محققان دانشگاه بن آلمان با همکاری گروهی از دانشمندان آمریکایی ژنهایی را یافتند که می توانند در خصوص این نکته توضیح دهد که چرا بعضی از ضربه های روحی در ذهن بعضی از افراد خاطرات بدی برجای می گذارند، روی بعضی دیگر به صورت استرس کابوس پس از آسیب روحی باقی می ماند و در گروهی دیگر با گذشت زمان اثرات آن آسیب به تدریج محو می شود.

براساس گزارش روزنامه تلگراف، نتایج این تحقیقات که در تازه ترین شماره مجله "نوروساینس رفتاری" منتشر شده است نشان می دهد که بعضی از افراد حامل یک گونه ژنتیکی هستند که انتقال دهنده های دوپامین را تنظیم می کند و به دلیل وجود این تغییر ژنتیکی نسبت به سایر افراد مضطرب تر به نظر می رسند. این دانشمندان با بررسی 96 زن با متوسط سن 22 سال به این نتایج دست یافتند.

این دانشمندان در این افراد تغییرات (الل های) ژنی با عنوان COMT را شناسایی کردند. ژن COMT آنزیمهایی را رمزگشایی می کند که انتقال دهنده های عصبی دوپامین را تفکیک کرده و سیگنالهای آنها را سست می کنند.

این دانشمندان دو "الل" را از این ژن با عنوان Val158 و Met158 شناسایی کردند که مستقل از نژاد، در حداقل نیمی از شرکت کنندگان یکی از این دو کپی آنها وجود داشت و نیمی دیگر حامل هر دو کپی از این ژن بودند.

پس از انجام آزمایشات ژنتیکی اندازه گیریهای روانشناسی روی این افراد انجام شد. در این آزمایش، شرکت کنندگان با یک شوک الکتریکی ضعیف که به ماهیچه های چشم آنها وارد شد تحریک شدند و در پاسخ به تحریک به سرعت پلک زدند. سپس به آنها تصاویری نشان دادن شد که از نظر احساسی بسیار خوشایند بودند (مثل تصاویری از بچه ها و یا حیوانات)، خنثی بودند (مثل توان عملکرد یک سشوار) و یا آزار دهنده (مثل سلاحها و یا قربانیان یک صحنه جنایت) بودند.

تعداد کل تصاویر 12 عکس بود که هر یک به مدت 6 ثانیه نشان دادن شد و در پی آن به مدت 35 ثانیه صدای سفید برای آنها پخش شد.

در این آزمایش مشخص شد افرادی که حامل دو کپی از الل Met158 ژن COMT بودند تاحد قابل ملاحظه ای به تصاویر ناگوار واکنشهای شدیدتری نسبت به حاملان دو کپی از الل Val158 و یا یک کپی از هریک از این الل نشان می دادند. همچنین افراد حامل این تغییر نسبت به افراد گروه کنترل بسیار مضطرب تر و دلواپس تر بودند.

نتایج این تحقیقات تائید می کند که تغییرات خاص در ژنی که دوپامین را تنظیم می کنند می تواند نقش مهمی در بروز احساسات منفی ایفا می کنند.