد و 49 نفر از سرنشینان آن كشته شدند. 16 شهریور 1386 نیز یك فروند آنتونوف 140 شركت اوكراینی South Airlines كه از Ivano-Frankovsk عازم فرودگاه كی یف اوكراین بود مجبور به فرود اضطراری شد. هواپیمای پرواز شماره 80 كه 12 مسافر و 4 خدمه داشت، چرخ دماغه آن باز نمی شد و تلاش خدمه برای رفع نقص بی نتیجه بود، لذا هواپیما با چرخ بسته روی باند كف پاشی شده فرودگاه كی یف، فرود آمد. در این سانحه به كسی آسیب نرسید اما هواپیما خسارت جزیی دید.

در تاریخ 22 مرداد 1384 نیز یك فروند از این هواپیما كه در مسیر تهران- خرم آباد پرواز می كرد و دارای 26 سرنشین شامل 19 مسافر و 7 خدمه بود به دلیل نقص فنی و از كار افتادن یكی از موتورها در نزدیكی اراك مجبور به فرود اضطراری شد و در نهایت در 27 بهمن 1387 یك فروند هواپیمای ایران 140 در حوالی شاهین شهر كه در حال آموزش بود سقوط كرد و تمام 5 سرنشین آن جان باختند.


منبع:روزنامه اعتماد  

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha