سلامت نیوز :«در مصرف آب صرفه جویی کنیم». جمله ای که بارها و بارها آن را شنیدیم و بارها و بارها آن را نادیده گرفتیم. شاید هنوز کمبودش را جدی نگرفته ایم. شاید نمی دانیم یا نمی خواهیم بدانیم که مصرف بی رویه امروز ما، فردای کودکانمان را بی آب می کند. اما امسال وضع به گونه ای دیگر است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه خراسان اگر درست مصرف نکنیم، خودمان بی آب می شویم. خلاصه کردن معضل کمبود آب در مصرف بی رویه خانوارها عملی اشتباه و سرپوشی بر سیاست های نادرست سیاستگذاران این بخش است. درست است که ایران رتبه پنجم جهان در مصرف سرانه آب آشامیدنی دنیا را دارد.

درست است که هر ایرانی حدود 142 مترمکعب آب آشامیدنی در سال مصرف می کند و قبول داریم مصرف بخش خانگی آب ایران از کشورهای پرآبی نظیر اتریش و بلژیک بیشتر است.

اما سوال اساسی این است که چه میزان از کل آب کشور در بخش خانگی مصرف می شود؟ تنها 6 درصد. اگرچه نباید این سهم پایین باعث شود که مصرف نادرست این بخش نادیده گرفته شود چرا که دردین ما «اسراف گناه بزرگی است» و نباید فراموش شود هزینه های بالایی برای تصفیه آن پرداخته می شود. اما پرواضح است که برای انجام عمل موثر باید به سمت بخشی حرکت کنیم که سهمی 92 درصدی در مصرف آب دارد؛

[quote-left]درست است که هر ایرانی حدود 142 مترمکعب آب آشامیدنی در سال مصرف می کند و قبول داریم مصرف بخش خانگی آب ایران از کشورهای پرآبی نظیر اتریش و بلژیک بیشتر است. [/quote-left]

یعنی کشاورزی. وضعیت مصرف آب در بخش کشاورزی ما اسف بار است: بازده آبیاری در کشور فقط 33 درصد است (متوسط جهانی: 63 درصد). اتلاف منابع آب به دلیل عدم استفاده از تکنولوژی های پیشرفته آبیاری 80 درصد است. سهم آب کشاورزی 92 درصد است(متوسط جهانی: 70 درصد). متوسط محصول تولید شده به ازای هر مترمکعب آب 900 گرم است(متوسط جهانی: 5/2 کیلوگرم).

برای رهایی از این وضعیت، راهکارهای زیادی مطرح شده است اما دو مورد مهم تر به نظر می رسد. مورد اول بهبود و ارتقای شیوه های آبیاری است. شیوه های کنونی در اغلب موارد، سنتی هستند و روش های مدرن آبیاری را نادیده می گیرند. با این حال اکثر کشاورزان به دلیل عدم تمایل به تغییر رویه گذشته و پرهزینه بودن اقدام به تغییر روش خود نمی کنند.

سیاست های تشویقی دولت نظیر وام های بلند مدت با سود پایین در این زمینه می تواند راهگشا باشد. مورد دوم فقدان کانال های مناسب انتقال آب است. در مسیر انتقال آب از منبع آن تا زمین کشاورزی قسمت زیادی از آن تبخیر می شود و بخش قابل توجهی جذب زمین می شود. استفاده از کانال های پوشش دار و سیمانی می تواند تا حد زیادی این مشکل را مرتفع کند.

مهم نیست که روستایی هستیم یا شهری، مهم نیست سیاستگذار این بخش هستیم یا نه، هر که هستیم سعی کنیم یک قدم در مصرف بهینه تر آب بکوشیم. مطمئن باشید این «خوب مصرف کردن ها» قسمت عمده ای از مشکلات آبی کشور را برطرف می کند.