چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۳۹۳ - ۱۳:۰۲
کد خبر: 118241

اکنون در حالی روزهای پایانی ماه امرداد را پشت سر می گذاریم که غم انگیزترین روزهای یکی از طولانی ترین و بزرگ ترین رود های شور هرمزگان نیز فرار رسیده، هر چند که خشکسالی سالهای اخیر در هرمزگان را نمی توان تنها دلیل وقوع این تراژدی تلخ دانست اما یقینا سوء تدبیر مسئولان بخش مدیریت منابع آب نیز در شکل گیری این معضل بی تاثیر نیست.

سلامت نیوز: اکنون در حالی روزهای پایانی ماه امرداد را پشت سر می گذاریم که غم انگیزترین روزهای یکی از طولانی ترین و بزرگ ترین رود های شور هرمزگان نیز فرار رسیده، هر چند که خشکسالی سالهای اخیر در هرمزگان را نمی توان تنها دلیل وقوع این تراژدی تلخ دانست اما یقینا سوء تدبیر مسئولان بخش مدیریت منابع آب نیز در شکل گیری این معضل بی تاثیر نیست.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از آوای خلیج فارس، این رود که از به هم پیوستن رودخانه رودبال داراب، ده شیخ و گلزار حاجی آباد و گنبد نمکی سرچاهان تشکیل شده از اوایل تابستان امسال حجم آب آن کاسته و طی روزهای اخیر نیز بطور صد در صد خشک شده است.

رودخانه شور هرمزگان که از سه شاخه متفاوت از ارتفاعات جنوبی استان فارس، جنوب استان کرمان و کوههای شمالی استان هرمزگان سرچشمه می گیرد به عنوان یکی از طولانی ترین رودهای شور در حوضه های آبریز جنوبی ایران نیز شناخته می شود.

*شاخه نخست این رود بزرگ که از کوههای بش، چاه چک، گاسیر، زندان، جرکی و پنج شاه در دهستان تنگ رودبال در40 کیلومتری شمال داراب سرچشمه می گیرد، پس از عبور از روستاهای بخش مرکزی داراب وارد دهستان آبشور از توابع بخش فورگ می شود. این رود پس از عبور از روستای قلاتوئیه در حوالی روستای طاشکوئیه وارد مرزهای جغرافیایی هرمزگان شده و سرانجام با سیراب کردن گونه های شور پسند منطقه چاه باغ و گله گاه در دشت طارم به دو رود دیگر می پیوندد.

*شاخه دوم نیز که از ارتفاعات ده شیخ در جنوب شهرستان ارزوئیه استان کرمان سرچشمه گرفته پس از طی دهها کیلومتر و عبور از روستاهای تنب شناگ، آشکارا، شمیل، جائین و سیروئیه در محدوده ای موسوم به «دو رودی» با رودخانه منطقه گلزار و نیزار که از کوههای حاجی آباد جاری شده ادغام و در منطقه ای موسوم به «تله بر و غارغاری» در قسمت باختری روستای شهدادی واقع در دشت حفاظت شده طارم به رودخانه رودبال فارس وصل می شود.

*شاخه سوم نیز که از گنبد نمکی سرچاهان در جنوب شهرستان حاجی آباد سرچشمه گرفته در همین منطقه (تله بر و غارغاری) به دو رود فوق می پیوندد و از اینجا به بعد رود بزرگ شور شکل می گیرد. رود شور هرمزگان با عبور از محدوده ی باختری بخش فین، پس از طی بیش از 120 کیلومتر و عبور از روستاهای قلات، نیمه کار و گچین، به خلیج فارس سرازیر می شود.

حضور در محل تلاقی این رودها در محدوده «تله بر و غارغاری» در ضلع باختری روستاهای سرچاهان و شهدادی در جنوب شهرستان حاجی آباد و تهیه تصاویری غم انگیز از این رود، سرنوشت تراژیک و بسیار تلخ آن به وضوح نمایان تر می شود.

بر اساس این گزارش، رود شور هرمزگان علاوه بر سیراب کردن گونه های مختلف شورپسند به عنوان یکی از مهمترین زیستگاههای گونه های در معرض خطر انقراض و گونه های حمایت و حفاظت شده از جمله ماهیان منحصر بفرد به شمار می آید. پرندگانی نادر نظیر هوبره و کبک و دیگر جانوران دشتی همچون آهو و جبیر در منطقه حفاظت شده طارم و طاشکوئیه (جنوب شهرستان حاجی آباد) از مهمترین زیستمندان حاشیه این رودخانه محسوب می شوند.

خشک شدن دریاچه هرمزگان

نکته پایانی اینکه: امید است زنگ خطری که اکنون در پی بی خبری مسئولان! برای نخستین بار توسط یک رسانه محلی استان بصدا در آمده، از عمیق تر شدن زخمی که بر پیکره طولانی ترین رود شور استان وارد شده و به نوعی اکوسیستم این منطقه را به مرز نابودی کشانده، جلوگیری شود. البته نشریه آوای خلیج فارس به عنوان صدای مردم هرمزگان جهت درج پاسخ منطقی و قانع کننده ی دستگاههایی همچون شرکت آب منطقه ای استان و بویژه اداره کل حفاظت محیط زیست هرمزگان (که بر اساس قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست مصوبه 28/3/1353 حفاظت، بهبود و بهسازی محیط زیست، پیگیری و محافظت از هر گونه آلودگی و هر اقدام مخربی که موجب برهم خوردن تعادل، تناسب محیط زیست و همچنین کلیه امور مربوط به جانوران وحشی و آبزیان آبهای داخلی را بعهده دارد) و همچنین با هدف برون رفت از وضعیت فعلی و برطرف ساختن نگرانی های مردم منطقه و دوستداران محیط زیست، آمادگی خود را بطور ویژه اعلام می نماید..

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha